Γράφει ο Γιάννης Παπαδάτος

Καθόλου εύκολη δεν θα είναι η διαμόρφωση κωδίκων συμβίωσης των δεκάδων εκατομμυρίων μουσουλμάνων της Ευρώπης με τις χριστιανικές πλειοψηφίες στις διάφορες χώρες. Ούτε το Ισλάμ διαθέτει ενιαία έκφραση (συχνά σοβούν εμφύλιοι στις κοινότητες της Δύσης) ούτε όλα τα ευρωπαϊκά έθνη έχουν τις ίδιες ιστορικές μνήμες από τη θρησκεία του Μωάμεθ και τους εκπροσώπους της (Αραβες, Τούρκους, Πέρσες κ.ά.).

Το σίγουρο είναι ότι μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις στο Βέλγιο και τη Γαλλία μοιάζει να αναβιώνει στο ευρωπαϊκό υποσυνείδητο ο αρχέγονος φόβος της ημισελήνου. Ατυπος πρόδρομος του ρεύματος ο Πάπας Βενέδικτος, με την περίφημη ομιλία του στο Πανεπιστήμιο του Ρέγκενσμπουργκ το 2006. Τότε θυμήθηκε μια διήγηση του Βυζαντινού αυτοκράτορα Μανουήλ Παλαιολόγου, για το «πώς το Ισλάμ επεκτείνεται με τη βία και το σπαθί», προκαλώντας μένος στις ηγεσίες των μουσουλμανικών χωρών.

Πνευματικό τέκνο του Γερμανού Πάπα και φαβορί για τη διαδοχή του Φραγκίσκου είναι ο 71χρονος καρδινάλιος της Βιέννης, Κρίστοφ Σένμπορν, κλασικός εκπρόσωπος της «ιστορικής ισλαμοφοβίας» σε μια χώρα με ζωντανό αντι-ισλαμικό και αντιμεταναστευτικό υπόβαθρο.

Στο κυριακάτικο κήρυγμά του με αφορμή την 333η επέτειο της πολιορκίας της Βιέννης από τους Οθωμανούς το 1683, ο καρδινάλιος Σένμπορν ισχυρίστηκε ότι το Ισλάμ δεν έχει αλλάξει μυαλά: «Θα υπάρξει ισλαμική κατάκτηση της Ευρώπης; Πολλοί μουσουλμάνοι το θέλουν και ισχυρίζονται πως η Ευρώπη είναι στα τελευταία της», είπε στους πιστούς προσευχόμενος: «Ο Θεός να λυπηθεί την Ευρώπη και το λαό της, κινδυνεύουμε να χάσουμε τη χριστιανική μας κληρονομιά». Ο μετριοπαθής Φραγκίσκος κινείται σε σαφώς διαφορετικό μήκος κύματος, αλλά ακόμη κι εκείνος δεν μπόρεσε να μην αγιοποιήσει τον ιερέα που έσφαξαν οι τζιχαντιστές στη Ρουέν. Γι’ αυτό λέμε ότι η συμβίωση Ευρώπης-Iσλάμ θα είναι δύσκολη υπόθεση.

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου