Γράφει η Δέσποινα Κονταράκη*

Τίποτα, λοιπόν, δεν ανακόπτει την πορεία ή την παρουσία των ευζώνων της περήφανης Προεδρικής Φρουράς, που αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της Ιστορίας μας. Τα άρτια εκπαιδευμένα μέλη της, με την απαράμιλλη πειθαρχία τους, έχουν μάθει να υπομένουν ακίνητοι τα πάντα. Από τον ανελέητο καύσωνα και το τσουχτερό κρύο, μέχρι τα αθώα πειράγματα των παιδιών και των τουριστών. Δυστυχώς υπάρχουν και κάποιες φορές που επιβάλλεται η ολιγόωρη απομάκρυνσή τους. Οπως έγινε χθες στην πορεία διαμαρτυρίας των εργαζομένων της ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ, όταν ομάδα συγκεντρωμένων άδειασε σακούλες με λιγνίτη μπροστά στο Μνημείο του Αγνωστου Στρατιώτη. Προς στιγμή επικράτησε ένταση και αποφασίστηκε η προληπτική απομάκρυνση δύο ευζώνων για λιγότερο από ένα τέταρτο. Προφανώς και τα μέλη της Προεδρικής Φρουράς δεν κινδύνευσαν, ούτε τα επεισόδια πήραν έκταση, όμως το θέμα είναι καθαρά συμβολικό. Οπως συμβολική είναι και η 24ωρη τιμητική φύλαξη του Μνημείου του Αγνωστου Στρατιώτη.

Αλλά με αφορμή αυτό το περιστατικό θα μπορούσαμε να ξαναδούμε τη σχέση που έχουμε σήμερα με τα σύμβολα και τους θεσμούς, από τους εύζωνες και τη σημαία, που για κάποιους είναι απλώς ένα πανί, μέχρι τη Δικαιοσύνη. Η αδιαφορία με την οποία κάποιοι τα προσπερνούν ή η εσκεμμένη απαξίωση που κάποιοι άλλοι χρησιμοποιούν μόνο και μόνο για να δείξουν ότι δεν έχουν σχέση με το «παλιό» σύστημα, οδηγεί στην απαξίωση της πολιτικής συνολικά. Και αυτό είναι επικίνδυνο για τη Δημοκρατία.

*Η Δέσποινα Κονταράκη είναι αρχισυντάκτρια του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]