Γράφει η Δέσποινα Κονταράκη*

Οχι σε όλα, διότι κάποια από αυτά λειτουργούν με τόσο σκληρή κομματική γραμμή που δεν αφήνει περιθώρια για διαφοροποιήσεις. Στα υπόλοιπα όμως, όπως είναι το κυβερνών κόμμα ΣΥΡΙΖΑ και το συγκυβερνών ΑΝ.ΕΛ., αλλά και στη Νέα Δημοκρατία και στους κόλπους της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, οι αποκλίσεις και οι διαφορετικές φωνές είναι συχνό φαινόμενο. Και μάλλον είναι για καλό.

Το να έχει κάποιος βουλευτής το θάρρος της γνώμης του και να το υποστηρίζει με την ψήφο του, ακόμα και σπάζοντας την κομματική γραμμή, είναι προνόμιο και κεκτημένο των κομμάτων που λειτουργούν δημοκρατικά. Μπορεί σε μείζονα οικονομικά θέματα, που άπτονται του σκληρού πυρήνα της διακυβέρνησης, όπως είναι το φορολογικό, τα περιθώρια διαφοροποιήσεων να στενεύουν ή να έχουν άλλες επιπτώσεις, όμως σε κοινωνικού περιεχομένου νομοσχέδια, όπως αυτό που εισηγήθηκε η Θεανώ Φωτίου, οι βουλευτές πρέπει να αφήνονται ελεύθεροι να αποφασίζουν με το χέρι στην καρδιά.

Η ατάκα, για παράδειγμα, που ειπώθηκε από βουλευτή της ΔΗ.ΣΥ., «δεν θα κάνω εγώ τα ρεπό του Καμμένου», καταδεικνύει πως στην κρίση του βαρύνει το πολιτικό σκέλος της υπόθεσης και όχι η ουσία του νομοσχεδίου που αφορά την ανάγκη χιλιάδων παιδιών να ενταχθούν σε ένα ζεστό οικογενειακό περιβάλλον. Δεν είναι η πρώτη φορά που βλέπουμε το φαινόμενο κάποιοι βουλευτές άλλα να πιστεύουν και άλλα να ψηφίζουν, αφού πρώτα υποστούν το κατάλληλο «ψυχολογικό μασάζ» ή αφού πρώτα πιεστούν να βάλουν υπεράνω το κομματικό συμφέρον. Υπενθυμίζουμε ότι στο παρελθόν τόσο το ΠΑΣΟΚ όσο και η Ν.Δ. είχαν δηλώσει ότι θα καταψηφίζουν νομοσχέδια που δεν έχουν τη στήριξη του κυβερνητικού εταίρου, αρνούμενοι να παίξουν το παιχνίδι των ΑΝ.ΕΛ.

Τις περισσότερες φορές, βέβαια, διαφωνούν και επί της ουσίας, οπότε πολιτική τακτική και βούληση συμπίπτουν. Εν προκειμένω, δεν ισχύει αυτό, ούτε καν για τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, αρκετοί από τους οποίους δήλωσαν ανοιχτά τις επιφυλάξεις τους για τη διάταξη που αφορά την αναδοχή από ομόφυλα ζευγάρια. Αντιστοίχως, υπάρχουν αρκετά στελέχη της φιλελεύθερης Νέας Δημοκρατίας που στηρίζουν την επίμαχη διάταξη. Σε κάθε περίπτωση, οι βουλευτές πρέπει να αφήνονται ελεύθεροι να ψηφίσουν κατά συνείδηση. Τελικός κριτής της ψήφου τους θα είναι μόνο η κοινωνία.

*Η Δέσποινα Κονταράκη είναι αρχισυντάκτρια του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]