Γράφει η Δέσποινα Κονταράκη*

Παρασυρμένοι από το βάρος των Μνημονίων και εξοργισμένοι από τις αδυναμίες του σύγχρονου κράτους -πολλές από τις οποίες, ναι, γεννήθηκαν στα χρόνια της Μεταπολίτευσης-, ξεχνάμε πως η περίοδος αυτή στις απαρχές της φάνταζε και ήταν η λαμπρότερη ίσως περίοδος του ελληνικού κράτους. Διότι ξεκινούσε με την πτώση της χούντας και την έλευση στην Ελλάδα του Κωνσταντίνου Καραμανλή. Η χώρα ανέπνεε ξανά.

Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ως επικεφαλής της κυβέρνησης εθνικής ενότητας θεσμοθέτησε τη νομιμοποίηση όλων των πολιτικών κομμάτων, ανάμεσά τους και το ΚΚΕ, που ήταν εκτός νόμου από το 1947. Ταυτόχρονα φρόντισε για την απελευθέρωση των περισσοτέρων κρατουμένων για αδικήματα από την πρόσφατη εμφύλια σύρραξη, στηρίζοντας στην πράξη και όχι στα λόγια την έννοια της εθνικής ενότητας και της ομοψυχίας. Μετά τη διενέργεια του δημοψηφίσματος τον Δεκέμβριο του ’74, με το οποίο ο λαός επέλεξε την αβασίλευτη Δημοκρατία, ο Καραμανλής προχώρησε σε βαθιές πολιτικές και οικονομικές τομές για να κάνει την Ελλάδα ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος. Η σπουδαιότερη ίσως ήταν η ένταξη της χώρας στην ΕΟΚ, ένα έργο που αποτελούσε για εκείνον όνειρο ζωής.

Σήμερα συμπληρώνονται 20 χρόνια από το θάνατο του Εθνάρχη. Μια λεπτομέρεια πασίγνωστη, αλλά που έχει ιδιαίτερη σημασία να την επαναλαμβάνουμε ξανά, είναι πως όταν γεννήθηκε, το 1907, η Πρώτη Σερρών δεν ονομαζόταν έτσι. Μέχρι που ο Καραμανλής έγινε 12 χρόνων, είχε ακόμα την τουρκική ονομασία, Κιούπκιοϊ, που σημαίνει χωριό των πιθαριών. Τότε μετονομάστηκε σε Φυλίς ή Πυθία (1919), και όταν έκλεινε τα 20 πήρε το όνομα που γνωρίζουμε σήμερα.

Ο νεαρός που γεννήθηκε στις Σέρρες όταν η περιοχή ήταν ακόμα υπό οθωμανική κυριαρχία έμελλε να χειριστεί κρίσιμες στιγμές των ελληνοτουρκικών σχέσεων από τη θέση του πρωθυπουργού, έχοντας πάντα στο βάθος του μυαλού του το συμφέρον της χώρας. Οταν μάλιστα κάποιοι τον επέκριναν επειδή επέμενε στο διάλογο με την Τουρκία, εκείνος απαντούσε: «Για την επίλυση αυτών των διαφορών υπάρχουν τρεις τρόποι: Ο διάλογος, η διαιτησία και ο πόλεμος. Οι ώριμοι λαοί πριν φθάσουν στον πόλεμο χρησιμοποιούν εξαντλητικά τις ειρηνικές διαδικασίες. Αυτό κάνει η κυβέρνησίς μου. Χωρίς όμως να παραλείπει να λαμβάνει τα μέτρα εκείνα που θεωρούνται απαραίτητα για την ασφάλεια της χώρας».

Ας διδάσκονται οι νεότεροι.

*Η Δέσποινα Κονταράκη είναι αρχισυντάκτρια του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου 

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]