Γράφει ο Πάνος Αμυράς*

Οι δικαιολογίες του Κρέτσου στο ζήτημα των τηλεοπτικών αδειών δεν στέκουν. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ είχε μία μοναδική ευκαιρία. Να ρυθμίσει το χώρο των τηλεοπτικών συχνοτήτων, να υποχρεώσει όλους τους καναλάρχες να πληρώσουν για να έχουν σταθμό και να ανοίξει την αγορά ώστε οι διαπλεκόμενοι να χάσουν δύναμη και επιρροή.
Τελικά τι κατάφερε όμως με το νόμο Παππά:

Πρώτον, έδωσε στους μετόχους του Mega το τέλειο άλλοθι να εγκαταλείψουν το κανάλι αφήνοντας απλήρωτους τους εργαζόμενους, χρέη σε Δημόσιο και ασφαλιστικά ταμεία, αλλά και ένα βουνό δανείων που μέσα από τις κεφαλαιοποιήσεις των τραπεζών θα το φορτωθούν τελικά οι φορολογούμενοι.

Δεύτερον, έκλεισε την αγορά χορηγώντας μόλις 4 άδειες. Με αυτό τον τρόπο οδηγεί στο λουκέτο σταθμούς που λειτουργούν κανονικά (STAR, Alpha), εξωθώντας στην ανεργία πάνω από 1.800 εργαζόμενους.

Τρίτον, θεσμοθέτησε τη διαπλοκή ξηλώνοντας τον περασμένο Αύγουστο τα απομεινάρια του νόμου Καραμανλή για το ασυμβίβαστο μεταξύ καναλάρχη και εργολάβου δημοσίων έργων, προς όφελος του ομίλου Καλογρίτσα που είναι ένας από τους τέσσερις εκλεκτούς του τηλεοπτικού τοπίου. Επιπλέον, η διαδικασία ελέγχου του «πόθεν έσχες» έχει μετατραπεί σε μία τυπική παραλαβή υπεύθυνων δηλώσεων για περιουσιακά στοιχεία τα οποία δηλώνουν ότι έχουν ή πρόκειται να αποκτήσουν οι νέοι καναλάρχες.

Τέταρτον, το Δημόσιο όχι μόνο δεν θα κερδίσει από τους χειρισμούς Παππά-Κρέτσου, αλλά σύμφωνα με έρευνα του ΣΕΒ στη δεκαετία θα απωλέσει πάνω από 600 εκατομμύρια φόρων (λόγω της μη λειτουργίας όλων των καναλιών) και η οικονομία θα χάσει εισοδήματα 1,1 δισ. ευρώ.
Πέμπτον, είναι αστείο να λέει ο πρωθυπουργός ότι τα 246 εκατομμύρια ευρώ θα τα διαθέσει για κοινωνική πολιτική, όταν θα εισπραχθούν σε τρία χρόνια και ένα μέρος τους προέρχεται από δημόσιο χρήμα μέσω των εργολαβιών που έχει αναλάβει ένας από τους αδειοδοτηθέντες. Το 2014 ο κ. Τσίπρας χαρακτήριζε «ψίχουλα» το 1 δισ. που έδωσε ο Σαμαράς σε ένστολους και οικονομικά ασθενείς, τώρα θα ασκήσει κοινωνική πολιτική με ένα κλάσμα από τα ψίχουλα.

Η υπόθεση των τηλεοπτικών αδειών θα γυρίσει μπούμερανγκ για την κυβέρνηση γιατί δεν έδωσε λύσεις, αλλά δημιούργησε τεράστια προβλήματα στον κλάδο των μέσων ενημέρωσης και συνολικά στην οικονομία.
Το τηλεοπτικό τοπίο μπορεί να ρυθμιστεί κατά το πρότυπο της Κύπρου, με τη χορήγηση τουλάχιστον 10 αδειών έναντι κοινού αλλά μεγάλου τιμήματος (π.χ. 20-25 εκατομμυρίων) ώστε και η αγορά να ανοίξει και το Δημόσιο να ωφεληθεί.

ΤΙΜΩΡΩΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΤΕΣ

Η απόφαση των συνδικαλιστών των αστικών συγκοινωνιών να πραγματοποιήσουν στάσεις εργασίας 6-9 το πρωί και μετά τις 9 το βράδυ τιμωρεί μόνο τους βιομηχανικούς εργάτες που μετακινούνται τις πρώτες πρωινές ώρες και τους υπάλληλους που σχολάνε στις 9 μ.μ. Αυτή η μορφή κινητοποιήσεων και μάλιστα από εργαζόμενους του δημοσίου τομέα λειτουργεί σε βάρος των οικονομικά ασθενέστερων και όχι υπέρ της ικανοποίησης των αιτημάτων των απεργών.

ΣΥΣΤΗΜΑ ΣΥΡΙΖΑ

Κάθε μέρα που περνά γίνεται ολοένα και ευκρινέστερη η προσπάθεια της κυβέρνησης να μετατραπεί σε «καθεστώς» ελέγχοντας ανεξάρτητες αρχές, χειραγωγώντας μέσα ενημέρωσης και στοχοποιώντας πολιτικούς αντιπάλους σε όλο το φάσμα της δημόσιας ζωής. Το «σύστημα ΣΥΡΙΖΑ» εξαπλώνεται με έναν τρόπο που παραπέμπει σε «ερντογανικού» τύπου πρακτικές και μοιάζει πανίσχυρο, μόνο που υποτιμά τις δημοκρατικές αντιστάσεις που αναπτύσσονται στο δημόσιο βίο.

*Ο Πάνος Αμυράς είναι ο διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου