Γράφει ο Πάνος Αμυράς

Μπρος γκρεμός και πίσω κάλπες. Αυτό είναι το δίλημμα που πρέπει να απαντήσει ο πρωθυπουργός. Ολα δείχνουν ότι θα προσπαθήσει να εξαντλήσει την τετραετία αλλά για να φτάσει μέχρι το φθινόπωρο μεσολαβούν οι κάλπες των ευρωεκλογών.

Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι το προβάδισμα της Ν.Δ. παραμένει ισχυρό, σε ορισμένες έρευνες ξεπερνά τις 14 μονάδες ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ στερείται αφηγήματος και εφεδρειών.

ΟΙ ΣΚΗΝΕΣ που εκτυλίσσονται μεταξύ των πρώην υπουργών Εξωτερικών και Αμυνας Νίκου Κοτζιά και Πάνου Καμμένου παραπέμπουν σε σκηνικό Πομπηίας. Στο ευρωψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ βγήκαν τα «μαχαίρια» για τους εναγκαλισμούς του Αμβρόσιου με τον Κουρουμπλή και την Κουντουρά. Η κυβέρνηση της Αριστεράς, που θα έφερνε το νέο στην πολιτική, έχει εμπλακεί στα δίχτυα της υπόθεσης Πετσίτη-ΔΕΠΑ-Λαυρεντιάδη ενώ οι καταγγελίες για τις σχέσεις Μαξίμου-Καλογρίτσα συνθέτουν αυτό που παραδοσιακά αποκαλούσαμε διαπλοκή. Πολιτική εξουσία, μίντια και δημόσια έργα είναι το τρίγωνο που νομίζαμε ότι είχε παρέλθει οριστικά.

Ο ΣΥΡΙΖΑ απέτυχε σε όλους τους τομείς, φάνηκε χρήσιμος μόνο στον διεθνή παράγοντα. Επί Τσίπρα, Βρυξέλλες, Βερολίνο και Ουάσιγκτον πέρασαν όλες τις θέσεις τους. Στην οικονομία η Γερμανία επέβαλε τους αυστηρούς δημοσιονομικούς κανόνες και εξασφάλισε ως ενέχυρο την υποθήκευση της κρατικής περιουσίας για 99 έτη. Στο Σκοπιανό η συμφωνία των Πρεσπών έγινε διμερής και ήδη παράγει αποτελέσματα σε βάρος των καλώς εννοούμενων εθνικών μας συμφερόντων. Οι γείτονες αναβαθμίσθηκαν στην περιοχή των Βαλκανίων ενώ η Ελλάδα απώλεσε το διαπραγματευτικό χαρτί του βέτο στο ΝΑΤΟ έχοντας παραχωρήσει γλώσσα και ταυτότητα.

ΓΙΑ ΤΟΝ ΛΟΓΟ αυτό οι υποψήφιοι του ΣΥΡΙΖΑ θεωρούνται ανεπιθύμητοι στη Βόρεια Ελλάδα, οι κάτοικοι σε Μακεδονία και Θράκη δεν μπορούν να αντιληφθούν τους λόγους για τους οποίους η κυβέρνηση προχώρησε στην επιζήμια συμφωνία των Πρεσπών.

ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ της 26ης Μαΐου μοιάζει προδιαγεγραμμένο αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι η Νέα Δημοκρατία πρέπει να επαναπαυθεί. Οι πολίτες θέλουν να ακούσουν προτάσεις για την οικονομία, τα εθνικά μας θέματα, την Παιδεία και το κοινωνικό κράτος. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει φέρει σε δύσκολη θέση τον Τσίπρα γιατί επιμένει στη θετική ψήφο με βάση το πρόγραμμα της Ν.Δ. και όχι απλώς στην ψήφο αποδοκιμασίας για τα πεπραγμένα του ΣΥΡΙΖΑ.

ΟΙ ΑΓΟΡΕΣ, που είναι προεξοφλητικοί μηχανισμοί, δεν φοβούνται την πολιτική αλλαγή. Αντιθέτως συσσωρεύουν δυνάμεις γιατί πιστεύουν ότι η ελληνική οικονομία μπορεί να αποκτήσει δυναμική. Αρκεί να αλλάξει η πολιτική της υπερφορολόγησης και να μπει ένα φρένο στις κρατικές σπατάλες και στις προσλήψεις χιλιάδων μετακλητών. Η περίφημη θεωρία του «ελατηρίου» της οικονομίας, που περιμένει ο κ. Τσίπρας να λειτουργήσει από το 2016, θα επιβεβαιωθεί μόλις η χώρα απαλλαγεί από την αντιαναπτυξιακή πολιτική της κυβέρνησης.

ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ να εκφράζονται στη συντριπτική τους πλειοψηφία αρνητικά για την πορεία των οικονομικών τους αλλά και για τη συμφωνία των Πρεσπών ο κ. Τσίπρας ελπίζει μόνο στη διεθνή στήριξη. Μόνο που οι κάλπες θα στηθούν για ευρωβουλευτές και όχι για κατά φαντασίαν… νομπελίστες.

Ο Πάνος Αμυράς είναι ο διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής