Γράφει ο Πάνος Αμυράς

Πρόκειται για πρακτικές εξαπάτησης, αντίστοιχες με το πρόγραμμα Θεσσαλονίκης. Η οικονομία δεν θα τρέξει ποτέ όσο παραμένουν υψηλές οι επιβαρύνσεις σε εισοδήματα, παραγωγή και ακίνητα. Κανείς δεν πρόκειται να επενδύσει όταν στις γειτονικές χώρες οι φόροι είναι της τάξης του 10% με 15% και η γραφειοκρατία ελάχιστη σε σχέση με το βουνό των δεσμεύσεων και καθυστερήσεων που αντιμετωπίζουν οι επιχειρηματίες στη χώρα μας.

Ο πρόεδρος της Eurobank Νίκος Καραμούζης και ο επικεφαλής οικονομολόγος της τράπεζας Τάσος Αναστασάτος παρουσίασαν τη μελέτη τους σχετικά με τα «διδάγματα της ελληνικής κρίσης». Βασικό συμπέρασμα των μελετητών είναι ότι για να αποκατασταθούν οι απώλειες της μνημονιακής περιόδου θα απαιτηθούν υψηλά, και χωρίς προηγούμενο, ποσοστά αύξησης των εξαγωγών και των επενδύσεων για τουλάχιστον 10 χρόνια ώστε το ΑΕΠ να αναπτύσσεται άνω του 3%. Η υλοποίηση αυτών των φιλόδοξων στόχων θα απαιτήσει συνέχιση και εμβάθυνση των αναπτυξιακών μεταρρυθμίσεων, καθώς και προσήλωση στη δημοσιονομική, χρηματοπιστωτική και θεσμική σταθερότητα».

Πώς μπορεί να γίνει αυτό, όταν για παράδειγμα μία εμβληματική επένδυση, όπως η ανάπλαση του Ελληνικού, μένει κολλημένη στην κρατική γραφειοκρατία;

Οι συντάκτες της μελέτης τονίζουν ότι για να υπάρξει επενδυτική έκρηξη χρειάζεται η πολιτική απόφαση ««να γίνει οτιδήποτε χρειάζεται» και να υποστηριχθεί η επιλογή αυτή με τις ευρύτερες δυνατές πολιτικές και κοινωνικές συναινέσεις ώστε να επιτευχθούν διψήφιοι ετήσιοι ρυθμοί αύξησης επενδύσεων παγίων κεφαλαίων για τα επόμενα 10 χρόνια. Αυτό μπορεί να γίνει με μέτρα όπως η μείωση φορολογικών συντελεστών, κόστους χρήματος και ενέργειας, η κατανομή πόρων ευρωπαϊκών διαρθρωτικών ταμείων υπέρ επενδυτικών στόχων, η απλοποίηση της αδειοδότησης επενδύσεων, η αναμόρφωση της Δημόσιας Διοίκησης και η επιτάχυνση των ιδιωτικοποιήσεων.

Ενδιαφέρον σημείο της μελέτης και τα όσα αναφέρουν για το πρώτο εξάμηνο του 2015: «Η ελληνική κυβέρνηση το 2015, αλλά και οι πιστωτές σε άλλες περιπτώσεις, κατέφυγαν σε ανταλλαγή απειλών (chicken game) για ένα πιθανό Grexit, αγνοώντας τις αρνητικές επιπτώσεις αυτής της αδιέξοδης στρατηγικής, με αποτέλεσμα η χώρα πράγματι να πλησιάσει δύο φορές σε μια καταστροφική έξοδο από την ευρωζώνη, ενδεχόμενο που, ιδίως το 2015, απεφεύχθη την ύστατη ώρα. Eνώ το 2014 άρχισε με τους οικονομικούς δείκτες να καταγράφουν πρόοδο, η προοπτική των επερχόμενων εκλογών αύξησε τους κινδύνους και την αβεβαιότητα στις αγορές προς το τέλος του έτους.

Η συγκρουσιακή προσέγγιση της κυβέρνησης το 2015 (στην οποία οι δανειστές απάντησαν με άκαμπτη στάση) οδήγησε σε πλήρη αποκλεισμό της χώρας από τις αγορές και τα επιτόκια σε υψηλά επίπεδα, κατάφερε ισχυρό πλήγμα στην εμπιστοσύνη των καταθετών, των επενδυτών και την τραπεζική σταθερότητα, οδηγώντας τελικά σε bank run, επιβολή ελέγχων στην κίνηση κεφαλαίων και συνεισέφερε στην επιστροφή της χώρας σε ύφεση το 2015 και την επιδείνωση της βιωσιμότητας του δημόσιου χρέους. Αντίθετα, η συνεργατική λύση της συμφωνίας του Αυγούστου του 2015 (με τη συμφωνία των περισσότερων κομμάτων) επανέφερε τη χώρα σε σταθεροποιητική πορεία».

Περισσότερα κόμματα από ψηφοφόρους

Οι Αμερικανοί συνηθίζουν να λένε ότι έχουν «περισσότερους αρχηγούς από Ινδιάνους», στην περίπτωση της εγχώριας πολιτικής σκηνής παρατηρούμε το φαινόμενο να έχουμε «περισσότερα κόμματα από ψηφοφόρους».

Το Μαξίμου προσπαθεί με κάθε τρόπο να «φουσκώσει» κομματικούς σχηματισμούς που ανακοινώνονται στο χώρο της Δεξιάς επιχειρώντας να μειώσει τη συσπείρωση της Νέας Δημοκρατίας. Για παράδειγμα, είμαστε βέβαιοι ότι ούτε ο Σάββας Τσιτουρίδης θα περίμενε απευθείας τηλεοπτική κάλυψη από την ΕΡΤ για την κατάθεση της ιδρυτικής διακήρυξης του κόμματός του στον Αρειο Πάγο.

Οι προσπάθειες φθοράς της Ν.Δ. δεν μπορούν να αποδώσουν παρά την πληθώρα των κομμάτων που έχουν σχηματισθεί στο πολιτικό φάσμα, από την Κεντροδεξιά μέχρι την ακραία Δεξιά. Οι πολίτες θα ψηφίσουν με βασικό κριτήριο να φύγει ο ΣΥΡΙΖΑ από την εξουσία και αυτό μπορεί να γίνει μόνο με τη νίκη της Νέας Δημοκρατίας. Ορισμένοι από τους νέους κομματάρχες προσπαθούν να οικειοποιηθούν τη σχέση που είχαν στο παρελθόν με την ηγεσία της Ν.Δ. αλλά και πάλι η απόπειρα αυτή είναι χωρίς αποτέλεσμα. Γιατί όπως μας έλεγε κορυφαίος παράγοντας της Ν.Δ. με γέλια που έφταναν μέχρι τους ώμους του, «αυτούς δεν θα τους ψηφίσουν ούτε οι συγγενείς τους». Και ο νοών νοείτω.

Ο Πάνος Αμυράς είναι ο διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου