Γράφει ο Πάνς Αμυράς

Σύμφωνα με τις δηλώσεις των αρμόδιων αξιωματούχων αλλά και ανώτατων στελεχών της Exxon Mobil το κοίτασμα αερίου είναι ένα από τα μεγαλύτερα που έχουν εντοπισθεί παγκοσμίως τα τελευταία δύο χρόνια. Το οικονομικό ενδιαφέρον είναι τεράστιο για την Κύπρο, ήδη επενδυτικοί οργανισμοί και πετρελαϊκοί κολοσσοί ενδιαφέρονται να συμμετάσχουν στα επόμενα στάδια των ερευνών, η γεωπολιτική θέση της Μεγαλονήσου αποκτά ακόμη μεγαλύτερη σημασία, γι’ αυτό και οι αντιδράσεις της Αγκυρας.

Αντιθέτως στη χώρα μας κατά την περίοδο του ΣΥΡΙΖΑ δεν είχαμε την παραμικρή πρόοδο στην αξιοποίηση των εθνικών κοιτασμάτων υδρογονανθράκων. Οι επαναστάτες της Αριστεράς αλλά και των ΑΝ.ΕΛ., που υπόσχονταν δισεκατομμύρια από την εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων (και «υδατανθράκων» κατά το γνωστό σαρδάμ του πρώην υπουργού Αμυνας στη Βουλή), δεν έκαναν απολύτως τίποτα.

Οπως έχει καταγγείλει ο πρώην υπουργός Ενέργειας και βουλευτής του ΚΙΝ.ΑΛ. Γιάννης Μανιάτης, η κυβέρνηση Τσίπρα, αντί να προκηρύξει σε αυτά τα 4 χρόνια νέο διαγωνισμό, τουλάχιστον στη θαλάσσια περιοχή νότια της Κρήτης, όπως το 2014, ώστε να ανατεθούν οι έρευνες σε ενεργειακούς κολοσσούς, οι οποίοι για το δικό τους πια συμφέρον θα έλεγαν ένα ηχηρό ΟΧΙ στις τουρκικές προκλήσεις που δημοσιεύουν χάρτες με τουρκική ΑΟΖ ακόμη και νότια της Κρήτης, κοιμήθηκε τον ύπνο της εθνικής αδιαφορίας.

Ο κ. Μανιάτης εκτιμά, με βάση τις πρωτοβουλίες που είχε αναλάβει η προηγούμενη κυβέρνηση έως τα τέλη του 2014, ότι σήμερα θα έπρεπε να εισπράττουμε από υδρογονάνθρακες πάνω από 500 εκατ. € ετησίως και σε βάθος 5ετίας πάνω από 5 δισ. €/χρόνο, για το Ταμείο Κοινωνικής Αλληλεγγύης Γενεών.

Η σύγκριση με την Κύπρο γεννά μόνο θλίψη και όχι μόνο στον ενεργειακό τομέα. Πριν από 6 χρόνια η Κύπρος είχε φτάσει κυριολεκτικά στο σημείο μηδέν. Ακόμη και εμείς που βρισκόμασταν στην καρδιά της μνημονιακής εποχής αισθανόμασταν καλύτερα από τους δυστυχείς τότε Κυπρίους που είδαν τις καταθέσεις τους να κουρεύονται μέσα σε ένα Σαββατοκύριακο, το πιστωτικό τους σύστημα να καταρρέει και την οικονομία τους να βυθίζεται με ύφεση άνω του 7%.

Την περίοδο 2013-2015 σημειώθηκαν δύο βασικές αλλαγές στο πολιτικό σκηνικό της Ελλάδας και της Κύπρου. Στη Μεγαλόνησο μία φιλελεύθερη κυβέρνηση διαδέχθηκε το ΑΚΕΛ ενώ εμείς είχαμε την αντίθετη πορεία. Ο ΣΥΡΙΖΑ, αδερφό κόμμα του ΑΚΕΛ, κέρδισε τις εκλογές και η Νέα Δημοκρατία βρέθηκε στη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Τα αποτελέσματα αυτής της πολιτικής μεταβολής είναι ορατά. Η Κύπρος όχι μόνο κατάφερε να ξεπεράσει το σοκ του κουρέματος των καταθέσεων, αλλά κατά την περίοδο 2015-2018 πρωταγωνίστησε στην κούρσα της ανάπτυξης στην ευρωζώνη. Βγήκε οριστικά από τα Μνημόνια, δανείζεται με ευχέρεια από τις αγορές (μόλις πρόσφατη ήταν η έκδοση 15ετούς ομολόγου με επιτόκιο 2,5%), προσείλκυσε επενδύσεις και δημιούργησε το δικό της εκπαιδευτικό θαύμα με μη κρατικά πανεπιστήμια.

Στην Ελλάδα είχαμε ΣΥΡΙΖΑ. Η Κύπρος στα χρόνια του Τσίπρα ξεπέρασε την Ελλάδα σε όλους τους τομείς, η κυβέρνηση της Αριστεράς έφαγε τη σκόνη από εκείνη του Νίκου Αναστασιάδη. Στους ρυθμούς ανάπτυξης, στα επιτόκια δανεισμού, στην αξιοποίηση των ενεργειακών κοιτασμάτων, στην προσέλκυση ξένων φοιτητών, στην ευστάθεια του τραπεζικού συστήματος, οι Κύπριοι αποδείχθηκαν αποτελεσματικότεροι. Και εμείς μείναμε με τους υδατάνθρακες…

Μέχρι και ο Μοσκοβισί συμφώνησε για τα πλεονάσματα

Δεν θυμόμαστε πόσες φορές έχει έρθει στην Αθήνα ο Πιερ Μοσκοβισί για να στηρίξει την κυβέρνηση, αλλά μάλλον η χθεσινή θα είναι από τις τελευταίες του ως επίτροπος Οικονομικών Υποθέσεων, καθώς μετά τις ευρωεκλογές θα λήξει και η θητεία του.

Το κλίμα πάντως μεταξύ Αθήνας και Βρυξελλών ύστερα από την περίοδο μέλιτος που είχε δημιουργήσει η συμφωνία των Πρεσπών έχει βαρύνει. Ακόμη και ο Μοσκοβισί τάχθηκε υπέρ της μείωσης των πρωτογενών πλεονασμάτων, που για τον κ. Τσίπρα έχουν αναχθεί σε «τοτέμ» τα οποία δεν πρέπει να αγγίξει κανείς. «Αυτά τα πλεονάσματα δεν είναι ρεαλιστικά, κάποια στιγμή θα πρέπει να μειωθούν, όμως θα πρέπει αυτό να γίνει μέσα από συμφωνίες που θα συναφθούν και θα υλοποιηθούν. Οι συμφωνίες είναι για να γίνονται σεβαστές.

Το πλεόνασμα δεν το πρότεινε η Κομισιόν αλλά άλλοι και έγινε δεκτό στο πλαίσιο της συμφωνίας του Eurogroup του Ιουνίου», είπε ο κ. Μοσκοβισί, ενώ κάτι αντίστοιχο είχε επισημάνει και ο κ. Βέμπερ του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος.

Ο Πάνος Αμυράς είναι ο διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου</p