Γράφει ο Δημήτρης Σ. Παπαγγελόπουλος*

Αυτοί που τα λένε αυτά, προφανώς προτιμούν έναν πολιτικό ηγέτη με διαφορετικά χαρακτηριστικά. Κάποιον σαν τον σημερινό πρωθυπουργό. Έναν πολιτικό που δεν αναφέρεται στην οικογένειά του, ίσως επειδή η ιστορία της δεν είναι αρκετά αριστερή. Εναν πολιτικό που θυσίασε παλιούς συντρόφους και διέλυσε ουσιαστικά το κόμμα που τον εξέλεξε πρόεδρό του επειδή η ιστορία του ήταν περισσότερο αριστερή από όσο τον εξυπηρετούσε.

Και στο μέλλον, αυτός ο πολιτικός μπορεί να εγκαταλείψει οριστικά την Αριστερά για να ενταχθεί στη Σοσιαλδημοκρατία, να εγκαταλείψει το κόμμα του και να διεκδικήσει την Προεδρία της Δημοκρατίας στα πρότυπα του Ερντογάν ή την προεδρία της Κομισιόν. Διότι ένας πολιτικός που δεν υπερασπίζεται την οικογένειά του ή το κόμμα που τον ανέδειξε, ενώ έχει προσποριστεί πολιτικά οφέλη από αυτά, πολύ γρήγορα θα εγκαταλείψει τις απαρχές του και τις αρχές του και θα κάνει μοναδικό σκοπό του την ικανοποίηση της προσωπικής του φιλοδοξίας.
Ναι, τέτοιος πολιτικός δεν είναι σίγουρα ο Κυριάκος Μητσοτάκης.

Η μέχρι σήμερα πορεία του δείχνει ακριβώς το αντίθετο, ακόμη και αν αυτό του κοστίζει. Δεν πρόκειται ποτέ να πει «μη με κρίνεται για όσα έλεγα πριν από τον Σεπτέμβριο του 2015, που είχα αυταπάτες». Απολογείται για τα πεπραγμένα του κόμματός του επί προηγούμενων ηγεσιών. Αντίθετα, όλοι οι προηγούμενοι πρόεδροι του Συνασπισμού είναι εκτός του σημερινού ΣΥΡΙΖΑ (Δαμανάκη, Κωνσταντόπουλος, Αλαβάνος), και ο νυν πρόεδρός του συμμετέχει πλέον ως παρατηρητής στη Σοσιαλδημοκρατική Ομάδα.

Οι μελετητές της πολιτικής ηγεσίας λένε ότι είναι πολύ χρήσιμο να γνωρίζεις αυτά που σημάδεψαν τη ζωή, ακόμη και τα παιδικά χρόνια, ενός ηγέτη. Ετσι μπορείς να προβλέψεις σε μεγάλο βαθμό τι να περιμένεις από αυτόν. Αλλά και οι εκλογείς κρίνουν από πού εκκινεί για να προβλέψουν προς τα πού πάει. Ισως, αυτή την ανάγκη είδαν οι επικοινωνιολόγοι του ΣΥΡΙΖΑ και για αυτό έστειλαν τον πρωθυπουργό στο χωριό του πατέρα του για να χορέψει παραδοσιακούς χορούς.

Αντίθετα, όταν ένας πολιτικός αλλάζει με ευκολία την αφετηρία του για να χαράξει κάθε φορά νέα πορεία, είναι εμφανές ότι δεν είναι κατάλληλος για μακρινά ταξίδια. Πηγαινοέρχεται από λιμάνι σε λιμάνι αναμένοντας να φυσήξει ούριος άνεμος.

Σύμφωνα με τον Σενέκα, ούριος άνεμος υπάρχει μόνο για το ναυτικό που γνωρίζει προς τα πού να πλεύσει. Μπορεί να μην είναι όλα του καλά του Κυριάκου Μητσοτάκη. Ολο και κάπου θα διαφωνεί κανείς, αλλά χωρίς αμφιβολία, είναι καλό ότι ξέρει από πού ξεκίνησε και πού θέλει να πάει. Αρκετά ταραγμένα είναι τα πελάγη σε αυτή τη χώρα, ας είναι τουλάχιστον σταθερό το χέρι που κρατά το τιμόνι του πλοίου.

*ΜΕΛΟΣ ΤΗΣ ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΗΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ ΤΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΤΗΣ  Ν.Δ.