Γράφει η Άννα Παναγιωταρέα

Τι θα εμπόδιζε «φιλήσυχους» πολίτες άλλης πόλης της Ελλάδας να πράξουν το ίδιο; Οι δυνάμεις ασφαλείας απασχολούνται με τη σύλληψη δημοσιογράφων. Η κυβέρνηση κλείνει το μάτι σε κάθε ανομία. Ο λαϊκισμός θριαμβεύει.

Για μένα το πιο θλιβερό είναι ότι πολίτες στέκονταν και χάζευαν τον ξυλοδαρμό ως θεατές. Ενας σώφρων δεν υπήρξε ανάμεσά τους να επιβάλει τη λογική; Το δολοφόνο με το πριόνι είχαν μπροστά τους; Το κοινωνικό δόγμα «όποιος ανακατεύεται με τα πίτουρα» είναι εφιαλτικό.

Αλλά πόσους λωτούς έφαγαν και πόσα λιβάδια με ασπάλαθους περπάτησαν οι ΣΥΡΙΖΑίοι -από το 2012 ως τώρα- ώστε ξέχασαν τους ανθρώπους που έκαψαν ζωντανούς στη ΜΑΡΦΙΝ, ξέχασαν το λιντσάρισμα του Κωστή Χατζηδάκη; Είναι οι ίδιοι που σήμερα εκφράζουν τον δήθεν αποτροπιασμό τους. Το ελάχιστο που μπορεί κανείς να τους πει είναι: Οὐαὶ δὲ ὑμῖν, γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί…

Το λιντσάρισμα δεν έχει δικαιολογία. Δεν είναι θεμιτό, όταν θύμα είναι ο «εχθρός» μας, και αθέμιτο για τον Ζακ. Δεν υπάρχει καλό και κακό λιντσάρισμα. ΜΟΝΟΝ λιντσάρισμα, που μεταμορφώνει τους πράττοντες σε κτήνη…

Στη δημοκρατική και ευνομούμενη κοινωνία η αυτοδικία είναι η απόδειξη επικίνδυνης παρακμής. Οποιο κι αν είναι το θύμα. Οποιο το «έγκλημά» του. Κανείς δεν δικαιούται να πάρει στα χέρια του το νόμο. Υπάρχουν οι φυσικοί δικαστές. Αλλά ΠΟΙΟΣ εξέθρεψε τα χειρότερα ένστικτα που εκδηλώνονται, αγελαία, από το 2012 και μετά;

Διαβάζω: «Οι ιδέες του φασισμού έχουν διαβρώσει τον κοινωνικό ιστό και η αντίδραση των δημοκρατικων πολιτών πρέπει να είναι άμεση και αποφασιστική».

Υπάρχει αποστομωτική απάντηση στις ιδέες του φασισμού: Οπως, να τελειώσει η δίκη του άτυχου Παύλου Φύσσα. Η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου έκλεισε στη φυλακή τους φερόμενους ως δολοφόνους. Η κυβέρνηση Τσίπρα τέσσερα χρόνια μετά και δεν κατάφερε να δικαιώσει το θάνατό του. Εστω για παραδειγματισμό.

Δεν φτάνει οι δημοκρατικοί πολίτες να αντισταθούν. Πρωτίστως η κυβέρνηση πρέπει να χαράξει καθαρές γραμμές. Και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ με Τόσκες και Παρασκευόπουλους τις θολώνει… Ας σκεφτεί ο Τσίπρας πόση ανασφάλεια, πόσο φόβο πρέπει να αισθάνονται οι φιλήσυχοι νοκοκυραίοι της Αθήνας, ώστε να οδηγούν στην απελπισία έναν Ζακ, που είχε τόση ανάγκη από κοινωνική αποδοχή. Αυτή η απανθρωπιά είναι που σε παγώνει….

Υστερόγραφο

Οι νυν αγανακτούντες ΣΥΡΙΖΑίοι ξεχνούν ότι το τεκμήριο της αθωότητας ισχύει για όλους. Ακόμη κι όταν η ενοχή είναι προφανής. Ομως, κρίνεται κατά την ανακριτική και δικαστική διαδικασία και όχι από το κάθε… «αριστερό πλεονέκτημα».

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]