Γράφει ο Γιάννης Ευαγγελίδης
Θριαμβολογεί η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ. για την απόφαση του Eurogroup, διότι εξασφάλισε, όπως λέει, δέκα χρόνια περίοδο χάριτος για το δάνειο του EFSF, καθώς επίσης δεκαετή επιμήκυνση των ωριμάνσεων των ομολόγων του δανείου του EFSF. Ομως, η απόφαση αυτή αποτελεί στην πραγματικότητα επαναβεβαίωση αυτής που είχε επιτύχει η χώρα μας και το 2012, αλλά ο κ. Τσίπρας τότε την κατήγγειλε και υποσχόταν διαγραφή του επαχθούς και επονείδιστου χρέους και συμψηφισμό των δανείων με τις γερμανικές οφειλές.
Μένει ώσπου να φύγει…
Η σκληρή πραγματικότητα, ωστόσο, είναι πως το δημόσιο χρέος διογκώθηκε στα τριάμισι χρόνια της διακυβέρνησης από τους κ.κ. Τσίπρα – Καμμένο για τρεις, κυρίως, λόγους: Πρώτον, γιατί η καταστροφική διαπραγμάτευση του πρώτου εξαμήνου του 2015 κόστισε πάνω από 100 δισ. ευρώ στην ελληνική οικονομία και έφερε νέα Μνημόνια. Δεύτερον, γιατί οι τράπεζες χρειάστηκε να ανακεφαλαιοποιηθούν εκ νέου, με αποτέλεσμα να καταλήξουν για ψίχουλα σε ξένα funds. Και τρίτον, επειδή η Ελλάδα έχασε όλες τις αναπτυξιακές ευκαιρίες που της παρουσιάστηκαν.
Από εδώ και πέρα έρχονται τα σκληρά δημοσιονομικά μέτρα, όπως οι μειώσεις στις συντάξεις και η αύξηση των φόρων, αλλά χωρίς χρηματοδότηση. Οσο για το ονομαστικό δημόσιο χρέος, παραμένει πολύ υψηλό και ο μόνος τρόπος να αντιμετωπιστεί οριστικά είναι η Ελλάδα να επιτύχει υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης. Η σημερινή κυβέρνηση απέδειξε ότι δεν μπορεί. Γι’ αυτό, χρειάζεται πολιτική αλλαγή και μία νέα κυβέρνηση που θα αλλάξει το μίγμα πολιτικής και θα υλοποιήσει τολμηρές μεταρρυθμίσεις.
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής