Γράφει ο Μπάμπης Παπαπαναγιώτου

Κάλεσε τον πρόεδρο της Ν.Δ. σε… debate! Ετοιμος να… θυσιάσει ακόμα και το εμπάργκο στον ΣΚΑΪ. Ετοιμος να… αναμετρηθεί μέχρις εξαντλήσεως, για να πετύχει σ’ αυτό που απέτυχε σε δύο ημερών συζήτηση: να «κατατροπώσει» τον Κ. Μητσοτάκη για την «πατριωτική» συμφωνία των Πρεσπών!

Ο Α. ΤΣΙΠΡΑΣ θυμίζει κάποιον που μόλις έχει φύγει κατατροπωμένος από έναν καβγά που ο ίδιος προκάλεσε, «πουλώντας μαγκιά». Και φεύγοντας φωνάζει απομακρυνόμενος «την άλλη φορά θα δεις»…

ΚΑΤΑ ΚΟΙΝΗ ομολογία, ακόμα και στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, η τελευταία εμφάνιση του Α. Τσίπρα στη Βουλή ήταν μακράν η χειρότερή του. Ρηχή σκέψη, ατέλειωτη κενολογία, ακατάσχετη ψευδολογία και μη αποκρύψιμη αμηχανία. Μια αμήχανη εμφάνιση η οποία δεν μπόρεσε να συγκαλύψει την ηττοπάθεια που ανέδιδε, καταλαβαίνοντας ότι πλέον ηγείται μιας «κυβέρνησης υπολειμμάτων» και πολιτικά τυχάρπαστων γυρολόγων. Ακόμα και ο ίδιος προφανώς το κατάλαβε κάποια στιγμή, και έτσι κατέφυγε στον «ψευδοτσαμπουκά του debate». Ποιος όμως ζήτησε εξαντλητικό και ανοιχτό διάλογο;

Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ που επί ένα χρόνο διαπραγματευόταν εν κρυπτώ με τον Ζάεφ, ενημέρωνε την Ουάσιγκτον και το Βερολίνο, αλλά δεν ένιωσε την ανάγκη να ενημερώσει ούτε τους πολιτικούς αρχηγούς ούτε τη Βουλή ούτε τον ελληνικό λαό. Αρχισε να ψελλίζει μασημένες κουβέντες όταν άρχισαν να διαρρέουν πληροφορίες από τα Σκόπια κι όταν πίστεψε ότι μαζί με τον Ν. Κοτζιά είχαν «δέσει» την κάκιστη συμφωνία. Μέχρι τότε αποστρεφόταν τον διάλογο «όπως ο διάβολος το λιβάνι». Είναι ο ίδιος άνθρωπος που, όταν ένιωσε να φεύγει το έδαφος κάτω απ’ τα πόδια του με τα μεγάλα συλλαλητήρια της Θεσσαλονίκης και της Αθήνας, δεν δίστασε να δώσει το πράσινο φως να βγει η αισχρή σκευωρία της Novartis, μόνο και μόνο για να αλλάξει η ατζέντα και να προλάβει να ολοκληρώσει τη «μακεδονική» γλώσσα και εθνότητα στην ΠΓΔΜ.

ΑΥΤΟΣ είναι ο «ηγέτης» που ανακάλυψε ξαφνικά την αξία του διαλόγου και της ανοιχτής και δημόσιας διασταύρωσης των επιχειρημάτων. Αυτός είναι ο πολιτικός άνδρας που υψώνει το πολιτικό ανάστημά του τώρα που έχουν διαμορφωθεί τετελεσμένα, κι απ’ ό,τι φαίνεται έχει εξασφαλίσει έναντι ανταλλαγμάτων, πάλι, μια νέα πλειοψηφία υπέρ των Πρεσπών. Ομως, αυτός ο «ψευδοτσαμπουκάς» δεν προδίδει ούτε γενναιότητα ούτε αυτοπεποίθηση. Προδίδει αμηχανία και φόβο. Και δικαίως αισθάνεται έτσι ο πρωθυπουργός. Ξέρει ότι κυβερνά με τις ψήφους βουλευτών της αντιπολίτευσης, οι οποίοι παραμένουν στην αντιπολίτευση! Ξέρει δηλαδή ότι βρίσκεται στον αέρα «στηριζόμενος» σε μια ουσιαστικά ανύπαρκτη κυβέρνηση, η οποία τρίζει σαν πάτωμα φτιαγμένο από σαπισμένες σανίδες. Ξέρει ότι είναι απλώς θέμα χρόνου πότε θα «ανοίξει» το «πάτωμα» και θα πέσει.

ΑΝ ΖΟΥΣΕ ο μακαρίτης ο Κουτσόγιωργας, πιθανώς θα του έλεγε την περίφημη ατάκα ότι εσείς «δεν δικαιούσθε διά να ομιλείτε». Στη δημοκρατία, όμως, όλοι δικαιούνται «διά να ομιλούν». Πολύ περισσότερο όσοι πρέπει να λογοδοτήσουν ως αρνητικοί πρωταγωνιστές των γεγονότων. Στη Βουλή ο Α. Τσίπρας, όπως και όλοι οι «πρόθυμοι των Πρεσπών», θα έχουν πλήρη άνεση να μιλήσουν και να αντιπαρατεθούν. Εχοντας μάλιστα ζωντανά στα αφτιά τους τη βοή του συλλαλητηρίου που θα γίνει μεθαύριο Κυριακή στο Σύνταγμα.

Ιδανικός αυτόχειρας

Η πολιτική αμηχανία του προσφάτως «αναβαπτισμένου» πρωθυπουργού δεν μπορεί να αποκρυβεί. Ιδιαίτερα μάλιστα όταν παράγει κραυγαλέα πολιτικά λάθη. Ο Α. Τσίπρας, με την άκρως αντιθεσμική και παρασκηνιακή συμπεριφορά του, έχει φέρει στα πρόθυρα της διάλυσης τρία μικρά κόμματα: το Ποτάμι, τους ΑΝ.ΕΛ. και την Ενωση Κεντρώων. Η διάλυσή τους εξασφαλίζει σχεδόν μετά βεβαιότητος την παραμονή τους εκτός Βουλής μετά τις επόμενες εκλογές. Τι σημαίνει πρακτικά αυτό; Οτι διευκολύνεται τα μέγιστα η αυτοδυναμία της Ν.Δ.!

Λαμβάνοντας υπ’ όψιν τα ποσοστά που θα πάρουν αυτά τα κόμματα, μαζί με άλλα μικρά κόμματα που θα πάρουν κάποιο ποσοστό αλλά θα παραμείνουν εκτός Βουλής (ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΛΑ.Ε., Πλεύση Ελευθερίας, Βελόπουλος κ.λπ.), δεν αποκλείεται το ποσοστό που θα πάρουν τα εκτός Βουλής κόμματα να είναι το μεγαλύτερο της Μεταπολίτευσης. Με τον ισχύοντα εκλογικό νόμο, κάτι τέτοιο αποτελεί τη μεγαλύτερη αβάντα για το πρώτο κόμμα, το οποίο μπορεί να κερδίσει άνετη αυτοδυναμία.

Την ίδια στιγμή, ο ΣΥΡΙΖΑ, υπό τη φωτεινή καθοδήγηση του Α. Τσίπρα, έχει μείνει χωρίς κανέναν πολιτικό συνομιλητή. Πλήρως απομονωμένος και εντελώς αναξιόπιστος να αποτελέσει τον κορμό της «νέας Κεντροαριστεράς». Πρόκειται περί… άθλου.

Η σκυτάλη του ΚΙΝΑΛ

Μετά τους ΑΝ.ΕΛ., το Ποτάμι και την Ε.Κ., φαίνεται ότι έρχεται η ώρα του ΚΙΝ.ΑΛ. να αντιμετωπίσει εσωκομματικά προβλήματα. Εκτός από τον πρόεδρο της ΔΗΜ.ΑΡ. Θ. Θεοχαρόπουλο, ο οποίος φλερτάρει με την ιδέα να υπερψηφίσει τη συμφωνία των Πρεσπών, προέκυψε και «θέμα Κρεμαστινού». Ο οποίος όχι μόνο εκφράστηκε θετικά για τις Πρέσπες (αν και το «μάζεψε» κάπως), αλλά το πήγε και ένα βήμα παρακάτω, ακριβώς την επομένη της καταψήφισης της κυβέρνησης: Είδε να δημιουργούνται προϋποθέσεις στρατηγικής σύγκλισης με ΣΥΡΙΖΑ…

Σύμφωνα με πληροφορίες, η Φ. Γεννηματά δέχεται ήδη εισηγήσεις για διαγραφές αν υπάρξουν διαφοροποιήσεις από τη γραμμή του κόμματος…

… και ο ρόλος του Γιώργου Παπαπανδρέου

Η κατάσταση γίνεται ακόμα πιο δύσκολη και περίπλοκη για το ΚΙΝ.ΑΛ., δεδομένου ότι, σύμφωνα με πληροφορίες, τις αμέσως επόμενες μέρες αναμένεται δημόσια δήλωση του Γ. Παπανδρέου υπέρ της συμφωνίας των Πρεσπών. Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, ο πρώην αρχηγός του ΠΑΣΟΚ δεν αποκλείεται να αφήσει ανοιχτό το ενδεχόμενο μιας μελλοντικής σύγκλισης με τον ΣΥΡΙΖΑ.

Σε αυτή την περίπτωση, οι κραδασμοί εντός του ΚΙΝ.ΑΛ. ίσως να είναι αρκετά έντονοι…

Ο εφιάλτης του Καμμένου

Ολα δείχνουν ότι ο Π. Καμμένος είναι αποφασισμένος να γίνει ο «εφιάλτης του ΣΥΡΙΖΑ». Ηδη μέσα σε λίγες μέρες «έδωσε στεγνά» την Ε. Κουντουρά, δεν δίστασε να θίξει τον Ν. Βούτση για το γιο του και αποκάλεσε δύο φορές «ψεύτη» τον Α. Τσίπρα.

Η «μεγάλη αγάπη» του όμως είναι ο Ν. Κοτζιάς. Για τον οποίο χθες είχε ένα δηλητηριώδη tweet: «ΕΙΣ-ΠΡΑΤΤΩ… Ρήμα αναφερόμενο ενίοτε στο εσωτερικό και συχνά μετά το 2017 στο εξωτερικό». Συνεργάτες του τέως ΥΕΘΑ, ερμηνεύοντας τον «χρησμό» του, έκαναν λόγο για «ενίσχυση» του Ν. Κοτζιά από το εσωτερικό πριν από το 2017 και από το εξωτερικό μετά το 2017. Το τι ακριβώς εννοούν προφανώς θα φανεί στο άμεσο μέλλον, καθώς, όπως λέει το περιβάλλον του Π. Καμμένου, «δεν πρόκειται να μείνει με το στόμα κλειστό»…

Απορίες

1. Εληξε η δυσμένεια του πρωθυπουργού για τον Δ. Τζανακόπουλο ή τα φαινόμενα απατούν;

2. Για πόσες ώρες θα είναι ακόμα αρχηγός κόμματος ο Στ. Θεοδωράκης, αν δεν αλλάξει στάση για τις Πρέσπες;

Από την στήλη «ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ» στην έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]