Γράφει ο Μπάμπης Παπαπαναγιώτου

Όπως και το Μ. Μαξίμου δεν είχε δεήσει να πει κάτι για την ταμπακιέρα του κακουργήματος, το οποίο διερευνά ο εισαγγελέας, σχετικά με τη συνομιλία Π. Πολάκη-Γ. Στουρνάρα. Κι ας κρεμάστηκε η χώρα στα μανταλάκια του διεθνούς Τύπου.

ΑΚΡΑ του τάφου σιωπή, μετά την αποκάλυψη ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε με το δανεισμό του από της τράπεζες ό,τι ακριβώς… καταγγέλλει τη Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ! Έβαλε ως εγγύηση τη μελλοντική κρατική χρηματοδότηση έως το 2023, όταν κανείς δεν ξέρει αν ο ΣΥΡΙΖΑ, που πήρε 35% μόνο το 2015, τι ποσοστό θα έχει. Έκανε ακριβώς το ίδιο, αλλά και λίγο χειρότερα: Έχει βάλει εγγύηση το κτίριο της Κουμουνδούρου, το οποίο για κάποια χρόνια εμφανίζεται «ορφανό» ιδιοκτησίας, με αποτέλεσμα να μην είναι γνωστό αν και ποιος π.χ. έχει πληρώσει τον ΕΝΦΙΑ που του αναλογεί. Ή αν έχει μεταβιβαστεί από την ΕΑΡ που ανήκε στον ΣΥΡΙΖΑ, έχοντας καταβληθεί ο φόρος μεταβίβασης. Σιωπή και υποκρισία για τα δάνεια των «άλλων».

ΠΕΡΑΣΕ μια μέρα αφότου δημοσιεύτηκε η θλιβερή για τη χώρα έρευνα του σουηδικού ινστιτούτο Timbro, σύμφωνα με την οποία η Ελλάδα είναι η δεύτερη μετά την Ουγγαρία του Ορμπαν και πριν από την τρίτη Ιταλία του Σαλβίνι, στην υποστήριξη αυταρχικών λαϊκιστικών κομμάτων. Η Ελλάδα του Α. Τσίπρα στο ευρωπαϊκό βάθρο του λαϊκισμού και του αυταρχισμού. Ορμπαν-Τσίπρας-Σαλβίνι είναι η «κορυφαία τριπλέτα» της Ευρώπης στο τερέν του λαϊκισμού και του αυταρχισμού. Και όπως σημειώνει ο συγγραφέας της έκθεσης A. Johansson Heino, τα αυταρχικά λαϊκιστικά κόμματα «έχουν μια αυταρχική άποψη για τη δημοκρατία, που απειλεί πολλές από τις αξίες που βρίσκονται στο επίκεντρο της ευρωπαϊκής δημοκρατίας». Ουδόλως προσβλήθηκε η ελληνική κυβέρνηση. Και δεν βρήκε τον παραμικρό λόγο για να αντιδράσει. Έτσι έστω, για τα μάτια του κόσμου. Και για την καθόλου κολακευτική εικόνα που έχει δημιουργήσει στην πανευρωπαϊκή κοινότητα.

ΕΙΝΑΙ Η ΤΡΙΤΗ συνεχόμενη εβδομάδα που το ΚΕΕΛΠΝΟ ανακοινώνει άλλα 18 θύματα του ιού της γρίπης, με αποτέλεσμα οι νεκροί να έχουν φτάσει τους 74. «Μουρμού κι αχνιά» όμως από τον κατά τα’ άλλα «εκκεντρικό, αλλά καλό» υπουργό Υγείας. Πού είναι οι ηρωικές εποχές των «μαζικών αυτοκτονιών» και των «μαγκαλιών». Εδώ, είτε στη Μάνδρα είτε στο Μάτι είτε τώρα με τη γρίπη, τα θύματα δεν μετρούνται με τη μονάδα. Μετρούνται με δεκάδες. Αλλά κυβερνά η πιο αναίσθητη κυβέρνηση της Μεταπολίτευσης. Η οποία «πάτησε» πάνω στον «ανθρωπισμό» για να διαφοροποιηθεί από τους «ανάλγητους γερμανοτσολιάδες».

ΕΙΝΑΙ η ίδια κυβέρνηση η οποία αφού ως αντιπολίτευση επιδόθηκε σ ένα άνευ προηγουμένου εμπόριο ανθρωπισμού με το μεταναστευτικό, «δημιούργησε» επί των «ευαίσθητων» ημερών της το «παγκόσμιο όνειδος» που λέγεται Μόρια.

ΚΙ ΑΝ προσθέσει κανείς και τον ανεπανάληπτο θεσμικό διασυρμό που ζει η χώρα επί των ημερών αυτής της κυβέρνησης, το συμπέρασμα προκύπτει αβίαστο: Δεν θα μπορούσε να γίνει ούτε ένα απ’ αυτά -πόσω μάλλον όλα μαζί- αν η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ δεν ήταν μια κυβέρνηση με μεγάλο ηθικό μειονέκτημα. Αν δεν αποτελούνταν -στη μεγάλη πλειοψηφία της- από ανθρώπους με χαλαρή έως ανύπαρκτη συνείδηση. Αν δεν συγκροτούνταν από πρόσωπα τα οποία γαλουχήθηκαν επί δεκαετίες όχι στη δημιουργία, τις αρχές και την αξιοκρατία, αλλά με τη συσσώρευση κοινωνικού φθόνου. Η οποία δοθείσης ευκαιρίας έγινε εκδικητικότητα και ρεβανσισμός. Γι’ αυτό, για ό,τι συμβαίνει, «είναι το ηθικό μειονέκτημα, ηλίθιε» που φταίει. Αυτό που κρυβόταν κάτω από το «ηθικό πλεονέκτημα» και κάποιοι του έδωσαν την ευκαιρία να βγάλει τους Πολάκηδες στην αρένα.

Ο Καμμένος πόλεμο, ο Βούτσης αντίσταση…

Ετεροχρονισμένα και καθυστερημένα. Πολύ καθυστερημένα. Ο μεν Π. Καμμένος σε μια ακόμα έκρηξη «καταπιεσμένου πατριωτισμού», αλλά και «τζάμπα μαγκιάς», έκανε ένα μικρό εικονικό πόλεμο με την ΠΓΔΜ κι αποφάνθηκε ότι είναι υπόθεση 20 λεπτών για μιας ίλης τεθωρακισμένων. Όπως έπαιζε το 2015 με το «τρενάκι» του «μικρού Αλέξη», τώρα παίζει με τα «τανκ» που έχασε ο «μικρός Πάνος». Ανεύθυνα και τυχοδιωκτικά, τώρα που αναζητά μοίρα στον πολιτικό ήλιο, δεν διστάζει να κάνει κάτι σαν πόλεμο. Όταν, ενώ ακόμα μπορούσε, δεν έκανε απολύτως τίποτα για να σταματήσει τη συμφωνία των Πρεσπών. Ο δε Πρόεδρος της Βουλής, εξίσου ετεροχρονισμένα και με καθυστέρηση… 4 ετών, ανακάλυψε ότι «η ιστορία με τον Καμμένο» (σ.σ.: γενικώς) είναι «μόνο θλίψη». Τέσσερα χρόνια σφιχταγκαλιασμένης διακυβέρνησης, πολλές φορές ακόμα και με όρους «πολιτικής ομερτά», δεν ήταν αρκετά για έναν τόσο έμπειρο πολιτικό όπως ο Ν. Βούτσης να αντιληφθεί τη «θλίψη». Μια θλίψη που στα μάτια ενός κανονικού ανθρώπου φαινόταν από τη στιγμή που τέθηκε ζήτημα συγκυβέρνησης του σχεδόν ακροαριστερού τότε ΣΥΡΙΖΑ με τους ακροδεξιούς ΑΝ.ΕΛ. Ενώ ο ίδιος ο Α. Τσίπρας ήταν εκείνος που τον Σεπτέμβριο του 2015 ανέβηκε μαζί με τον Π. Καμμένο στην εξέδρα των πανηγυρισμών. Κι αυτός που έκανε σκοπό της ζωής του να πείσει τους Έλληνες πόσο «καλό και ντόμπρο παιδί» ήταν ο «μπούλης». Τώρα είναι η οδυνηρή ώρα των αποκαλυπτηρίων. Η στιγμή που όλα είναι στο φως και τίποτα δεν μπορεί να κρυφτεί ή να μακιγιαριστεί.

Η παραδοχή του Ευκλείδη

Τα ελληνικά του Ε. Τσακαλώτου διαπιστωμένα δεν είναι καλά. Τώρα όμως δημιουργήθηκε σύγχυση και για τα αγγλικά του, τα οποία θεωρούνται εξαιρετικά. Υπήρξε διχογνωμία αν στη συνέντευξή του στο CNBC προεξόφλησε ή όχι την εκλογική επικράτηση της Ν.Δ. Όμως δεν είναι αυτό το πολύ σημαντικό που είπε ο υπουργός Οικονομικών σ’ αυτήν τη συνέντευξη. Το σημαντικό είναι ότι για πρώτη φορά παραδέχθηκε ότι τα πλεονάσματα του 3,5% (που υπέγραψε μαζί με τον Α. Τσίπρα) είναι μεγάλα και ότι πρέπει να μειωθούν. Και πήγε κι ένα βήμα πιο κάτω: Αναγνώρισε την ορθότητα της πολιτικής του Κ. Μητσοτάκη και δεσμεύτηκε να τον στηρίξει στην επαναδιαπραγμάτευση, αν κερδίσει τις εκλογές. Το Μ. Μαξίμου, αντί να τοποθετηθεί επ’ αυτού του κρίσιμου θέματος, προτίμησε να χαθεί στη μετάφραση και να παίξει με τα fake news. Λογικό…

«Τσακώνονται», αλλά ξανά αλληλοδιορίζονται

Τα έχουν «σπάσει» Α. Τσίπρας-Π. Καμμένος και δημοσίως «τσακώνονται». Όπως δημοσίως ο πρόεδρος των ΑΝ.ΕΛ. εμφανίζεται «δυσαρεστημένος» και με το διάδοχο του Ε. Αποστολάκη. Ω του θαύματος όμως, ο κ. Αποστολάκης προσέλαβε ξανά τους μετακλητούς που είχε προσλάβει στο ΥΠΕΘΑ ο Π. Καμμένος και οι οποίοι αυτομάτως με την αποχώρηση του υπουργού φεύγουν από τις θέσεις τους. Όλοι ανεξαιρέτως είχαν προσληφθεί στο ΥΠΕΘΑ επί Π. Καμμένου.

Απορίες

1. 300.000 ευρώ του ζητάει με την αγωγή του ο ένας, 270.000 ο άλλος, πόσα καταναλωτικά πρέπει να πάρει ο άνθρωπος για ν’ ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του;

2. Η ατάκα του Σαββόπουλου «κυβερνούν εγγαστρίμυθοι του Ανδρέα Παπανδρέου» δεν διεκδικεί επαξίως τον τίτλο της ατάκας της χρονιάς;

Από την στήλη «ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ» στην έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου