Γράφει ο Μπάμπης Παπαπαναγιώτου

Δεν είναι το ίδιο να υπάρχει η γενική αίσθηση ότι η συμφωνία των Πρεσπών αφορά μόνο στη «μικρή συμμαχία των προθύμων». Δεν είναι το ίδιο να βλέπεις ότι αυτοί που διαφωνούν και διαμαρτύρονται δεν είναι τίποτα «ακροδεξιοί», αλλά είναι άνθρωποι της διπλανής πόρτας.

Δεν είναι το ίδιο να έχεις να κάνεις με τις «αμφισβητούμενες» δημοσκοπήσεις, έστω κι αν όλες δείχνουν ποσοστά απόρριψης των Πρεσπών από 65-75%, με το να βλέπεις να διαμαρτύρονται «ζωντανά» λαϊκοί άνθρωποι απ’ όλες τις κοινωνικές τάξεις και όλες τις ηλικιακές ομάδες. Δεν είναι το ίδιο να «μάχεσαι» από τα υπόγεια του Μαξίμου εναντίον κατασκευασμένων «εχθρών», με το να έχεις απέναντί σου, π.χ. επωνύμως όλη την καλλιτεχνική ελίτ, η οποία μέχρι το 2015 σε αποθέωνε και τραγουδούσε για σένα στις πλατείες.

ΑΥΤΟ ΔΕΝ άντεξε το Μ. Μαξίμου κι έδωσε την εντολή να διαλυθεί «πάση θυσία» το συλλαλητήριο. Οι πληροφορίες είναι ασφαλείς και επιβεβαιώνονται και από την αλληλουχία των γεγονότων. Παρόντες στα κέντρα λήψης των αποφάσεων ήταν και άνθρωποι οι οποίοι, παρά τη δυσαρέσκειά τους για την προφανή επιτυχία του συλλαλητηρίου, δεν συμφωνούσαν με τη βίαιη διάλυσή του. «Υπάρχει κι ένα όριο», φέρεται να είπε σημαίνον κυβερνητικό στέλεχος όταν έγινε αντιληπτό ότι ο Α. Τσίπρας και ο σκληρός πυρήνας του Μ. Μαξίμου ήταν διατεθειμένοι να διαλύσουν με κάθε τρόπο το συλλαλητήριο. Και απ’ ό,τι λένε οι πληροφορίες δεν ήταν ο μόνος που αντέδρασε στη βίαιη καταστολή του συλλαλητηρίου.

ΚΑΙ ΜΕΤΑ ήρθαν τα γεγονότα. Ενώ όλα κυλούσαν ήρεμα και το πλήθος μεγάλωνε, ξαφνικά εμφανίστηκαν στην αποκορύφωση του «επικίνδυνα» μεγάλου συλλαλητηρίου οι κουκουλοφόροι. Καταφανώς σε διατεταγμένη υπηρεσία προβοκατόρων και μοιρασμένοι σε μικρές ομάδες των 20-30 ατόμων επιχείρησαν να μπουν στον προαύλιο χώρο της Βουλής. Εκεί που ήταν ήδη ισχυρές μονάδες ΜΑΤ.

Οι οποίες -ω του θαύματος- «διαβίβασαν» ότι δεν μπορούν να ανακόψουν την …ορμή των 20-30 κουκουλοφόρων! «Σαν έτοιμο από καιρό» το «κέντρο» έδωσε αμέσως την εντολή για χρήση χημικών και χειροβομβίδων κρότου-λάμψης. Τα οποία, ως διά μαγείας, δεν σημάδεψαν τους κουκουλοφόρους που έκαναν το διατεταγμένο «ντου», αλλά τους αμέτοχους διαδηλωτές. Το θέατρο που έπαιξε η ολιγάριθμη ομάδα κουκουλοφόρων με την ΕΛ.ΑΣ. ήταν αρκετό για τη βίαιη διάλυση του συλλαλητηρίου.

ΔΕΥΤΕΡΟ κραυγαλέο γεγονός ότι η ΕΛ.ΑΣ. στην «πρώτη εκτίμηση» που έκανε για τον αριθμό των συγκεντρωμένων μίλησε για 100.000 άτομα. Η εκτίμηση αυτή έγινε γύρο στις 14.30’, όταν δεν είχε μπει σ εφαρμογή το σχέδιο «διαλύστε τους με κάθε μέσο». Αργότερα κι όταν τα χημικά είχαν κάνει αποπνικτική την ατμόσφαιρα σχεδόν σε όλο το κέντρο της Αθήνας, η ΕΛ.ΑΣ. επανήλθε με νεότερη εκτίμηση για… 60.000 άτομα. Μαζί με την καταστολή είχε τεθεί σε εφαρμογή και το σχέδιο προσπάθειας υποβάθμισης του συλλαλητηρίου.

ΑΥΤΟ όμως που δεν «μέτρησε» σωστά το Μ. Μαξίμου μες το πολιτικό μένος του για το πολύ μεγάλο συλλαλητήριο είναι οι πολιτικές συνέπειες που ενδέχεται να υπάρξουν λόγω της ωμής βίας που ασκήθηκε. Ηδη οι πληροφορίες αναφέρουν ότι ορισμένοι από τους «πρόθυμους» να δώσουν θετική ψήφο στις Πρέσπες δηλώνουν «σοκαρισμένοι» από τη συμπεριφορά της κυβέρνησης.

«Αριστερόστροφος φασισμός»

Ο Μίκης δεν ήταν εκεί χθες. Αλλά εκεί επιβεβαιώθηκε με τον πιο απόλυτο και ωμό τρόπο η ρήση περί «αριστερόστροφου φασισμού», που είχε πει όταν ήταν ο κεντρικός ομιλητής στο προηγούμενο συλλαλητήριο. Χθες η κυβέρνηση δεν είχε στο συρτάρι της κάποια γελοία σκευωρία τύπου Novartis και να τη βγάλει -πάλι- για να αντιμετωπίσει τη «φωνή του λαού». Η ρητορική της περί «ακροδεξιών» έχει εκμετρήσει το σύντομο βίο της προ πολλού. Και δεν είχε καν την τύχη να βγουν οι προβλέψεις της ΕΜΥ και να βρέξει, ώστε να μην ήταν πολύς ο κόσμος. Αναγκαστικά αποκάλυψε το «αριστερόστροφα φασιστικό» πρόσωπό της.

Χτύπησε με χημικά και στο ψαχνό παιδάκια, γυναίκες και ηλικιωμένους. Εδειξε το πραγματικό πρόσωπό της. Αυτό που αποστρέφεται και δεν αντέχει τη δημοκρατία, την ειρηνική διαμαρτυρία και κυρίως τη διαφωνία με την πολιτική της. Εδειξε γιατί είναι πιστό αντίγραφο καθεστώτων τύπου Μαδούρο. Εδειξε τη βαθιά σταλινική συγκρότησή της, η οποία ενοχλείται από τη βία μόνο όταν στρέφεται εναντίον της. Αντιθέτως, την αντιμετωπίζει με πολιτική ηδονή όταν τη χρησιμοποιεί η ίδια εναντίον των πολιτικών αντιπάλων της. Εδειξε ότι είναι αυτό που είχε πει ο Μίκης: Ο «αριστερόστροφος φασισμός».

Το μεγάλο ξεκαθάρισμα

Μια κίνηση από τη Φ. Γεννηματά, δύο αποδέκτες: Ο ένας είναι ο Θ. Θεοχαρόπουλος, ο οποίος τέθηκε εκτός Κ.Ο. ΚΙΝ.ΑΛ. με συνοπτικές διαδικασίες, μετά την απόφαση της ΔΗ.ΜΑΡ. να πει «ναι» στις Πρέσπες. Ο άλλος αποδέκτης είναι ο Γ. Παπανδρέου, ο οποίος επέλεξε να βάλει πλάτη στον Α. Τσίπρα και στις Πρέσπες με τη συνέντευξή του στην «ΕΦ.ΣΥΝ.». Η απόφαση της προέδρου του ΚΙΝ.ΑΛ. να προκηρύξει έκτακτο συνέδριο για το τέλος Μαρτίου αποτελεί «καμπανάκι» για τον Γ. Παπανδρέου.

Καθώς το συνέδριο θα γίνει με εκλογή των συνέδρων από τη βάση και θα εκλέξει νέα όργανα, χωρίς ποσοστώσεις και χαριστικές ρυθμίσεις, σαν κι αυτές που έγιναν υπέρ του Ποταμιού, της ΔΗ.ΜΑΡ., του κόμματος Παπανδρέου και της «τάσης» του Γ. Καμίνη. Ο Γ. Παπανδρέου φαίνεται ότι «τη γλίτωσε» επί του παρόντος δεδομένου ότι δεν είναι βουλευτής κι επομένως δεν θα χρειαστεί να υπερψηφίσει τις Πρέσπες. Ομως εντός δύο μηνών καλείται να αποφασίσει με ποιους θα πάει και ποιους θ’ αφήσει, χωρίς να έχει πλέον την ανοχή της ηγεσίας του ΚΙΝ.ΑΛ., σε πολιτικά επαμφοτερίζουσες συμπεριφορές…

Ο «ξεχασιάρης» Θεοχαρόπουλος

Με οριακή πλειοψηφία (29 υπέρ, 22 παρών, 2 αποχές) ο Θ. Θεοχαρόπουλος κατάφερε να περάσει από την Κ.Ε. της εκλογικά μη ανιχνεύσιμης ΔΗ.ΜΑΡ. το «ναι» στη συμφωνία των Πρεσπών. Ο πρόεδρος που δεν έχει δοκιμαστεί ποτέ, πουθενά και σε τίποτα εκτός από τον πολιτικό μικρόκοσμο του κόμματός του, δυσκολεύτηκε πολύ να πείσει ώστε να εξουσιοδοτηθεί να χρησιμοποιήσει τη δοτή έδρα του (από το Επικρατείας του ΚΙΝ.ΑΛ.) υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ.

Οι πιο πολλές από τις επικρίσεις που δέχθηκε -κυρίως από τον Θ. Μαργαρίτη- αφορούσαν το πόσο οικειοθελώς «ξεχασιάρης» εμφανίστηκε ο Θ. Θεοχαρόπουλος. Ο οποίος μέχρι πριν από λίγες μέρες έθετε σαν… απαράβατο όρο για την υπερψήφιση της συμφωνίας των Πρεσπών τον ταυτόχρονο ορισμό ημερομηνίας διεξαγωγής των εκλογών. Ομως στη βιασύνη του να ενταχθεί στο «πακέτο των προθύμων»… ξέχασε τι έλεγε. Κι όταν του το θύμισαν… σφύριξε αδιάφορα…

Απορίες

1. Τα «made in Brazil» χημικά που έπεσαν χθες, κυρία Παπακώστα, είναι στο πλαίσιο του προλεταριακού διεθνισμού;

2. Δηλαδή η Συμφωνία των Πρεσπών υπογράφηκε με αμερικανικό μελάνι και «κυρώθηκε» με ελληνικό αίμα;

Από την στήλη «ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ» στην έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]