Γράφει ο Μπάμπης Παπαπαναγιώτου

Ο Βασίλης, ένας από τους σπάνιους συναδέλφους, έφυγε την επομένη που βάφτισε τον μονάκριβο «πιλότο» του. Κι έφυγε με το μαράζι της ρετσινιάς που προσπάθησε να του «κολλήσει» το αδίστακτο «παραδικαστικό κύκλωμα» του Ρασπούτιν, του «κρητίκαρου» και του παραμάγαζου του Μ. Μαξίμου που υποδύεται την «εφημερίδα» και τον «δημοσιογράφο». Η ρετσινιά ήταν ότι δήθεν το «λαμόγιο ο Μπεσκένης» «τα έπιανε από το ΚΕΕΛΠΝΟ».

Αυτό όμως ήταν και το μαράζι του Β. Μπεσκένη. Αυτό ήταν, που ακόμα μέσα στη μεγάλη χαρά του να βαφτίζουν μαζί με την Γιώτα τον «μικρό», σκοτείνιαζε το βλέμμα του. Οσοι τον ξέραμε, ξέραμε ότι στον Βασίλη «δεν κολλάει τίποτα». Ηταν καθαρός και άνθρωπος τεφάλ. Αυτό, όμως, δεν σήμαινε ότι το μαράζι δεν έκανε την ύπουλη δουλειά του. Αντίθετα.

Μια τόσο καθαρή συνείδηση κι ένας τόσο αξιοπρεπής άνθρωπος, δεν άντεξαν τη «λάσπη των άξεστων». Δεν πήγαινε ο νους του στο μένος των ηττημένων της Βάρκιζας, που διψούσαν για ρεβάνς και «θύματα». Μέχρι που αναγκάστηκε να το συνειδητοποιήσει με τον πιο δραματικό τρόπο.

ΧΘΕΣ ΗΡΘΕ η πρωτόδικη απόφαση (272/2019) του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, με την οποία επιδικάστηκε στον Π. Πολάκη χρηματική αποζημίωση 18.000 ευρώ στην οικογένεια του Β. Μπεσκένη για εξύβριση και συκοφαντική δυσφήμησή του. Ο καθ’ έξιν υβριστής υπουργός -ο οποίος αποδεδειγμένα πλέον όχι μόνο χαίρει ασυλίας από τον πρωθυπουργό, αλλά μάλλον είναι και ο καθρέφτης του- είχε διασύρει και διαπομπεύσει τον Βασίλη. Οτι δήθεν διορίστηκε στο ΚΕΕΛΠΝΟ, όταν αποχώρησε από το γραφείο τύπου του Υπ. Υγείας επί υπουργίας Α. Γεωργιάδη.

Ψέματα και λάσπη. Στη Βουλή μάλιστα ο Π. Πολάκης κουνούσε ένα χαρτί, το οποίο ήταν δήθεν η σύμβαση του Β. Μπεσκένη με το ΚΕΕΛΠΝΟ. Ενα κουρελόχαρτο ήταν. Ανύπαρκτο. Αυτό το αποδέχθηκε και το δικαστήριο, το οποίο αποφάνθηκε ότι ήταν «ψευδείς ισχυρισμοί» του υπουργού, που είχαν σκοπό «να προσβάλουν και προσέβαλαν την τιμή και την υπόληψή του». Προσέβαλε, δηλαδή, ό,τι ήταν ο πυρήνας της ύπαρξης του Βασίλη, μετά την οικογένειά του.

ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ αποφάνθηκε επίσης και μεταξύ άλλων ότι ο κ. Πολάκης «δεν είχε ιδιαίτερη αποδεικτική θεμελίωση». Λάσπη στον ανεμιστήρα δηλαδή «κι όποιον πάρει ο χάρος». Μόνο που εν προκειμένω δεν είναι δυστυχώς σχήμα λόγου. Ο χάρος πήρε έναν ξεχωριστό άνθρωπο. Ο οποίος δεν είχε την πολυτέλεια να έχει το πάχος του δέρματος που έχουν όσοι σπιλώνουν αδιακρίτως δεξιά και αριστερά όποιον δεν ανήκει στο «καραβάνι». Εκείνων που στοχοποιούν αδίστακτα όποιον θεωρούν πολιτικό τους αντίπαλο.

Ο Π. ΠΟΛΑΚΗΣ και στη Βουλή και στο προσφιλές του Facebook διαπόμπευσε έναν άνθρωπο, χωρίς να έχει κανένα στοιχείο. Ολη η πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ εδώ και 4 χρόνια. «Τυχαίνει» όμως ο Β. Μπεσκένης να μη βρίσκεται εν ζωή για να νιώσει την ανακούφιση της δικαίωσης. «Τυχαίνει», επίσης, αυτός ο οποίος τον συκοφάντησε να είναι ο άνθρωπος που θεώρησε τους 100 νεκρούς στο Μάτι σαν κάτι που «θολώνει την εικόνα της κυβέρνησης».

Ή τους 40 νεκρούς από τη γρίπη ότι «δεν είναι καμία καταστροφή», για «να μην τρελαθούμε τώρα». Ο Π. Πολάκης είναι το πρόσωπο του συστήματος εξουσίας, που εγκαθίδρυσαν ο Α. Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ. Αδίστακτο, ανεύθυνο και απάνθρωπο. Με εντυπωσιακή άνεση στο ψεύδος και περισσό κυνισμό στο στοχευμένο χτύπημα. Μόνο που τελικά δεν είναι αυτό που καμώνονται ότι είναι. Κάτι τέτοιοι «τύποι» -όπως θα έλεγε και ο επίτροπος Υγείας της Ε.Ε.- περαστικοί και δειλοί είναι. Που νομίζουν ότι «τους έχουν» όλους. Αλλά μάλλον το αντίθετο συμβαίνει. Να π.χ. ο Βασίλης, αν και δεν είναι «εδώ», κ. υπουργέ, «σας έχει». Μόνος του.

«Ισπανική υποχώρηση» παντού…

ΔΥΟ θεαματικές υποχωρήσεις σε δύο «μείζονα» θέματα και μες την ίδια μέρα πιστοποιούν ότι η κυβέρνηση όχι μόνο είναι, αλλά και ότι αισθάνεται αδύναμη και ανίσχυρη.

Οι χθεσινές άτακτες υποχωρήσεις της κυβέρνησης τόσο στη σύγκρουση με την Εκκλησία όσο και για την προστασία της α’ κατοικίας δείχνουν ότι η πολιτικά ακιζόμενη κυβέρνηση νιώθει παντελώς ανίσχυρη να συγκρουστεί με οποιονδήποτε ισχυρό. Και ουσιαστικά συνιστούν ομολογία ότι είναι μια κυβέρνηση η οποία αντιλαμβάνεται και η ίδια ότι είναι κυβέρνηση σε αποδρομή. Πολύ πιθανόν σύντομα να υποχωρήσει και στις κινητοποιήσεις των αγροτών.

Ούτως ή άλλως ό,τι κάνει τώρα ξέρει ότι το φορτώνει στην επόμενη κυβέρνηση. Από τη στιγμή που ο Α. Τσίπρας έχασε τη δεδηλωμένη κι αποφάσισε να σχηματίσει «κυβέρνηση κουρελού» ήξερε ότι μια τέτοια κυβέρνηση δεν μπορεί να μακροημερεύσει. Ηλπιζε, όμως, ότι μπορεί «κάτι» να γινόταν. Οπως ο τζογαδόρος που έχει μείνει απελπισμένος με μια μάρκα μπροστά στη ρουλέτα και πιστεύει ότι αν την ποντάρει σε ένα από τα 37 νούμερα θα «κάτσει» το ένα που πόνταρε. Ούτε η λογική ούτε οι πιθανότητες, όμως, είναι με το μέρος του.

Εκεί βρίσκεται η κυβέρνηση. Με μια μάρκα στο χέρι και απελπισμένη, γιατί δεν της «κάθεται» τίποτα. Οι Κουίκ, οι Τσιρώνηδες, οι Παπακώστες και τα καθημερινά στραπάτσα της καθημερινότητας, ίσως απλώς κάνουν τον Μάιο να φαίνεται πολύ μακριά…

Κυβέρνηση τραγέλαφος!

Μόλις η κυβέρνηση κατάλαβε το απίστευτο αυτογκόλ που είχε «πετύχει» με την αναθεώρηση του άρθρου 32 του Συντάγματος -αποσύνδεση της διάλυσης της Βουλής από την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας- έκανε το ακόμα χειρότερο: Αρνείται τώρα να ψηφίσει το άρθρο που η ίδια έχει φέρει! Ο λόγος, αν και καθόλου σοβαρός κι εντελώς τυχοδιωκτικός, είναι απλός.

Αν το ψήφιζε, το εν λόγω άρθρο θα έπαιρνε πάνω από 180 ψήφους, δεδομένης της θετικής ψήφου και της Ν.Δ. Οπότε στην επόμενη θα χρειάζονταν μόλις 151 ψήφοι για τον προσδιορισμό του περιεχομένου του νέου άρθρου. Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι και η Ν.Δ. και μόνη της θα μπορούσε να προσδιορίσει το περιεχόμενο του άρθρου στη νέα Βουλή. Πρόκειται για κανονικό συνταγματικό -και όχι μόνο-εξευτελισμό. Ο οποίος μάλιστα συνιστά και πρωτοφανή ομολογία-παραδοχή της επερχόμενης εκλογικής ήττας του ΣΥΡΙΖΑ. Πρωτοφανές…

Κίτρινη κάρτα στον Γερουλάνο

Ενόχληση προκάλεσε στη Χ. Τρικούπη το πολιτικό φλερτ του Π. Γερουλάνου με τον υποψήφιο του ΣΥΡΙΖΑ Ν. Ηλιόπουλο. Ο υποψήφιος τον οποίο στηρίζει το ΚΙΝΑΛ δήλωσε ότι νιώθει «ιδεολογικά πιο κοντά στον Ηλιόπουλο». Πρόσφατα ο Ν. Ηλιόπουλος με δηλώσεις του -μεταξύ άλλων- είχε εκθειάσει τις αρετές του κομμουνισμού και ανήκει στη σκληροπυρηνική ομάδα των νέων στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτή η τοποθέτηση του Π. Γερουλάνου -όσο κι αν είναι ευεξήγητη πολιτικά, προσβλέπει δηλαδή στις ψήφους του ΣΥΡΙΖΑ, αν όπως δείχνουν οι μετρήσεις ο Ν. Ηλιόπουλος δεν περάσει στον β’ γύρο- προκάλεσε την ενόχληση της ηγεσίας του ΚΙΝΑΛ.

Γιατί τέτοιες δηλώσεις θολώνουν το πολιτικό στίγμα του ΚΙΝΑΛ. Οι πληροφορίες λένε ότι ο Π. Γερουλάνος ενημερώθηκε κι έδειξε να κατανοεί τις ανησυχίες…

Απορίες

1. Ο Κουίκ είπε ότι ψήφισε τις Πρέσπες… «κι ας μάτωσε». Από κει βγήκε το «σιγά τα αίματα»;

2. Υπάρχει κι άλλο «στέλεχος» του «παραδικαστικού κυκλώματος» που αναμένεται σύντομα να την δικαστική τύχη του Πολάκη;

3. Αφού έχουν «τσακωθεί» Τσίπρας και Καμμένος, γιατί οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, ψήφισαν, ώστε ο πρόεδρος των ΑΝΕΛ να κρυφτεί πίσω από το κατάπτυστο άρθρο 89;

Από την στήλη «ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ» στην έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου