Γράφει ο Δημήτρης Καμμένος

Οι συνεχείς εξελίξεις στην γεωπολιτική σκακιέρα των Βαλκανίων, οι δηλώσεις, του Ερντογάν για τη Θράκη και τα νησιά μας αλλά και των τουρκοφρόνων της Θράκης περί προσδοκιών «αναγνώρισης» και «απόκτησης δημοκρατικών ελευθεριών» διαγράφουν ένα ιδιόμορφο και άκρως επικίνδυνο ψηφιδωτό για τα επερχόμενα στην χώρα μας και ιδιαίτερα στην Θράκη.

Οι Τούρκοι κατάφεραν να βάζουν τα γυαλιά σε όλη την Ευρώπη με την έξοχη τους εξωτερική πολιτική. Στο εσωτερικό, ανέκαθεν υπήρξαν αντιμαχίες όμως στο έξω, ο στόχος ήταν ένας: Η δημιουργία μιας περιφερειακής δύναμης που θα αμφισβητούσε τα χωρικά ύδατα των εχθρών της (πχ Ελλάδα), θα επενέβαινε εκεί που τη συνέφερε (Κύπρος) και τέλος θα εξασφάλιζε τα νώτα της από διάφορους εχθρούς (π.χ Κούρδους). Με την άνοδο στην εξουσία των Νταβούτογλου-Ερτογάν γεννήθηκε ο νεοοθωμανισμός, παραμερίστηκαν οι στρατηγοί (κεμαλιστές), χωρίς να απαξιώνονται εντελώς και η στρατηγική αναβαθμίστηκε.

Η τουρκική προπαγάνδα οργίασε τους τελευταίους μήνες δίνοντας βάρος στην μειονότητα κάνοντας πλύση εγκεφάλου, προωθώντας την ιδέα αυτονόμησης ή/και της δημιουργίας ανεξάρτητης Θράκης.

Σε όλα αυτά η Ελλάδα σφυρίζει αδιάφορα αφήνοντας τη Θράκη στο έλεος των Τουρκων. Το προξενείο Κομοτηνής είναι ανοιχτό ακόμα, η προσπάθεια των δασκάλων να διδάξουν ελληνικό πολιτισμό στα παιδιά των Πομάκων βρίσκει αντίσταση πρώτα από το Υπουργείο Παιδείας και μετά από τους Τούρκους. Η περιοχή έμεινε υπανάπτυκτη σκοπίμως για να οργώνουν την περιοχή ανενόχλητοι οι ιμάμηδες και οι παραστρατιωτικές τους ομάδες. Μέσα από την προπαγάνδα, υπάρχουν οι φωνές των μουσουλμάνων Ελλήνων που αντιστέκονται στην προπαγάνδα. Όμως η πολιτική ηγεσία τους αγνοεί προκλητικά και σφυρίζει αδιάφορα.

Λαμβάνοντας υπόψιν τα παραπάνω δυστυχώς αν ο Ελληνισμός δεν πράξει άμεσα για να ανακόψει την καθοδική πορεία όλα δείχνουν πως η Θράκη θα μπορούσε να γίνει μια νέα Κύπρος.

Ο,τι συνέβη στην Κύπρο μας λίγο πολύ σε όλους μας γνωστό. Με αφορμή το προδοτικό πραξικόπημα που είχε προηγηθεί, η Τουρκία ενδεδυμένη με τον μανδύα του προστάτη των Τουρκοκυπρίων και ισχυριζόμενη ότι πραγματοποιεί «ειρηνική επέμβαση» με σκοπό την επαναφορά της συνταγματικής τάξης στο νησί, σκότωσε, βίασε, λεηλάτησε, κατέστρεψε, και πέτυχε το στόχο της. Μοίρασε την Κύπρο στα δύο δημιουργώντας τελικά μερικά χρόνια αργότερα το ψευδοκράτος με το καθεστώς να παραμένει μέχρι και σήμερα αμετάβλητο, με χιλιάδες Τούρκους στρατιώτες στα κατεχόμενα, δεκαετίες διαπραγματεύσεων να έχουν πέσει στο κενό, την Κυπριακή Δημοκρατία να ‘αιμορραγεί’ και τους Κύπριους αδερφούς να πονούν περιμένοντας μέχρι και σήμερα τη δικαίωση.

Μια δικαίωση που θα αργήσει ακόμα να φανεί όπως άλλωστε ξεκάθαρα διαφαίνεται και από το διάγγελμα του Τουρκοκύπριου ηγέτη Μουσταφά Ακιντζί για την 44η επέτειο της τουρκικής εισβολής του 1974. Διάγγελμα που κινείται γύρω από την αντίληψη της δήθεν ειρηνικής επέμβασης της Τουρκίας που δεν εμπόδισε μόνο την ένωση της νήσου με την Ελλάδα αλλά άνοιξε επίσης το δρόμο για την επιστροφή στην εξουσία του εκλεγμένου ηγέτη της ελληνοκυπριακής κοινότητας, την επιστροφή της πολιτικής διοίκησης και την ανατροπή της κυβέρνησης της χούντας στην Ελλάδα!

Διάγγελμα πλήρως εναρμονισμένο με το δρόμο που εδώ και χρόνια έχει επιλέξει η Τουρκία, της προπαγάνδας, της προκλητικότητας, της δημιουργίας εντάσεων για τη δημιουργία εντυπώσεων και δεδικασμένου. Χιλιοδοκιμασμένη και εξαιρετικά επιτυχημένη συνταγή άλλωστε.

Σε μια διεθνολογική προσέγγιση του θέματος η Τουρκία βασίζεται εδώ και χρόνια πάνω στην αναθεωρητική της πολιτική που αποτελεί βασικό στοιχείο της διπλωματικής της στάσης. Πρακτικά η Τουρκία πράττει ανάλογα με το διεθνές περιβάλλον και τα συμφέροντα των Μεγάλων Δυνάμεων, επιχειρεί και επιτυγχάνει την αλλαγή του status quo (π.χ. το 1936 με τη Συνθήκη του Μοντρέ για το καθεστώς των Στενών, 1939 με την προσάρτηση της Αλεξανδρέττας, 1974 με την απόβαση και κατοχή της Βόρειας Κύπρου και την έναρξη αμφισβήτησης Ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων, 1996 με τη δημιουργία γκρίζων ζωνών στο Ανατολικό Αιγαίο και πρόσφατα με τις προσπάθειες αναθεώρησης/επικαιροποίησης της Συνθήκης της Λωζάνης).

Η Τουρκία πράττει με έναν πολύ συγκεκριμένο τρόπο όλα αυτά τα χρόνια. Όσες φορές έχει επικαλεστεί αναθεώρηση/επικαιροποίηση της Συνθήκης της Λωζάνης, άλλες τόσες έχει ζητήσει πιστή εφαρμογή της. Όταν ο Ερντογάν, ζητά την αναθεώρηση/ επικαιροποίηση της Συνθήκης της Λωζάνης, αναφέρεται στην μουσουλμανική – θρησκευτική μειονότητα της Θράκης, με στόχο, αυτή να αναγνωριστεί ως τουρκική- εθνική μειονότητα παρότι κάτι τέτοιο συνιστά κατάφωρη παραβίαση της ίδιας της Συνθήκης και όταν ο Πρόεδρος της Τουρκίας ζητά την εφαρμογή της Συνθήκης της Λωζάνης, ζητά, την αποστρατιωτικοποίηση των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου.

Τι συνέβη στην Κύπρο;

Η Τουρκία ανέκαθεν όλα αυτά τα χρόνια στοχεύει στον έλεγχο της Κύπρου και γιατί όχι στην προσάρτηση της. Προς αυτήν την κατεύθυνση έκανε σταθερά και αποφασιστικά βήματα για να προωθήσει τον στρατηγικό της αυτό στόχο εκμεταλλευόμενη λάθη, φοβίες, παραλείψεις, πλάνη και ανικανότητα της εκάστοτε ελληνικής Κυβέρνησης.

Κατάφερε την αναγνώριση ως τουρκικής μιας μειονότητας τουρκόφωνης, μιας μειονότητας μουσουλμανικής, μιας μειονότητας ελληνικής, κατά μέγα μέρος, καταγωγής.

Κατάφερε σταδιακά να παίξει το ρόλο της προστάτιδας μητέρας πατρίδας θέτοντας υπό τον άμεσο έλεγχο της αυτή τη μειονότητα.

Κατάφερε να «αναβαθμίσει» τεχνητά τη μειονότητα αυτή σε «κοινότητα», και από «κοινότητα» σε «μία από τις δύο κοινότητες» της Κύπρου, και ζήτησε στη συνέχεια να αναγνωρισθεί ως «χωριστός λαός» και «χωριστό έθνος».

Συγκέντρωσε τη μειονότητα σε ορισμένες εδαφικές περιοχές πριν από το 1974 και σε μία εδαφική περιοχή μετά.

Η λανθασμένη τακτική, που ακολουθήσαμε έναντι των Τουρκοκυπρίων, συνδέεται με τη γενικότερη ανικανότητα μας να αντιληφθούμε εγκαίρως τις επιδιώξεις της Άγκυρας που οδήγησε τελικά στην επίτευξη του στόχου της Τουρκίας νομιμοποιώντας τη διχοτόμηση και δημιουργώντας μια τουρκοκρατούμενη ομοσπονδία η οποία συνεχώς και μεγαλώνει πληθυσμιακά.

Τι συμβαίνει στη Θράκη

Είναι ξεκάθαρο πως η Τουρκία όπως ακριβώς και στην Κύπρο επιθυμεί να μεγιστοποιήσει τον έλεγχο της στη Θράκη και γιατί όχι να προσαρτήσει την περιοχή. Πως προσπαθεί να το επιτύχει αυτό;

Με τη συνένωση και τον εκτουρκισμό των μουσουλμανικών μειονοτήτων, περιλαμβανομένων των Πομάκων και των Αθιγγάνων, έτσι ώστε να αποκτήσουν τουρκική εθνική συνείδηση και να θεωρήσουν την Τουρκία «μητέρα πατρίδα» τους.

Την αναγνώριση, της μιας αυτής μειονότητας ως τουρκικής». Την «αναβάθμισή» της μειονότητας σε «κοινότητα».

Η Τουρκία επιχειρεί με κάθε μέσο, πολιτικό, οικονομικό ή και εκβιάζοντας μέλη της μειονότητας να πετύχει την ομαδοποίηση αυτής σε τουρκογενές μόρφωμα παρά την διαφορετικότητα της σύνθεσής της. Αυτό διαχρονικά το πέτυχε με:

• Τον τουρκοκεντρικό χαρακτήρα της εκπαίδευσης
• Την αναγωγή της θρησκείας (μουσουλμανικής) και της γλώσσας (τουρκικής) σε στοιχεία εθνοφυλετικής καθαρότητας
• Την αναγόρευση της «μητέρας πατρίδος» (Τουρκίας) σε προστάτη της μειονότητας
• Την διαιώνιση της εσωστρέφειας της μειονότητας
• Την δημιουργία πολλών «τουρκικών συλλόγων» με προτροπή και σχεδιασμό από το προξενείο της Κομοτηνής, για διαστρέβλωση της πολιτιστικής κληρονομιάς των μουσουλμάνων της Θράκης και κυρίως των Πομάκων και Ρομά.

Τα τελευταία χρόνια η Τουρκία αναμφισβήτητα διείσδυσε ενεργά οικονομικά στη Θράκη με την βοήθεια πάντοτε του τουρκικού παράγοντα και με την μεταφορά της τουρκικής τράπεζας Ziraat στην Ξάνθη και την Κομοτηνή. Παράλληλα το τουρκικό προξενείο της Κομοτηνής επί καθημερινής βάσεως, λειτουργεί ως κηδεμόνας της μειονότητας και όχι ως μέσον προσέγγισής της με την ελληνική διοίκηση. Είναι σε όλους γνωστή η ανεξέλεγκτη δράση παρακρατικών και παραστρατιωτικών ομάδων, που δρουν ανεξέλεγκτα στην περιοχή υπό την αιγίδα του προξενείου της Κομοτηνής.

Το σχέδιο για μια νέα Κύπρο έχει τεθεί σε εφαρμογή.

Εδώ και χρόνια η Θράκη είναι ένα θέμα που παραδοσιακά δεν «ακουμπάει» κανείς φοβούμενος το πολιτικό κόστος. Σαν ένα ολόκληρο κράτος να χώνει βαθιά το κεφάλι του στην άμμο. Κανείς δεν μιλάει για το ΕΓΚΛΗΜΑ που συντελείται, κανείς δεν ασχολείται με την τουρκοποίηση μιας ολόκληρης περιοχής, κανείς δεν νοιάζεται για τα ελληνικά χωριά που χάνονται το ένα πίσω από το άλλο. Για τους Έλληνες που είναι πια ξένοι στον τόπο τους. Ας δούμε τι εξελίξεις είχαμε που αφορούσαν τη Θράκη τον τελευταίο χρόνο.

Ο Ερντογάν επισκέφθηκε την Ελλάδα και τη Θράκη καταδεικνύοντας μέσα στην ίδια μας τη χώρα μπροστά στα εμβρόντητα μάτια των Ελλήνων Υπουργών που τον συνόδευαν τα παιχνίδια εξουσίας της Τουρκίας αλλά και την εδώ και χρόνια αναθεωρητική πολιτική της στο Αιγαίο. Κανείς δεν ξεχνά τις δηλώσεις του μέσα στο Προεδρικό Μέγαρο παρουσία του Προέδρου της Δημοκρατίας κ. Παυλόπουλο όπου μίλησε για τα σύνορα της καρδιάς του και ανοιχτά έθεσε θέμα αλλαγής της συνθήκης της Λωζάννης η οποία αποτελεί εδώ και σχεδόν έναν αιώνα τον ακρογωνιαίο λίθο στις σχέσεις της Ελλάδας με την Τουρκία και εξακολουθεί μέχρι και σήμερα, να βρίσκεται μόνιμα στο προσκήνιο, με την Τουρκία να εμφανίζεται συχνά να την αμφισβητεί και την Ελλάδα, να απαιτεί τον σεβασμό της.

Ακόμη, χαρακτήρισε τουρκική την μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης, ζήτησε αμοιβαιότητα στο θέμα της εκλογής μουφτή, υποστηρίζοντας ότι η Άγκυρα επιτρέπει την εκλογή Οικουμενικού Πατριάρχη από την Ιερά Σύνοδο και αυτοδιαφημίστηκε ότι παραχώρησε την τουρκική ιθαγένεια σε Ιεράρχες, κατήγγειλε την Ελλάδα για διακρίσεις σε βάρος των μουσουλμάνων της Θράκης, απαίτησε να αυτοχαρακτηρίζεται σαν τουρκική η μειονότητα της Θράκης.

«Στη δυτική Θράκη δεν μπορούν ούτε να χωνέψουν τη λέξη τουρκική σε μια πινακίδα ενός σχολείου» είπε χαρακτηριστικά ο κ. Ερντογάν. Λίγες μέρες μετά την επίσκεψη του Τούρκου προέδρου Ταγίπ Ερντογάν και τις προκλητικές του δηλώσεις, ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας χαρακτήρισε ανοιχτή τη συζήτηση για τον τρόπο ανάδειξης του Μουφτή Θράκη μέσω εκλογής ενώ υπήρχαν αφόρητες πιέσεις στους μουφτήδες να παραιτηθούν πριν τη λήξη της θητείας τους για το οποίο άλλωστε έχω θέσει και ερώτηση στα πλαίσια του κοινοβουλευτικού ελέγχου.

Η άρνηση τους τελικά να παραιτηθούν οδήγησε σε τροπολογία που κατατέθηκε στη Βουλή τον Αύγουστο και προέβλεπε την υποχρεωτική συνταξιοδότηση των μουφτήδων στα 67 έτη, ηλικία που έχουν περάσει και οι δύο μουφτήδες προκειμένου να ανοίξει ο δρόμος για την αντικατάσταση τους όπως και έγινε.

Λίγους μήνες πριν με τροπολογία του Υπουργείου Δικαιοσύνης στο Σχέδιο Νομού για την ευρωπαϊκή εντολή έρευνας στις ποινικές υποθέσεις, τροποποιούνταν ο κώδικας πολιτικής δικονομίας (άρθρο 758), ανοίγοντας το δρόμο για την αναγνώριση της «τουρκικής ένωσης Ξάνθης αλλά και την κερκόπορτα για ζήτημα τουρκικής μειονότητας στη Θράκη. Ζήτημα για το οποίο και πάλι είχα παρέμβει προσωπικά δηλώνοντας πως θα καταψηφίσω την τροπολογία και πιέζοντας για απόσυρση της κάτι που τελικά έγινε δεκτό.

Και φυσικά τα δίγλωσσα σχολεία στη Θράκη, θέμα για το οποίο κατέθεσα επίσης Επίκαιρη Ερώτηση στα πλαίσια του κοινοβουλευτικού ελέγχου. Το πρόγραμμα προβλέπει την υποχρεωτική παρουσία στην τάξη του/της νηπιαγωγού και συνεργάτη/τριας μέλους της μειονότητας (δίγλωσσου ατόμου), που θα κληθεί να παίξει το ρόλο του ενδιάμεσου – διερμηνέα μεταξύ νηπίων και νηπιαγωγού με στόχο την αρμονική κοινωνικοποίηση των νηπίων της μειονότητας. Το ζήτημα κρίνεται αρκετά σοβαρό με εθνικές προεκτάσεις και γι’ αυτό το λόγο προστάζει επαγρύπνηση καθότι είναι γνωστό ότι οι τουρκόφρονες, επιδιώκουν μεθοδικά την αφομοίωση και τον εκτουρκισμό των μη τουρκογενών μουσουλμάνων της μειονότητας (αθίγγανους και πομάκους), ενώ ζητούν επιτακτικά να εισαχθεί αποκλειστικά και μόνο η τουρκική γλώσσα στα δημόσια νηπιαγωγεία. Σημειώνεται ότι τα δίγλωσσα νηπιαγωγεία δεν προβλέπονται από τη Συνθήκη της Λωζάννης, και το όλο εγχείρημα μεταφράζεται από εκπαιδευτικούς ως «Δούρειος Ίππος» που, έμμεσα, εισάγει εκ παραθύρου την τουρκική γλώσσα και την επακόλουθη προπαγάνδα στα δημόσια σχολεία της Ελλάδας ενώ επιβάλλεται δίχως τον απαραίτητο διάλογο και τη συναίνεση τόσο των εκπαιδευτικών όσο και της τοπικής κοινωνίας.

Δυστυχώς η ελληνική Κυβέρνηση δείχνει πλήρως έτοιμη να ενδώσει στις απαιτήσεις για πρακτικά βήματα στην κατεύθυνση πού επιθυμεί η Άγκυρα. Βήματα που, δυστυχώς, βλέπουμε να γίνονται ή να δρομολογούνται από την πλευρά μας, παρά την «εθνικά περήφανη» ρητορική μας.

Η Κυβέρνηση πρέπει να καταλάβει ότι δεν νομιμοποιείται να δώσει αβίαστα τη Θράκη μας όπως έκανε με τον όρο Μακεδονία. Οι κατευναστικές και ειρηνικές πολιτικές μπορούν να αποτελέσουν χρήσιμο εργαλείο διπλωματίας και εξωτερικής πολιτικής μόνο με φιλήσυχους και ειρηνικούς γείτονες και η Τουρκία δεν εντάσσεται σε αυτούς.

Είναι ξεκάθαρο πως πρέπει να υπάρξει άμεσα πολιτική μέριμνα, με κύριο και μοναδικό άξονα την διατήρηση του ελληνισμού στη Θράκη μας. Αρχικά πρέπει να υπάρξει προσέγγιση προς τις μη τουρκόφωνες μειονότητες με σκοπό την ανάδειξη των φυλετικών και εθνολογικών ιδιαιτεροτήτων τους και απόσπαση από τον εναγκαλισμό της Τουρκίας, κατάργηση και απαγόρευση χρήσης και χρησιμοποίησης του όρου «τουρκικός» από τα διάφορα σωματεία και οργανώσεις και σημαντικές παρεμβάσεις στα θέματα παιδείας όπως διορισμός Ελλήνων ιεροδιδασκάλων, φοίτηση μειονοτικών φοιτητών στα ελληνικά ΑΕΙ και ΤΕΙ κα.

Είναι καθήκον μας να προστατεύσουμε τους Έλληνες μουσουλμάνους που διαμένουν εκεί και να μην αφήνουμε την προπαγάνδα ή και την πίεση που ασκείται σε αυτούς να τους επηρεάζει και να εξασφαλίσουμε την απρόσκοπτη άσκηση όλων των δικαιωμάτων των Μουσουλμάνων συμπατριωτών μας.

Το ζητούμενο είναι ο εκδημοκρατισμός της μουσουλμανικής μειονότητας της Θράκης, να αποκτήσει δηλαδή αληθινή πολυφωνία και γνήσια ταυτότητα. Να αποδομηθεί το βαθύ κράτος της Τουρκίας στην περιοχή, να σταματήσει να εμφανίζεται ως «μοναδικός και αδιαφιλονίκητος εγγυητής των συμφερόντων και δικαιωμάτων της μειονότητας» και να ενταχθεί ενεργά η μουσουλμανική μειονότητα στην κοινωνία και στον ευρωπαϊκό προσανατολισμό. Πρέπει να γίνει ξεκάθαρο πως η Τουρκία δεν έχει ΚΑΝΕΝΑ δικαίωμα να αναμειγνύεται σε θέματα ελληνικής ιθαγένειας Μουσουλμάνων ή να παριστάνει ότι ενδιαφέρεται γι’ αυτούς ενώ πρέπει να υπάρξει άμεση κατάργηση του Τουρκικού Προξενείου που ξεκάθαρα συμβάλει στην προπαγάνδα και τον συντονισμό παρακρατικών οργανώσεων που λειτουργούν υπέρ της Τουρκίας. Αυτό θα είναι και το πρώτο αποφασιστικό βήμα που θα βάλει τέλος στην ανάμιξη της Τουρκίας σε εσωτερικά μας θέματα που αφορούν τη Θράκη. Όλα αυτά φυσικά και δεν θα γίνουν με μουφτήδες που θα αποφασίσει η Άγκυρα την εκλογή τους ανάλογα με τη επιρροή τους σε αυτούς, ούτε με δίγλωσσα νηπιαγωγεία με χρήση της τουρκικής γλώσσας αγνοώντας τις υπόλοιπες μειονότητες.

Ας έχουμε στο νου μας πως αυτή τη στιγμή στη Θράκη υπάρχουν συνεχώς εξελίξεις που δεν συζητιούνται από κανέναν και ενδεχομένως να έχουν γίνει αντιληπτές σε πολύ λίγους. Εξελίξεις που είναι άμεσα συνδεδεμένες με την τουρκοποίηση της Θράκης.

Στις δεκαετίες που πέρασαν έχουν ήδη υπάρξει αποφάσεις και παραλείψεις που δίνουν σημαντικό χώρο στην Τουρκία να κινηθεί, δημιουργώντας καθεστώς άτυπης τουρκικής συγκυριαρχίας στην ελληνική αυτή περιοχή. Πρόκειται για σοβαρότατα κενά που δημιουργεί η ανικανότητα, η φόβος, η έλλειψη εθνικού στρατηγικού σχεδιασμού, τα πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα.

Είναι παραπάνω από σαφές ότι η Άγκυρα θα συνεχίσει να χρησιμοποιεί τα μειονοτικά δικαιώματα για να προωθεί τους σκοπούς της, τη δημιουργία μειονοτήτων που στη συνέχεια θα ελέγχει, θα επικαλείται την ανάμιξη για τη δήθεν προστασία τους επιτυγχάνοντας τελικά τη διάσπαση και το διαχωρισμό όπως έκανε με τη Κύπρο.

Αν δεν κάνουμε κάτι άμεσα τότε είμαι πεπεισμένος πως η Θράκη μας θα γίνει σύντομα μια νέα διχοτομημένη Κύπρος με την Ελλάδα να βρίσκεται από τη μια πλευρά του τραπεζιού των συνομιλιών και την Τουρκία από την άλλη συζητώντας το μέλλον της αδιαμφισβήτητα ελληνικής περιοχής. Θα το επιτρέψουμε;

Η κατάσταση στη Θράκη είναι έκρυθμη πολύ ευαίσθητη, αν όχι η πιο ευαίσθητη λόγω της ιδιαιτερότητάς της (πληθυσμιακά, γεωγραφικά). Οι εκεί Έλληνες μουσουλμάνοι, όσοι αντιστέκονται μέχρι σήμερα σθεναρά απέναντι στην τούρκικη προπαγάνδα, ζητούν προστασία από την Ελληνική Πολιτεία όπως άλλωστε οφείλει.

Την ερχόμενη εβδομάδα στην Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη θα συναντηθούν ο Έλληνας πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας, με τον πρόεδρο της Τουρκίας, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, δύο μήνες μετά την τελευταία τους επαφή στις Βρυξέλλες, στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ.

Στην ατζέντα βρίσκεται και το Κυπριακό και όπως όλα δείχνουν μπαίνουμε σε φάση «εσπευσμένης επίλυσης» με λύση ανάλογης «ποιότητας» για την Ελλάδα με αυτή που δόθηκε στα Σκοπιανό.

Οι ΗΠΑ πλέον πιέζουν την Αθήνα και όλα δείχνουν ότι η Κύπρος θα αποτελέσει την «Ιφιγένεια» η οποία θα θυσιαστεί για να βελτιωθούν οι αμερικανοτουρκικές σχέσεις, αλλά και οι σχέσεις της Άγκυρας με το Τελ Αβίβ.
Βασική αιτία η ανάγκη «ειρήνευσης» και ομαλής διεξαγωγής γεωτρήσεων αρχικά και εξορύξεων στην συνέχεια, των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων.

Στο μενού Τσίπρα και Ερντογάν βρίσκεται ωστόσο και η «επικαιροποίηση» της Συνθήκης της Λωζάνης καθώς όπως έχει δηλώσει και ο Ερντογάν: « Όσα περισσότερα κλείσει η κυβέρνηση Τσίπρα, τόσο καλύτερα».

Όταν δόθηκε τόσο εύκολα η «μακεδονική» εθνότητα και «μακεδονική» γλώσσα στους Σκοπιανούς με τη συμφωνία των Πρεσπών ποιος εγγυάται πως αυτή η Κυβέρνηση δεν θα παραδώσει το ίδιο ή πολύ πιο εύκολα τη Θράκη μας αναγνωρίζοντας «τουρκική» μειονότητα αντί για «μουσουλμανική»;

Άλλωστε ως προς την κατεύθυνση του «εκτουρκισμού» των κατοίκων της Θράκης έχει κινηθεί ιδιαιτέρως επιτυχημένα το Προξενείο της Τουρκίας στην περιοχή υπό την ανοχή της Ελληνικής Πολιτείας όλα αυτά τα χρόνια.
Ως πότε θα σφυρίζουμε αδιάφορα και θα παραμένουμε απλοί θεατές, έρμαια των εξελίξεων που υπονομεύουν τα εθνικά μας θέματα;

*Ο Δημήτρης Κ. Καμμένος είναι ανεξάρτητος Βουλευτής Β΄ Πειραιά

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]