Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης*

Αλλες υποθέσεις μπαίνουν στο αρχείο, άλλες «ξεχνιούνται» από τη Δικαιοσύνη. Κάποιοι αθωώνονται, κάποιοι καταδικάζονται. Δεν είναι όλα τα παραπτώματα της ίδιας βαρύτητας. Και σε πολλές περιπτώσεις οι διαστάσεις που λαμβάνουν σε δημοσιότητα είναι αντιστρόφως ανάλογες της ουσίας. Αλλες φορές όλα μπορεί να έχουν γίνει με νόμιμο τρόπο, αλλά το ηθικό ζήτημα να βαραίνει τους πρωταγωνιστές.

ΠΕΡΑ, όμως, από τη Δικαιοσύνη, τις υποθέσεις, καθώς αφορούν πολιτικά πρόσωπα, τις κρίνουν και οι πολίτες. Τις περισσότερες φορές, μάλιστα, η κρίση της κοινωνίας έχει μεγαλύτερο αντίκτυπο στο πολιτικό σκηνικό από ό,τι η κρίση του δικαστηρίου.

ΓΙ’ αυτόν το λόγο και η διαχείριση τέτοιων υποθέσεων από τα κόμματα είναι δύσκολη. Συνήθως επικρατεί η ποδοσφαιρική λογική «η καλύτερη άμυνα είναι η επίθεση». Οπότε τα κόμματα «καλύπτουν» τα στελέχη τους ακόμα κι αν ξέρουν ότι είναι λάθος. Και αρχίζει η αντιπαράθεση σε στιλ τι έκανε ο ένας χθες, τι έκανε ο άλλος προχθές. Τι έκανε ο τάδε πριν από 20 χρόνια, τι έκανε ο δείνα… Και τα δεινά για την πολιτική πολλαπλασιάζονται. Και μετά αρχίζει η κουβέντα «γιατί ο κόσμος αποστρέφεται την πολιτική» και ο φαύλος κύκλος συνεχίζεται.

ΔΕΝ μπορεί η αυριανή κυβέρνηση να «καλύπτει» τον Νίκο Γεωργιάδη, που κρίθηκε ένοχος πρωτόδικα για ασέλγεια σε 15χρονους. Δεν θα μπω στην ουσία της υπόθεσης, μου προκαλεί απέχθεια. Αν είναι «προσωπική υπόθεση», ας τη χειριστεί προσωπικά. Οταν, όμως, στελέχη της Ν.Δ. τον υπερασπίζονται στο δικαστήριο και το κόμμα τον υπερασπίζεται με ανακοινώσεις, τότε το θέμα γίνεται πολιτικό και μάλιστα με υπαιτιότητά της.

ΔΕΝ μπορεί η σημερινή κυβέρνηση να «καλύπτει» το νόμιμο αλλά μη ηθικό δάνειο Πολάκη. Δεν μπορεί να καλύπτει την υπόθεση ΔΕΠΑ – Λαυρεντιάδη και την υποκοστολογημένη σύμβαση του «Ελ. Βενιζέλος». Και οι «γκρίζες ζώνες» των σχέσεων με το καθεστώς της Βενεζουέλας δεν θα μείνουν για πολύ καιρό ακόμα στο σκοτάδι.

ΤΟ πάθημα του ΠΑΣΟΚ επιβάλλεται να γίνει μάθημα τόσο για τη Ν.Δ. όσο και για τον ΣΥΡΙΖΑ που αντικατέστησε το ΠΑΣΟΚ. Ολη η Ελλάδα ήξερε ότι κάτι τρέχει με τον Ακη. Δεν θα είχε κέρδος το ΠΑΣΟΚ αν τον είχε αποπέμπψει; Και βέβαια. Τελικά, άσχετα από τη δικαστική τροπή της υπόθεσης, τι λέει ο κόσμος; Πως αφού τα έπαιρνε και δεν τον έδιωξαν, τότε τα έπαιρναν και άλλοι. Δίκιο ή άδικο, δεν έχει σημασία. Και βγαίνει και ο Τσουκάτος με 20 χρόνια καθυστέρηση και ομολογεί πως το κόμμα του είχε πάρει «χρηματοδοτήσεις» 11,5 δισεκατομμυρίων δραχμών. Τι μένει; Το ΠΑΣΟΚ της διαφθοράς. Τη λέζα των σκανδάλων την έφαγαν όλοι, ακόμα και όσοι ήταν πεντακάθαροι. Και οι ψηφοφόροι τους ένιωσαν εκτεθειμένοι και προδομένοι. Και επειδή τα κόμματα χωρίς ψηφοφόρους δεν υπάρχουν, γι’ αυτό και το ΠΑΣΟΚ τώρα εξαϋλώνεται και οι κάποτε «ισχυροί» έγιναν ανίσχυροι.

ΤΑ κόμματα επιβάλλεται να αλλάξουν φιλοσοφία και τακτική. Δεν γίνεται να κάνουν το άσπρο μαύρο. Αν δεν «καθαρίζουν» τις υποθέσεις, τότε θα τις βρουν μπροστά τους. Το ζήτημα δεν είναι να «σώσουν» κάποιο στέλεχός τους που βρίσκεται εκτεθειμένο. Το ζήτημα -και αυτό που ζητούν οι πολίτες- είναι να σώσουν τη χώρα που βρίσκεται εκτεθειμένη σε πολύ σοβαρά προβλήματα.

*Ο Γιάννης Τσαπρούνης είναι διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου