Γράφει η Δέσποινα Κονταράκη*
Ενα νομοσχέδιο που βρήκε την υποστήριξη και ψηφίστηκε επί της αρχής από την πλειοψηφία των δημοκρατικών κομμάτων, παρά τις επιμέρους ενστάσεις και απουσίες για ένα και μόνο άρθρο του. Θα μπορούσε, λοιπόν, αυτή να ήταν η εβδομάδα της… Ομως, για ακόμα μία φορά, ο λόγος της «καπέλωσε» το έργο της.
Η ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΡΙΑ υπουργός Εργασίας εμφανίστηκε βασιλικότερη του βασιλέως, σχεδόν αναλαμβάνοντας δεσμεύσεις που δεν τολμά να δεχθεί ούτε ο υπουργός Οικονομικών. «Λάβετε λίγο υπομονή, που έλεγε και ο παππούς μου», είπε με το γνωστό, χαρακτηριστικό τρόπο της, για να διαβεβαιώσει αμέσως αργότερα: «Λέω στους συνταξιούχους “σπεύδετε βραδέως”. Αυτή η καθημερινή τρομοκρατία θα εκπέσει. Θα δείτε όταν έρθει η ώρα. Η νέα γραμμή του συγκεκριμένου κυκλώματος είναι η τρομοκράτηση των συνταξιούχων. Είναι ψηφισμένα μέτρα αλλά είμαστε σε μια κατάσταση μετάβασης, κοσμογονική, που φέρνει και άλλα πράγματα μαζί της».
Σύγχυση ταυτοτήτων, απώλεια ισορροπίας
ΕΤΣΙ, ΜΕ ΤΗΝ ΚΟΣΜΟΓΟΝΙΚΗ μετάβαση και παρά την τρομοκρατία των γνωστών κυκλωμάτων (των συστημικών μίντια δηλαδή) οι συντάξεις δεν θα μειωθούν. Θα ήταν ευχής έργον, βέβαια, αν το πίστευαν και οι καθ’ ύλην αρμόδιοι, όπως είναι ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, ή αν το συμμερίζονταν και άλλα στελέχη, όπως ο Νίκος Βούτσης. Είναι όμως τόσο κραυγαλέα η διάσταση των απόψεων μεταξύ των κυβερνητικών στελεχών, που τελικά καταλαβαίνεις ότι πίσω από αυτήν κρύβεται το παιχνίδι του ΣΥΡΙΖΑ να το παίζει σε διπλό ταμπλό. Από τη μία, να καθησυχάζει τους εταίρους ότι μετά τον Αύγουστο δεν θα υπάρξει δημοσιονομική χαλάρωση και, από την άλλη, να αποκοιμίζει τους συνταξιούχους ότι με κάποιο μαγικό -κοσμογονικό- τρόπο θα αποφευχθεί η εφαρμογή ενός ψηφισμένου μέτρου. Ενός μέτρου που αφορά στην πλειονότητα των Ελλήνων συνταξιούχων που θα δουν μειώσεις έως και 18%.
ΒΕΒΑΙΑ, ΟΙ ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ δεν είναι ένα οποιοδήποτε ζήτημα. Είναι το θέμα που κυριαρχεί στην προεκλογική ατζέντα των κομμάτων, που αποτελεί την «καυτή πατάτα» της κυβέρνησης. Πριν από λίγο καιρό ο Πάνος Καμμένος με έναν αρκετά ωμό τρόπο είχε αναρωτηθεί ρητορικά: «Μας έχετε για αφελείς να πάμε σε εκλογές με κομμένες συντάξεις;». Αυταπάτες μπορεί να έχουν, αφελείς όμως δεν είναι. Εξ ου και αρκετοί εντός της κυβέρνησης πιέζουν το Μαξίμου για εκλογές το φθινόπωρο του ’18, πριν δηλαδή από την εφαρμογή των νέων επώδυνων μέτρων. Σε κάθε περίπτωση, θα πρέπει μέχρι τότε να προσπαθούν να πείσουν πως υπάρχουν «παραθυράκια» για αποφυγή του. Θα δημιουργήσουν δήθεν οργισμένοι τις νέες αυταπάτες τους. Οπως κάνει η κ. Φωτίου.
ΚΡΙΜΑ, ΠΑΝΤΩΣ, γιατί η αν. υπουργός Εργασίας κάνει δουλειά στον τομέα της. Το προσπαθεί δηλαδή, διότι δεν είναι και τόσο εύκολο ούτε απλό να ενισχύσεις το κράτος πρόνοιας και να το κάνεις δικαιότερο χωρίς κονδύλια. Οι ανάγκες είναι μεγάλες. Από τα σχολικά γεύματα για τους μαθητές, τα προνοιακά επιδόματα (που πετσοκόβονται και αυτά βέβαια) μέχρι το ευαίσθητο θέμα των υιοθεσιών και της αναδοχής. Θα μπορούσε η κ. Φωτίου, αντί να μιλά για «εφιαλτικά τρέιλερ των ειδήσεων» και αντί να υποστηρίζει θεωρίες συνωμοσίας που θέλουν την πτώση της θεάρεστης πρώτης φοράς Αριστεράς κυβέρνησης, να διεκδικεί περισσότερα για τα ευάλωτα στρώματα της κοινωνίας. Να απαιτεί ουσιαστικές παροχές και όχι μια φθηνή επιδοματική πολιτική που δίνει την ψευδαίσθηση ενός κράτους πρόνοιας. Ας το κάνει ακόμα και μιλώντας για γεμιστά και μαρμελάδες…
*Η Δέσποινα Κονταράκη είναι αρχισυντάκτρια του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής
[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]