Το πρώτο γεγονός ήταν η τιμητική διάκριση με το βραβείο του Καλύτερου Ευρωπαίου Πολίτη από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο του πατρός Αντωνίου. Ο οποίος, εδώ και χρόνια, μέσα από την «Κιβωτό του Κόσμου», που έχει δημιουργήσει στον Κολωνό, προσπαθεί με ένα δίκτυο εθελοντών να βγάλει από τη φτώχεια και την εγκατάλειψη όσα περισσότερα παιδιά μπορεί, ανεξαρτήτως χρώματος, γλώσσας και θρησκείας.

Το δεύτερο γεγονός, δυσάρεστο αυτή τη φορά, ήταν η είδηση του αδόκητου θανάτου του λιμενικού Κυριάκου Παπαδόπουλου. Του επονομαζόμενου ήρωα του Αιγαίου, ο οποίος στη διάρκεια της προσφυγικής κρίσης τα προηγούμενα χρόνια έσωσε εκατοντάδες ανθρώπους, μεταξύ των οποίων πολλά παιδιά, στις επιχειρήσεις με σκάφη του Λιμενικού Σώματος.

Οταν στην επικαιρότητα κυριαρχούν ειδήσεις όπως πολιτικές ίντριγκες, στείροι κομματικοί διαπληκτισμοί και ανούσιες αντιπαραθέσεις, θα έπρεπε να είναι αυτονόητο ότι πρόσωπα που δίνουν το δικό τους στίγμα στην κοινωνία, κινητοποιώντας τις δυνάμεις του ανθρωπισμού, δείχνουν ότι και η ελληνική κοινωνία έχει ανάγκη από καλά πρότυπα.

Προς την κατεύθυνση αυτή όμως, εκτός από τους πραγματικά σπουδαίους αυτούς ανθρώπους, θα πρέπει να συμβάλουμε και εμείς, τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, αλλά όχι μόνο. Θα πρέπει επίσης όλο το πολιτικό σύστημα, το εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας και μαζί όλες οι υγιείς κοινωνικές δυνάμεις του τόπου να δώσουν έμφαση σε τέτοιες ξεχωριστές περιπτώσεις, να ενθαρρύνουν τον αλτρουισμό και να αναδείξουν το καλό έναντι του κακού.

Γιατί είναι αλήθεια ότι οι οικονομικές κρίσεις μπορεί να έρχονται και να παρέρχονται, αλλά μεγαλύτερη σημασία έχει να γίνεται η κοινωνία μας καλύτερη, με βάση τα ανθρώπινα ιδανικά που πρεσβεύουν πρόσωπα όπως ο π. Αντώνιος και ο αείμνηστος λιμενικός Κυριάκος Παπαδόπουλος.

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]