Γράφει η Άννα Παναγιωταρέα

Το άγχος που τους προκαλεί η ανικανότητά τους να επιλύσουν απλά θέματα, τα οικονομικά μεγέθη που τους συντρίβουν -μισό δισεκατομμύριο υστέρηση στα έσοδα ενός μόνον μηνός- τους οδηγούν να λένε και να πράττουν όσα υπογραμμίζουν την επικινδυνότητα της περαιτέρω παραμονής τους στην εξουσία.

Η κάθε μέρα κοσμείται είτε από σκάνδαλο κυβερνητικό, είτε από… events των τέως συνιστωσών και νυν… τουπαμάρος ΣΥΡΙΖΑ. Για παράδειγμα, στη Βουλή ο κ. Σπίρτζης δεν κατόρθωσε να απαντήσει στον αντιπρόεδρο της ΝΔ Κ. Χατζηδάκη πώς γίνεται να δημοπραττεί έναν δρόμο, το οποίο έκοψε σε οκτώ φέτες για να εισπράξουν περισσότεροι εργολήπτες αλλά εντέλει οι τρεις πήγαν στον κουμπάρο του. Νόμιμα. Υπάρχει αμφιβολία;

Πώς γίνεται ο αρχηγός των ΑΝΕΛ να καταγγέλλει ότι δεν επιτρέπεται να δοθεί άδεια τηλεοπτική στον κουμπάρο του κ. Σπίρτζη -αλλά και δικό του- επειδή έχει εργοληπτική εταιρεία που αναλαμβάνει έργα του Δημοσίου. Φίλη η κουμπαριά, φιλτάτη η αλήθεια;

Η Σία Αναγνωστοπούλου δηλώνει: «Προτιμώ τις καταλήψεις από αυτά που γίνονται στη Γαλλία, στη Γερμανία και αλλού στην Ευρώπη. Ξαφνικά μας πειράξανε οι καταλήψεις;». Συγκρίνει τις καταλήψεις των δημόσιων και ιδιωτικών κτηρίων με τις τρομοκρατικές ενέργειες των ισλαμιστών, που κόστισαν εκατοντάδες ζωές; Όθεν και αποφαίνεται την προτίμησή της στους καταληψίες, έναντι των σφαγέων του ISIS. Σύγκριση… ανελέητη.

Εντέλει και η γραμματεία ΝΕ ΣΥΡΙΖΑ ανακαλεί στην τάξη τον ευρωβουλευτή Χρυσόγονο θυμίζοντάς του ότι «ο ΣΥΡΙΖΑ ουδέποτε υποστήριξε την καταστολή και τις πρακτικές των μαζικών συλλήψεων και των μαζικών δικών».

Μόνον μία παρατήρηση έχω για τον καθηγητή Χρυσόγονο: Όποιος υπέρμετρα φιλόδοξος ανακατεύεται με τα πίτουρα, τον τρώνε οι κότες… και ο ΣΥΡΙΖΑ εκτρέφει τεράστιο κοτέτσι…

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου