Από αυτήν την ουσιαστική αλλά συμβολική κίνηση του Κ. Μητσοτάκη προκύπτουν με σαφήνεια ο στόχος και η αποστολή της νέας κυβέρνησης: «πιο αποτελεσματικά – πιο γρήγορα».
Πιο πολιτική
Από τη διάταξη του νέου κυβερνητικού σχήματος προκύπτει και η απόφαση του Κ. Μητσοτάκη να κάνει την κυβέρνηση πιο πολιτική και να δημιουργήσει ένα νέο επιτελικό κράτος, το οποίο θα στηρίζεται σε ένα ισχυρό γραφείο του πρωθυπουργού. Ο Κ. Χατζηδάκης, ως αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και κάτι σαν «υπερυπουργός Συντονισμού», μαζί με τους Γ. Μυλωνάκη, Α. Σκέρτσο, Γ. Κοντογιώργη και Σπ. Κουτνατζή, θα αποτελούν τον σκληρό πυρήνα του νέου επιτελικού κράτους. Η αποστολή του, σύμφωνα με τον σχεδιασμό, θα είναι ο καθημερινός έλεγχος της λειτουργίας όλων των υπουργείων, αλλά και η περισσότερο πολιτική και όχι μόνο τεχνοκρατική προσέγγιση της κοινωνικής πραγματικότητας.
Τα «παραδοτέα» κάθε υπουργείου σημαίνουν, σύμφωνα με πηγές του Μ. Μαξίμου, συγκεκριμένες αλλαγές, σε συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα και με αποτέλεσμα χειροπιαστές αλλαγές στη λειτουργία του σάπιου κράτους κι επομένως στην καθημερινότητα του πολίτη. Από αύριο, ο Κ. Μητσοτάκης αρχίζει τις επισκέψεις στα υπουργεία, ξεκινώντας από το υπ. Οικονομικών, όπου ο Κυρ. Πιερρακάκης αναγορεύεται σε νέο «τσάρο» της Οικονομίας. Ακολουθεί το υπ. Μεταφορών και Υποδομών που ανέλαβαν δυο από τους αρκετούς 40άρηδες της νέας κυβέρνησης, ο Χρ. Δήμας ως υπουργός και ο Κ. Κυρανάκης ως αναπληρωτής υπουργός, μαζί με τον «παλιό», Ν. Ταχιάο. Πιθανώς θα είναι το υπουργείο το οποίο θα είναι το πρώτο που θα «σπάσει αβγά». Και στον ΟΣΕ και με τη Hellenic Train.
Συνεργάτες του πρωθυπουργού τόνιζαν ότι είναι ένας «τολμηρός ανασχηματισμός και όχι ανασχηματισμός της πλατείας». Χωρίς να υποτιμάται καθόλου η τραγωδία των Τεμπών, δεν πρόκειται για έναν ανασχηματισμό ο οποίος «επιβλήθηκε» από τις κινητοποιήσεις για τα Τέμπη. Ο προχθεσινός ανασχηματισμός του Κ. Μητσοτάκη είναι ο μεγαλύτερος των έξι ετών που βρίσκεται στην πρωθυπουργία της χώρας. Δεν έχει μεγάλη σχέση ούτε με το rotation του 2023 ούτε με τους μικρούς «διορθωτικούς» ανασχηματισμούς του παρελθόντος. Με 15 νέα πρόσωπα και τη γενιά των 40άρηδων πιο μπροστά και σε καίριες θέσεις, δίνει χώρο στην άμεση παραγωγή έργου και αφαιρεί χώρο από εξαγγελίες και ημιτελείς μεταρρυθμίσεις, οι οποίες δεν γίνονται αντιληπτές στην καθημερινότητα του πολίτη.
Μέχρι το τέλος
Η νέα κυβέρνηση -εκτός απροόπτων που σχεδόν πάντα υπάρχουν στην πολιτική- έχει σχεδιαστεί να είναι η κυβέρνηση με την οποία η Ν.Δ. θα πάει στις εκλογές του 2027. Γι’ αυτό και ο σχεδιασμός της δεν είναι μονοθεματικός, με Τέμπη, Τέμπη και… Τέμπη.
Η οικονομία θα είναι η βασική προτεραιότητά της, με αιχμές την περαιτέρω μείωση της φορολογίας και της ανεργίας, που βρίσκεται στα προ 17 ετών επίπεδα, αλλά και την άμεση ενίσχυση της αγοραστικής δύναμης των νοικοκυριών. Η καλή πορεία της οικονομίας (αναβάθμιση πιστοληπτικής ικανότητας, δημιουργία νέου δημοσιονομικού χώρου λόγω της ρήτρας διαφυγής για τις αμυντικές δαπάνες και υπεραπόδοση απ’ την αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής) δημιουργεί τις προϋποθέσεις, όχι για επιδοματικού χαρακτήρα μέτρα, αλλά για μόνιμα μέτρα, που αφορούν όχι μόνο τους ευάλωτους, αλλά κυρίως τη μεσαία τάξη.
Ποτέ κανένας ανασχηματισμός δεν άλλαξε το πολιτικό σκηνικό. Τα πρόσωπα πάντα έχουν την αξία τους, ωστόσο το πολιτικό σκηνικό αλλάζει μόνο με αλλαγές στην πολιτική και στην αποτελεσματικότητα. Κι εκεί θα κριθούν και τα «παλιά» και τα νέα πρόσωπα, ειδικά, όταν κάποια στιγμή στο εγγύς μέλλον, η δημόσια συζήτηση δεν θα είναι μονοθεματική, αλλά θα αφορά όλη τη βεντάλια των οικονομικών και κοινωνικών προβλημάτων της χώρας, μέσα σε διεθνείς συνθήκες αβεβαιότητας, ρευστότητας και κινδύνων που περιμένουν στη γωνία.
ΤΟ ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ ΤΟΥ ΑΝΑΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΥ
Το Κέντρο, η Δεξιά, οι ισορροπίες και το κόμμα
Το νέο κυβερνητικό σχήμα εξασφαλίζει και τις εσωκομματικές ισορροπίες, καθώς αγγίζει και το «δεξιό» ακροατήριο, με πιο εμβληματική κίνηση την τοποθέτηση του Μ. Βορίδη στο υπ. Μεταναστευτικής Πολιτικής, αλλά και την «κεντρώα διεύρυνση» (Ν. Τσιάφος, Α. Δοξιάδης), ειδικά τώρα που το ΠΑΣΟΚ, με την ταύτισή του με το «αντιθεσμικό τόξο», χάνει την επαφή του με το Κέντρο και την προγραμματική αντιπολίτευση.
Αμετακίνητοι
«Κολόνες» της κυβέρνησης παραμένουν οι αμετακίνητοι υπουργοί που έχουν παράγει έργο (Γ. Γεραπετρίτης, Ν. Δένδιας, Α. Γεωργιάδης, Τ. Θεοδωρικάκος, Θ. Λιβάνιος, Γ. Φλωρίδης, Ν. Κεραμέως, Δ. Παπαστεργίου, Λ. Μενδώνη, Μ. Χρυσοχοΐδης, Κ. Τσιάρας, Ο. Κεφαλογιάννη και Α. Σκέρτσος).
Η αναβάθμιση του Κ. Χατζηδάκη δεν σημαίνει «δαχτυλίδι», όπως έσπευσαν να το ερμηνεύσουν κάποιοι, οι οποίοι έχουν άλλες σκέψεις για το μέλλον. Αλλωστε είναι πολύ πρόωρο, εφόσον ο Κ. Μητσοτάκης έχει αποφασίσει ότι θα ηγηθεί της Ν.Δ. και στις επόμενες εκλογές. Ομως, αντικειμενικά ο ισχυρός Κ. Χατζηδάκης αποτελεί έναν εξισορροπητικό παράγοντα έναντι του Ν. Δένδια, ο οποίος δεν κρύβει τις φιλοδοξίες του. Ενώ η αξιοποίηση ή η διατήρηση υφυπουργών (Δ. Βαρτζόπουλος, Κ. Βλάσης), που είχαν στενές σχέσεις με τον Α. Σαμαρά, είναι ενδεικτική, σε αντίθεση με τη μη συμπερίληψη στο κυβερνητικό σχήμα βουλευτών που θεωρούνται του κλίματος Καραμανλή (Ε. Στυλιανίδης).
Ειδική περίπτωση είναι ο Στ. Παπασταύρου, ο οποίος αναλαμβάνει το νευραλγικό υπουργείο Ενέργειας και Περιβάλλοντος και είναι από τους ελάχιστους πρώην υπουργούς που επιστρέφουν στην κυβέρνηση.
Κρίσιμοι τομείς
Οι αλλαγές όμως δεν τελειώνουν με τον ανασχηματισμό. Υπάρχουν ακόμα δυο κρίσιμοι τομείς, όπου αναμένονται αλλαγές: το επικοινωνιακό επιτελείο του Μ. Μαξίμου, που, όπως φαίνεται, αναβαθμίζεται ο Ν. Ρωμανός, και το κόμμα, όπου, όπως θα ανακοινωθεί μέσα στην εβδομάδα, θα αναλάβει γραμματέας ο δοκιμασμένος Ν. Μηταράκης με τη συνδρομή του αμετακίνητου γραμματέα της Πολιτικής Επιτροπής Γ. Σμυρλή. Δεν είναι απίθανο κι άλλοι βουλευτές να αναλάβουν ενεργό ρόλο στο κόμμα της Ν.Δ. εν όψει των εκλογών του 2027.