Γράφει ο Γιάννης Παπαδάτος
Ο Γκρίλο ξεκίνησε από stand up comedian στα κανάλια του Μπερλουσκόνι για να διεκδικεί με αξιώσεις την πρωθυπουργία της Ιταλίας. Ο ομότεχνός του Γιον Γκναρ -σταρ της ισλανδικής τηλεόρασης- κατέκτησε το 2010 τη δημαρχία του Ρέικιαβικ, καβαλώντας το κύμα της λαϊκής οργής ενάντια στους πολιτικούς που χρεοκόπησαν τις ισλανδικές τράπεζες και πήγαν να φορτώσουν το λογαριασμό στο λαό.
Τραμπ, Μπάιντεν και το δράμα των ομήρων
Στην ίδια συνομοταξία ανήκει ο ιδιόρρυθμος, Ρόλαντ Ντίρινγκερ, που εκπέμπει ένα πολύ πιο θολό μήνυμα αμφισβήτησης του αυστριακού κατεστημένου. Σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την τεχνική αναβολή των προεδρικών εκλογών του Οκτωβρίου, ο Αυστριακός κωμικός ίδρυσε κόμμα με τον μυστηριώδη τίτλο «Από τώρα και στο G!LT!», απειλώντας να κατέβει στις βουλευτικές εκλογές του 2018.
Μη ρωτήσετε για τις θέσεις του στο προσφυγικό, που καίει την αυστριακή κοινωνία – δεν υπάρχουν! Παρομοιάζει το κόμμα του με ταξί που οδηγεί ο ίδιος, αλλά πηγαίνει… όπου θέλουν οι πελάτες. Χαρακτηρίζει την πρωτοβουλία του «εν μέρει καλλιτεχνικό σχέδιο και εν μέρει ανορθόδοξη παρέμβαση», κριτικάροντας συλλήβδην τα παραδοσιακά κόμματα, από την άκρα Δεξιά ως τους Πράσινους. Μην τον υποτιμάτε, όμως, πρόκειται για ευφυέστατο άνθρωπο.
Πρωτοπόρος του σύγχρονου αυστριακού καμπαρέ, πρωταγωνιστής σε δύο τουλάχιστον ταινίες με ρεκόρ εισιτηρίων και βραβευμένος ηθοποιός του κινηματογράφου και της τηλεόρασης, από το 2013 άρχισε να ζει «όπως τη δεκαετία του ’70». Χωρίς κινητό, πιστωτικές, e-mail, τηλεόραση και Ι.Χ. Σπάνια τρώει κρέας, αποφεύγει τα σούπερ μάρκετ και κατοικεί σε τροχόσπιτο 28 τετραγωνικών.
Η αίσθηση στην Αυστρία είναι ότι αν έχει στ’ αλήθεια σκοπό να μπει στη Βουλή, θα το πετύχει οπωσδήποτε.
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου