Ο Ερντογάν γνωρίζει ότι οι μεγάλες δυνάμεις της Ευρώπης, όπως η Γερμανία και η Γαλλία, δεν μπορούν να δεχθούν την πρόοδο των ευρωτουρκικών σχέσεων αν πρώτα δεν εμπεδωθούν οι δημοκρατικοί θεσμοί στη χώρα του, η οποία επί των ημερών του διολισθαίνει σε ένα απολυταρχικό σύστημα διακυβέρνησης.

Ο ίδιος ο σουλτάνος, κρατώντας στα χέρια του το κλειδί του μεταναστευτικού ζητήματος, όπως έδειξε και τις τελευταίες ημέρες ανοίγοντας την κάνουλα των προσφυγικών ορών προς τα ελληνικά νησιά και την Ευρώπη, θέλει να παίξει το χαρτί αυτό προκειμένου να διεκδικήσει κονδύλια από την Ευρωπαϊκή Ενωση και να πιέσει τους Ευρωπαίους.

Είναι φανερό ότι η τουρκική πλευρά επιδιώκει να δημιουργήσει συνθήκες πόλωσης με την Ελλάδα και την Κύπρο, πότε απειλώντας τις ενεργειακές εταιρίες που ενδιαφέρονται για έρευνες στην κυπριακή ΑΟΖ και πότε εγείροντας ανιστόρητες αξιώσεις για διεκδικήσεις στο Αιγαίο.

Το ζήτημα είναι ότι η ελληνική πλευρά δεν έχει κανένα λόγο να ακολουθεί τα παιχνίδια του Ερντογάν. Οι συνθήκες πόλωσης δεν ευνοούν τη χώρα μας, όταν η οικονομία μας εξαρτάται από την ηρεμία και τη γεωπολιτική σταθερότητα.

Γιατί είναι τουλάχιστον άστοχες και επιπόλαιες οι δηλώσεις περί ανταλλαγής των δύο Ελλήνων στρατιωτικών που κρατούνται στις φυλακές της Αδριανούπολης με τους οκτώ Τούρκους αξιωματικούς που έχουν ζητήσει πολιτικό άσυλο στη χώρα μας. Και είναι ιδιαίτερα επικίνδυνο να ακολουθούμε το τέμπο στο πολεμικό κλίμα που θέλει να δημιουργήσει η Αγκυρα.

Σε αυτό το πλαίσιο, άλλες ανευθυνότητες δεν χωρούν. Δηλώσεις της ελληνικής πλευράς που αμέσως γίνονται βορά από τα τουρκικά μέσα ενημέρωσης ενισχύουν την τουρκική προπαγάνδα.

Η Ελλάδα έχει κάθε λόγο να επιμένει στην ευρωπαϊκή στήριξη, που είναι και το αποτελεσματικότερο μέσο για την αντιμετώπιση των προκλήσεων του Ερντογάν. Τα ελληνικά δίκαια είναι σαφή και δεν χωρούν ούτε παρερμηνείες ούτε παιχνίδια. Και οι προκλήσεις θα σταματήσουν όταν θα πέφτουν πάνω στον τοίχο της Ευρώπης.

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]