Γράφει ο Πάνος Αμυράς

Ο Αλέξης Τσίπρας, που κάποτε υποστήριζε ότι οι κυβερνήσεις πέφτουν και από τους κοινωνικούς αγώνες στους δρόμους, έχει απέναντί του το 70% του ελληνικού λαού που απορρίπτει το περιεχόμενο της συμφωνίας. Η δυσαρμονία μεταξύ λαϊκής βούλησης και κοινοβουλευτικής δύναμης της κυβέρνησης είναι σημαντική και η διαφορά αυτή θα ήταν πριν από λίγα χρόνια θέμα στην ημερήσια διάταξη της πλατείας των Αγανακτισμένων.

Ο πρωθυπουργός, όμως, θέλει να περάσει τις Πρέσπες με διαδικασία-εξπρές λες και η Ελλάδα είναι η επισπεύδουσα χώρα για να κλείσει τη συμφωνία και όχι η ΠΓΔΜ. Ακόμη και στο κείμενο που καλούνται να ψηφίσουν οι 300 βουλευτές περιέχονται μόνο οι τροποποιήσεις που επέφερε το Κοινοβούλιο των Σκοπίων στο Σύνταγμά τους και όχι το πλήρες κείμενο του νέου Συντάγματος.

Αυτά είναι τα διαδικαστικά που έχουν ουσία, όμως ακόμη πιο ανησυχητικές είναι οι ενστάσεις δεκάδων πανεπιστημιακών για το περιεχόμενο της συμφωνίας και τις παγίδες του κειμένου.

Ο καθηγητής Ιστορίας του Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Ευάνθης Χατζηβασιλείου, σε συνέντευξή του στο liberal.gr (και στον Α. Ζαμπούκα), ήταν ιδιαίτερα διαφωτιστικός για τα προβληματικά σημεία της συμφωνίας. Οι επισημάνσεις του καίριες:

«Το Σύνταγμα της ΠΓΔΜ, και μετά την αναθεώρηση, αναφέρεται στον “μακεδονικό” (και όχι στον βορειομακεδονικό) λαό. Στον “μακεδονικό λαό” αναφέρεται και η ρηματική διακοίνωση που γνωστοποίησε την εφαρμογή της Συμφωνίας από μέρους της ΠΓΔΜ. Η ελληνική κυβέρνηση δεν διαμαρτυρήθηκε για τούτα. Με τη Συμφωνία, ανατρέπεται μια ελληνική πολιτική 150 ετών που αποσκοπούσε ακριβώς να αποτρέπει τέτοιες μονοπωλήσεις από άλλο κράτος ή λαό.

Επίσης, στο εσωτερικό της χώρας οι συνέπειες θα είναι σοβαρές. Η Ελλάδα θα έχει αναγνωρίσει “μακεδονική γλώσσα” (σκέτο, όχι σλαβομακεδονική ή βορειομακεδονική), η δε αναγνώριση αυτή είναι erga omnes και για την ίδια, δηλαδή θα ισχύει και στο εσωτερικό της (άρθρο 1 παράγρ. 8). Για να δοθεί ένα παράδειγμα, αμέσως μετά τη θέση της Συμφωνίας σε ισχύ, θα μπορούν 20 Ελληνες πολίτες να ζητήσουν από τα ελληνικά δικαστήρια την αναγνώριση μιας Εταιρίας Μελέτης της Εθνικής Μακεδονικής Γλώσσας. Θα είναι αδύνατον για τα δικαστήρια να απορρίψουν τέτοια αίτηση, βάσει του ελληνικού δικαίου. Ετσι, το ελληνικό κράτος θα πει -αλλά βάσει της Συμφωνίας θα είναι υποχρεωμένο να το πει- σε τρία εκατομμύρια Ελλήνων Μακεδόνων πολιτών του ότι ο όρος “Μακεδών/μακεδονικός” (σκέτο, όχι βορειομακεδονικός), μέσα στην Ελλάδα, θα σημαίνει -ή θα μπορεί να σημαίνει- το μη ελληνικό.

Αυτό θα δημιουργήσει τεράστιο πρόβλημα ταυτότητας στους Ελληνες Μακεδόνες: πώς θα είναι αυτοί Μακεδόνες, όταν “Μακεδόνες” στην Ελλάδα θα είναι κάποιοι άλλοι που δεν είναι Ελληνες; Αυτό είναι δηλητηριώδες για μια κοινωνία. Κανένα κράτος στον κόσμο δεν επιτρέπει να προσβληθεί η ταυτότητα, εθνική και τοπική, και το ανθρώπινο δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού των ίδιων των μελών του έθνους του. Κάτι τέτοιο, φοβούμαι, θα προκαλέσει έκρηξη εθνικισμού μέσα στην ίδια την Ελλάδα. Θα είναι κροκοδείλια τα δάκρυα όταν τούτο συμβεί».

Αυτά είναι τα προβληματικά σημεία της συμφωνίας που μπορεί να προκαλέσουν την κλιμάκωση του αλυτρωτισμού από τους γείτονες, όπως τους επισήμανε ο κ. Χατζηβασιλείου. Η κυβέρνηση Τσίπρα, με την ανοχή του Καμμένου, ο οποίος τώρα έχει περάσει στην «αντιπολίτευση», έκανε τα χατίρια του Βερολίνου και της Ουάσιγκτον για να κλείσει μια συμφωνία με την ΠΓΔΜ που είναι χειρότερη από τη μη λύση.

Ο Πάνος Αμυράς είναι ο διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]