Γράφει ο Μπάμπης Παπαπαναγιώτου

Πάνω σ’ ένα τέτοιο κρεσέντο χθες στη Βουλή ο Α. Τσίπρας είπε στον Κ. Μητσοτάκη, «θέλετε Πρόεδρο της Δημοκρατίας με 151 ψήφους, για να μπορείτε να τον εκλέξετε μόνοι σας». Σε μια πρώτη ανάγνωση η ατάκα του πρωθυπουργού θα μπορούσε ίσως να είναι μια «αποστομωτική» απάντηση, που «αποκαλύπτει» την απροθυμία του Κ. Μητσοτάκη για συναινέσεις. Γρήγορα όμως αυτή η εντύπωση «σκορπίζεται» από την αθέλητη, αλλά εντυπωσιακή ομολογία του Α. Τσίπρα ότι ο Κ. Μητσοτάκης και η Ν.Δ. στην επόμενη Βουλή θα έχουν 151 ψήφους. Οτι δηλαδή η ΝΔ είτε μόνη της (με αυτοδυναμία) είτε σε συνεργασία με άλλο ή άλλα κόμματα θα έχουν την πλειοψηφία στην επόμενη Βουλή. Με πολύ απλά λόγια, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ ομολόγησε ότι η Ν.Δ. θα είναι το πρώτο κόμμα στις επόμενες εκλογές.

ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ περί πολιτικής γκάφας; Ιδιαίτερα, μάλιστα, όταν αυτή η ομολογία έρχεται μόλις μια μέρα μετά τη φλογερή ομιλία του Α. Τσίπρα στην Κ.Ο. του κόμματός του, με την οποία -εκτός των άλλων- κατακεραύνωσε τις δημοσκοπήσεις, προκειμένου να πείσει τους αγωνιούντες βουλευτές του ότι όλα είναι ανοιχτά και ότι παίζεται η πρωτιά στις εκλογές. Ομως και εκεί, όταν η συνεδρίαση της Κ.Ο. άρχιζε να θυμίζει «συγκρουόμενα» στο Λούνα Παρκ (Καββαδία εναντίον Μεγαλοοικονόμου, Πολάκης κατά Παπαγγελόπουλου, Κοντονής εναντίον Μ. Ζορμπά και Καλογήρου, Κασσιμάτη κατά Καραγιαννίδη και Φίλης εναντίον Κυρίτση), ο Α. Τσίπρας παρενέβη πυροσβεστικά μεν, αποκαλυπτικά δε. Το «επιχείρημα» που χρησιμοποίησε πήγαινε ένα βήμα πιο πέρα από τη χθεσινή ομιλία του. Την επερχόμενη ήττα την έκανε ενδεχόμενη συντριπτική ήττα. «Να μην τα γκρεμίσουμε όλα στο τέλος, να μη δώσουμε την ευκαιρία να μιλήσουν για συντριπτική ήττα», είπε ο πρωθυπουργός στους βουλευτές του, σε μια προσπάθεια να «μαζέψει» τα πράγματα, που όδευαν προς εκτροχιασμό. Μέσα σε δύο μέρες ο Α. Τσίπρας ομολόγησε ευθέως ότι «έρχεται ήττα». Είναι πολιτική γκάφα, αλλά προφανώς δεν είναι μόνο γκάφα. Είναι και το αποτέλεσμα της εσωτερική πίεσης που δημιουργεί η εμπεδωμένη απ’ ό,τι φαίνεται βεβαιότητα της επερχόμενης ήττας.

ΑΛΛΩΣΤΕ είχε προηγηθεί και μια έμμεση αλλά σαφής ομολογία του πρωθυπουργού. Οταν ο Κ. Μητσοτάκης, σε μια έσχατη προσπάθεια να μη χαθεί για μια 10ετία η δυνατότητα ίδρυσης ιδιωτικών πανεπιστημίων στη χώρα, πρότεινε στον Α. Τσίπρα να ψηφιστούν ως αναθεωρητέα τα άρθρα 16 και 24, ΧΩΡΙΣ να προσδιορίζεται το περιεχόμενό τους. Ούτως ώστε όποιο κόμμα κερδίσει τις επόμενες εκλογές να έχει και τον πρώτο λόγο στη διαμόρφωση των συγκεκριμένων άρθρων. Κι όμως ο Α. Τσίπρας το αρνήθηκε. Αν πράγματι πίστευε ότι μπορεί να κερδίσει τις εκλογές δεν είχε κανένα λόγο να εμφανιστεί τόσο πολιτικά μικρόψυχος και φοβισμένος μπροστά στην πρόκληση-πρόσκληση του Κ. Μητσοτάκη. Το αντίθετο μάλιστα. Ομως ο Α. Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκονται ήδη σε στάδιο προχωρημένης συνειδητοποίησης για τα επερχόμενα. Και δεν το κρύβουν.

ΥΠ’ ΑΥΤΗΝ την έννοια μόνο ως αμήχανη και χαριτωμένη αντίδραση μπορεί να εκληφθεί η προσπάθεια που έκανε χθες αφότου συνειδητοποίησε τι ακριβώς είχε ομολογήσει λίγα λεπτά νωρίτερα. Προεξοφλώντας τη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στις επόμενες εκλογές και προκειμένου να δώσει έμφαση στη διορθωτική προσπάθειά του, απλώς έχασε και το μέτρο. «Το μόνο αμφίρροπο είναι αν ο ΣΥΡΙΖΑ θα έχει περισσότερους από… 180 βουλευτές στην επόμενη Βουλή», είπε ο Α. Τσίπρας…

Λέει αλήθεια ο Γ. Κυρίτσης

Δέχθηκε τη γενική κατακραυγή για την προκλητική δήλωσή του για τους νεκρούς της Marfin, «αδειάστηκε» μεγαλοπρεπώς και από τους συντρόφους του και ανασκεύασε. Ο Γ. Κυρίτσης είπε ότι η δήλωσή του ήταν «λανθασμένη», αλλά και ότι «αισθάνομαι την ανάγκη να απολογηθώ». Γενναία η ανασκευή του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, χωρίς μισόλογα και περιστροφές, αλά Λοΐζου ή Ζορμπά.

Ωστόσο στη δήλωση ανασκευής που έκανε υπάρχει και μια πολύ διαφωτιστική αποστροφή. Η οποία εκτός από ειλικρινής είναι και εξόχως αποκαλυπτική. Για το πόσο αυθόρμητα και ειλικρινά είπε ό,τι είπε. Απαντώντας στο γιατί έδωσε αυτή την απάντηση, δήλωσε: «Είχα στο μυαλό μου τις συγκρούσεις που συχνά παρατηρούμε στον δρόμο σε πολιτικές και αθλητικές εκδηλώσεις επί χρόνια και όχι φυσικά τον εμπρησμό της Marfin, που οδήγησε στον θάνατο 3 εργαζομένων, μεταξύ των οποίων και μιας εγκύου».

Πράγματι λοιπόν ο Γ. Κυρίτσης, όταν ρωτήθηκε για τις μολότοφ και τη μετατροπή του αδικήματος από κακούργημα σε πλημμέλημα, το «μυαλό του» πήγε σ’ αυτό που πιστεύει και δεν πήγε σ’ αυτό που έχει διαγράψει. Οι νεκροί της Marfin δεν είναι «δικοί μας» νεκροί. Ενώ τα παιδιά με τις μολότοφ, έστω με λάθος τρόπο, είναι «κοινωνικοί αγωνιστές». Τόσο απλά και τόσο ειλικρινά. Αυτό πιστεύει μέσα του ο Γ. Κυρίτσης -και όχι μόνο- κι αυτό είπε. Την αλήθεια του. Οσο αποκρουστική κι αν είναι…

Ο εισαγγελέας χτυπά την πόρτα του «Μανώλη του Παππά»…

Σαν να μην τρέχει τίποτα. Καμία αντίδραση, κανένα σχόλιο, καμία διαρροή. Η Αρχή για το ξέπλυμα βρώμικου χρήματος ανοίγει τους λογαριασμούς -αν δεν τους έχει ανοίξει ήδη, όπως λένε κάποιες πληροφορίες- των προσώπων που εμπλέκονται στο σκάνδαλο της ΔΕΠΑ. Μεταξύ αυτών και του Μ. Πετσίτη, ο οποίος κατά κοινή ομολογία, ακόμα και στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, είναι «κολλητός» ενός πολύ στενού συνεργάτη του Α. Τσίπρα. Είναι «κολλητός» του Ν. Παππά. Εξ ου και το παρατσούκλι ο «Μανώλης του Παππά».

Είναι το παιδί-θαύμα, που από delivery των 5.000 ευρώ τον χρόνο έφτασε να δηλώνει ετήσιο εισόδημα 200.000 ευρώ αμέσως μετά το 2015 κι ενώ μπαινόβγαινε με άνεση στο Μ. Μαξίμου…

Αποκάλυψη Τσακαλώτου-Τρικλοποδιά

Πολύ ενοχλημένο εμφανίζεται το Μ. Μαξίμου για τα όσα αποκαλυπτικά είπε ο Ε. Τσακαλώτος ενώπιον φοιτητών στο Παρίσι. Και μάλλον δικαίως, γιατί τα όσα -καθόλου τυχαία- είπε ο υπουργός Οικονομικών παραπέμπουν σε «τράβηγμα του χαλιού» κάτω από τα πόδια του πρωθυπουργού. Ο Ε. Τσακαλώτος όχι μόνο μίλησε ευθέως (για πρώτη φορά) για «ήττα» στην «περήφανη διαπραγμάτευση» του 2015 απομυθοποιώντας τα κατά καιρούς αφηγήματα του Α. Τσίπρα, αλλά και αποκάλυψε και το περιεχόμενο της περίφημης «17ωρης διαπραγμάτευσης». Το οποίο, όπως προκύπτει, είναι ελάχιστα «περήφανο» και καθόλου… διαπραγματευτικό. Αυτό που «πέτυχε» ο πρωθυπουργός είναι η έδρα του Υπερταμείου να μην είναι στο Λουξεμβούργο, όπως ήθελε ο Σόιμπλε, αλλά στην Αθήνα! Δεν απέφυγε αυτό καθαυτό το Υπερταμείο, που είχαν αρνηθεί οι «Σαμαροβενιζέλοι», το οποίο δέσμευσε τη δημόσια περιουσία για 99 χρόνια. Απόφυγε μόνο ότι θα έκανε ακόμα μεγαλύτερη ζημιά στην εικόνα του. Αλλά ουδέν κρυπτόν υπό τον ήλιον τελικά. Και δίκαιη η ενόχληση του Μ. Μαξίμου…

Απορίες

1. «Μπας κι έγινε… διολίσθηση κι έπεσε κάνας βράχος»; Γιατί η… «προεδρική κατολίσθηση του πολιτικού συστήματος» έγινε χθες στη Βουλή.

2. Το «αντισυνέδριο» του ΣΥΡΙΖΑ απέναντι στο συνέδριο του ΚΙΝΑΛ είναι το ανώτερο στάδιο της αντισυγκέντρωσης ή ο ορισμός της πολιτικής φτήνιας;

Από την στήλη «ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ» στην έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου