Γράφει ο Γιάννης Παπαδάτος
Η 57χρονη δικηγόρος και πρώην υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης ανήκει στην κατηγορία πολιτικών που προσπαθούν να αναθεωρήσουν την Ιστορία, ξεπλένοντας τα εγκλήματα των γιαπωνέζικων στρατευμάτων στη Μαντζουρία, την Κορέα και την ευρύτερη περιοχή του Ειρηνικού κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Με τον διορισμό της Ινάντα, στο πλαίσιο ενός ευρύτερου ανασχηματισμού που αφορούσε κυρίως την οικονομία, ο πρωθυπουργός Σίνζο Αμπε έτριξε τα δόντια στην Κίνα και δευτερευόντως στην –κοινή σύμμαχο με τις ΗΠΑ– Νότια Κορέα, αναφορικά με τις αμφισβητούμενες θαλάσσιες ζώνες και βραχονησίδες στη Νότια Θάλασσα.
Τραμπ, Μπάιντεν και το δράμα των ομήρων
Η Ινάντα επισκέπτεται τακτικά το διαβόητο στρατιωτικό κοιμητήριο Γιασουκούνι, ανεπίσημο τόπο λατρείας του πρώιμου γιαπωνέζικου φασισμού, που βρίσκεται μονίμως στο στόχαστρο της Κίνας και των δύο Κορεών. Επιπλέον συμμετέχει σε επιτροπή του Φιλελεύθερου Δημοκρατικού Κόμματος για την αναθεώρηση της σφαγής του Ναντζίνγκ το 1937 -του μεγαλύτερου γιαπωνέζικου εγκλήματος πολέμου- ενώ πρόσφατα αποπειράθηκε ανεπιτυχώς να ταξιδέψει στη νοτιοκορεατική νήσο Ουλεούνγκ, την οποία οι Γιαπωνέζοι θεωρούν δική τους, αποκαλώντας την Τακεσίμα.
Βασική αποστολή της 57χρονης υπερσυντηρητικής πολιτικού είναι η προώθηση μιας άκρως αμφιλεγόμενης συνταγματικής αναθεώρησης, που θα τερματίζει το καθεστώς ουδετερότητας που επέβαλαν οι Αμερικανοί μετά τον πόλεμο και θα επιτρέπει στα ιαπωνικά στρατεύματα να αναπτύσσονται στο εξωτερικό και για επιθετικούς σκοπούς, όχι μόνο στο πλαίσιο ειρηνευτικών αποστολών του ΟΗΕ.
Το γεγονός ότι η ιαπωνική στρατιωτική αφύπνιση ελέγχεται από τις ΗΠΑ και στοχεύει κυρίως στην Κίνα δεν αποτελεί λόγο εφησυχασμού. Μπροστά στις σεισμικές γεωπολιτικές ανακατατάξεις που έρχονται, γινόμαστε μάρτυρες μιας –αδιανόητης ως πρόσφατα– προσπάθειας της Γερμανίας να χτίσει στρατιωτική ισχύ διεθνούς βεληνεκούς, σαν συμπλήρωμα της οικονομικής. Η Ιστορία ξύπνησε άσχημα από τον λήθαργό της.
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου