Κατακαημένη Ευρώπη!
Δεν θα μπω στον πειρασμό να σχολιάσω από την ελληνική σκοπιά το αποτέλεσμα και τις συνέπειες του δημοψηφίσματος στη FYROM. Αλλωστε, από ’δω και πέρα, τα πράγματα θα εξελιχθούν με ακόμη πιο ωμό τρόπο απ’ ό,τι τα ξέραμε μέχρι τώρα ή θα μπορούσαμε να τα φανταστούμε.
Δεν έχει νόημα, συνεπώς, να ασχολείται κανείς. Ετσι, το επόμενο διάστημα θα έχουμε την τύχη να ζήσουμε τη γένεση μιας καινούργιας επιστημονικής έννοιας: «Βαλκανικό Δημοψήφισμα». Κι αναρωτιόμουν τι εννοούσε ο πρωθυπουργός μας όταν δήλωνε στα Ηνωμένα Εθνη πως η Ελλάδα δείχνει το δρόμο στις άλλες χώρες πώς να επιλύουν ακανθώδεις διαφορές…
Θα μείνω στις επιπτώσεις του δημοψηφίσματος στην Ε.Ε. Είναι γνωστό ότι ο πρόεδρος Γιούνκερ, σφόδρα ενοχλημένος από το Brexit, θέλησε να μην αφήσει πίσω του ότι επί δικής του προεδρίας, η Ε.Ε. έχασε ένα μέλος της και μάλιστα τόσο σημαντικό όπως η Βρετανία. Εβαλε, λοιπόν, τα δυνατά του για να ισορροπήσει την απώλεια αυτή, προωθώντας την ένταξη των χωρών των Δυτικών Βαλκανίων στην Ε.Ε.
Θεμιτή φιλοδοξία, άλλωστε και η χώρα μας πρωτοστατεί εδώ και δεκαετίες στην ένταξη των χωρών αυτών στην Ε.Ε. (Κατά τη γνώμη μου, αποδείχτηκε ιστορικό λάθος, διότι -τον καιρό της κρίσης- οι δανειστές μάς συγκρίνουν πλέον με τις χώρες αυτές, στην κατηγορία των οποίων και μας κατατάσσουν!) Πλην όμως αποδείχθηκε πως ήταν μια απελπισμένη ενέργεια υψηλού κινδύνου για την εικόνα της Ε.Ε. στην περιοχή, και όχι μόνο.
Σύγχυση ταυτοτήτων, απώλεια ισορροπίας
Στο τεθέν με «βαλκανικό» πλέον τρόπο ερώτημα στους γείτονές μας (θα θυμάστε ίσως πώς τέθηκε και το δικό μας ερώτημα), αυτοί απάντησαν μεν θετικά με ποσοστά Κριμαίας, όσοι τουλάχιστον προσήλθαν στις κάλπες, πλην όμως η σιωπηλή πλειοψηφία δεν φαίνεται να ενθουσιάστηκε καθόλου από την ευρωπαϊκή προοπτική που της υποσχέθηκαν, και απείχε.
Πώς να ερμηνεύσει τώρα κανείς μια τέτοια αδιαφορία απέναντι σε μια τέτοια προοπτική από μια τόσο μικρή και ευάλωτη χώρα; Τόσο λίγο θελκτική έγινε η Ευρώπη; Κάποτε οι χώρες συνωστίζονταν στην πόρτα της Ε.Ε. για να μπουν. Και τώρα, οι γείτονές μας δεν δείχνουν να συγκινούνται ούτε για να πάνε μέχρι την κάλπη να ψηφίσουν…
Ως γνωστόν, το χειρότερο για μια κυρία δεν είναι η απόρριψη. Είναι η αδιαφορία. Κάποιοι στις Βρυξέλλες και στις κρίσιμες πρωτεύουσες θα πρέπει τώρα να προβληματιστούν μετά από ένα τέτοιο αποτέλεσμα για την εικόνα που εκπέμπει η Ευρώπη στον κόσμο. Τι συμβαίνει, άραγε;
Τα Βαλκάνια δεν μπορεί να προσεγγίζονται από την Ε.Ε. με οριζόντιες λογικές τύπου Pax Americana. Δεν επιλύονται έτσι οι διενέξεις. Δεν μπορεί να αντικατασταθεί η Pax Americana από την Pax Europea. Δεν ήταν ποτέ τέτοια η ευρωπαϊκή προσέγγιση στην επίλυση των διεθνών διαφορών. Λύση να ‘ναι κι ό,τι να ‘ναι. Σπρώξε τους μεν και πίεσε τους δε, η δουλειά μας να γίνει…
[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]