Η τοποθέτηση αυτή δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα. Οχι απλώς γιατί το Μνημόνιο έληξε μόνο ως προς το σκέλος της χρηματοδότησης, ενώ τα μέτρα λιτότητας θα παραμείνουν για πολλά ακόμα χρόνια. Αλλά και επειδή η καθημερινότητα των πολιτών διαρκώς επιδεινώνεται αντί να βελτιώνεται.

Το ΕΚΑΣ εξαφανίστηκε φέτος, το επίδομα θέρμανσης αποτελεί μόλις ένα κλάσμα σε σχέση με αυτό που δινόταν επί Ν.Δ., οι φόροι βρίσκονται στα ύψη, ιδίως οι έμμεσοι, που πλήττουν περισσότερο τους οικονομικά ασθενέστερους, ενώ η διάλυση στη Δημόσια Διοίκηση, την Υγεία, την Παιδεία και την ασφάλεια των πολιτών συνεχίζεται.
Οι ελλείψεις στις μονάδες εντατικής θεραπείας έχουν δυστυχώς τραγικά αποτελέσματα για ασθενείς, που δεν τυγχάνουν εγκαίρως της νοσηλείας που χρειάζονται. Και στην εκπαίδευση ως κανονικότητα επί ΣΥΡΙΖΑ θεωρούνται οι συγχωνεύσεις ΤΕΙ με ΑΕΙ και η παράδοση πολλών πανεπιστημιακών χώρων σε εμπόρους ναρκωτικών και άλλους παρανόμους.

Στην οικονομία, οι επενδύσεις έχουν παγώσει και οι τράπεζες υπολειτουργούν. Καμία κανονικότητα, εκτός εάν στο Μαξίμου θεωρούν ως κανονικότητα τη συνεχή υποβάθμιση των συνθηκών διαβίωσης των νοικοκυριών, την παγωμένη αγορά και την οικονομική καχεξία.

Ή εάν ο κ. Τσίπρας θεωρεί ως κανονικότητα όλα αυτά που συμβαίνουν το τελευταίο διάστημα στην πολιτική ζωή του τόπου, όπου βουλευτές της αντιπολίτευσης έγιναν κυβερνητικοί ή παραμένουν με το ένα πόδι στη συμπολίτευση και με το άλλο στην αντιπολίτευση, όπως συμβαίνει π.χ. με στελέχη των ΑΝ.ΕΛ.

Είναι φανερό ότι, δυστυχώς, η χώρα έχει μπει σε προεκλογική τροχιά, αλλά δυστυχώς μέσα σε συνθήκες ανωμαλίας. Τόσο στο πολιτικό σκηνικό όσο και στην οικονομία και την καθημερινότητα των πολιτών. Και αυτό θα πρέπει να τελειώσει.

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου 

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]