Γράφει η Άννα Παναγιωταρέα

Ελεγχόμενα ΜΜΕ -η κρατική σουηδική τηλεόραση, το κρατικό σουηδικό ραδιόφωνο, και ιδιωτικοί οργανισμοί ΜΜΕ Bonnier, Schibsted Sverige, NTM-, συνοδοιπόροι της αριστερής σουηδικής κυβέρνησης -να ’χαμε να λέγαμε-, ανήγγειλαν την εκπόνηση του προγράμματος ΜΑΖΙ. Στόχος: Να μείνουν ανεπηρέαστοι οι πολίτες από «fake news» στις επερχόμενες εκλογές της 9^ης Σεπτεμβρίου 2018. Οπως αντιλαμβάνεστε, ο Νίκος Παππάς, υπουργός της Νεφελοκοκκυγίας, πριν πεινάσει μαγειρεύει…

Η σουηδική κυβέρνηση για το πρόγραμμα ΜΑΖΙ ενέκρινε κονδύλι 1,9 εκατ. κορόνες -περί τα 240.000 δολάρια- στα κρατικά ΜΜΕ για την αγορά τεχνικού εξοπλισμού. Τα ιδιωτικά θα πληρώσουν εξ ιδίων.

Ωστόσο, οι Σουηδοί δεν είναι αφελείς. Και μόνη η προεκλογική δημοσιοποίηση των κυβερνητικών προθέσεων τους χτύπησε τα καμπανάκια: Η ανακοίνωση ότι «η σουηδική κοινωνία πρέπει να έχει πρόσβαση μόνον σε “ορθές ειδήσεις”» ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων: Ποιος ορίζει τα κριτήρια για τις «ορθές» ή «καθιστές» ή κατασκευασμένες ειδήσεις;

Η αντιπολίτευση κατήγγειλε την αριστερή κυβέρνηση και τα συμπλέοντα ΜΜΕ πως «η αντικειμενική πληροφόρηση δεν ήταν ποτέ προτεραιότητά τους». Ως κορυφαίο παράδειγμα κυβερνητικών «fake news» ανέφερε ότι τα κρατικά ΜΜΕ, το 2015, απέκρυψαν τις εγκληματικές ενέργειες -σεξουαλική παρενόχληση, ξυλοδαρμούς, ληστείες- που συνέβησαν στο μουσικό φεστιβάλ της Στοκχόλμης από νεαρούς Αφγανούς και Σύρους.

Οι Σουηδοί πληροφορήθηκαν τα συμβάντα με έξι μήνες καθυστέρηση, όταν τα γερμανικά ΜΜΕ δημοσιοποίησαν τη μαζική σεξουαλική παρενόχληση των γυναικών στην Κολονία, τη νύχτα της Πρωτοχρονιάς, που ανάγκασε την καγκελάριο να ανακοινώσει μέτρα.

Η σουηδική αστυνομία, ενσυνείδητα, αποφεύγει να δημοσιοποιεί την εθνότητα των παραβατών σε εγκληματικές ενέργειες, όταν οι ύποπτοι είναι από χώρες του τρίτου κόσμου. Ο αστυνομικός διευθυντής Peter Ågren δήλωσε ότι δεν τολμούν πάντοτε να δημοσιοποιήσουν τα πραγματικά γεγονότα. Δεν θέλει η Αστυνομία να προκαλεί αντιδράσεις μελών του κυβερνώντος κόμματος.

Ερευνώντας τι συμβαίνει, γενικότερα, στην Ευρώπη, ανακάλυψα ότι ο Alex Aiken, διευθυντής στη βρετανική κυβερνητική Υπηρεσία Επικοινωνίας (GCS), δήλωσε ότι πρέπει να υπάρξει υπηρεσία που να επιλαμβάνεται των δημοσιευμάτων στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ώστε να ελέγχεται η ευρεία αποπληροφόρηση, ενώ Βρετανός υπουργός δήλωσε ότι η κυβέρνηση αναλαμβάνει ενεργό ρόλο στην παρεμπόδιση διασποράς «fake news».

Ελπίζω η παρεμπόδιση να ξεκινήσει από την κ. Μέι, η οποία, urbi et orbi, δηλώνει ότι το ISIS δεν είναι ισλαμικό, καθότι το Ισλάμ είναι θρησκεία ειρήνης. Τα ΜΜΕ στη Μεγάλη Βρετανία ασκούν κριτική στις πρακτικές του ναζισμού, του φασισμού, του Πούτιν, του Τραμπ. Σπάνια του Ισλάμ.

Στη Γαλλία, αναμένεται ο πρόεδρος Μακρόν να παρουσιάσει το νέο νομικό πλαίσιο που θα μπλοκάρει στο Διαδίκτυο τις ιστοσελίδες που διακινούν «fake news». Αδιευκρίνιστα, ακόμη, τα κριτήρια.

Η κυβέρνηση Τσίπρα και Καμμένου δεν έχει ξεδιπλώσει τις προθέσεις της. Ο Νίκος Παππάς σήκωσε λίγο «το καπάκι» για να μετρήσει τις αντιδράσεις. Για την ώρα σύμπασα η αντιπολίτευση υπνώττει ύπνον βαρύ. Ποιος θα είναι αυτός που θα αξιολογεί τι είναι «fake» και τι όχι; Θα θεωρείται ως «fake news» η απόκρυψη επί δύο μέρες της σύλληψης των δύο αξιωματικών ή η εμμονή της κυβέρνησης στην καθαρή έξοδο, η παραπλάνηση των πολιτών για την περικοπή των συντάξεών τους, η αποκήρυξη της σχέσης Μαξίμου με Σαββίδη και Καλογρίτσα;

Μια θεσμοθετημένη -ανίερη συνταγματικά- συμμαχία κυβερνητικών υπηρεσιών, κυβερνητικών ΜΜΕ, δημοσιογραφικών ενώσεων και ιδιωτικών ΜΜΕ μπορεί να εξελιχθεί σε μια εκσυγχρονισμένη υπηρεσία λογοκρισίας επιβάλλοντας σιωπητήριο -ένα χρόνο νωρίτερα από τις επερχόμενες εκλογές- στην ανάδειξη της κομματικής θηριωδίας ΣΥΡΙΖΑ.

Η συγκρότηση μιας τέτοιας υπηρεσίας υπό τον Νίκο Παππά -με την ανοχή ή και τη σύμπραξη δημοσιογραφικών ενώσεων και ιδιωτικών ΜΜΕ- θα είναι η απόδειξη της απίστευτης περιφρόνησης προς τις καθιερωμένες δημοκρατικές αρχές, την ελευθερία της έκφρασης και την πρόσβαση του πολίτη στην πληροφορία. Θα είναι η απεικόνιση του τρόμου που αισθάνεται το συριζαϊκό κατεστημένο εν όψει της απώλειας της εξουσίας.

Εμείς τα λέμε και τα γράφουμε σήμερα στον Ελεύθερο Τύπο και αμαρτίαν ουκ έξομεν…

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής 

 [dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]