Γράφει η Δέσποινα Κονταράκη*

Η χθεσινή μέρα ήταν μία από αυτές τις δύσκολες, που κυκλοφορείς στους δρόμους και καταλαβαίνεις πως τίποτα δεν είναι κανονικά φτιαγμένο. Το έβλεπες στα νεύρα των οδηγών που είχαν υποστεί την ταλαιπωρία στους δρόμους της επιστροφής από το τριήμερο, αλλά κυρίως στην απόγνωση των πολιτών που έψαχναν τρόπους να επιστρέψουν στα σπίτια τους ή να πάνε στις δουλειές τους, αλλά έβλεπαν πως λεωφορεία στις στάσεις δεν υπήρχαν.

Για μια ακόμα φορά η εκλογοαπολογιστική συνέλευση των εργαζομένων στις μεταφορές συνοδεύτηκε από μια χορταστική, 6ωρη στάση εργασίας (11 π.μ.- 5 μ.μ.), που στην πράξη ήταν ακόμα μεγαλύτερη. Διότι όπως είχαν προειδοποιήσει οι ίδιοι οι εργαζόμενοι, τα τελευταία δρομολόγια αναμένονταν από τις 10 π.μ., ενώ η αποκατάσταση της κυκλοφορίας θα ολοκληρωνόταν έως τις 6 μ.μ. Σε αυτές τις ώρες ο κοσμάκης που χρησιμοποιεί λεωφορείο για να επιστρέψει από την εργασία του, για να πάει στη σχολή του, στο φροντιστήριο ή στο γιατρό δεν μπορεί. Εκτός και αν πάρει ταξί ή αν τον εξυπηρετεί το μετρό. Διότι έτσι επιτάσσει το συνδικαλιστικό δικαίωμα, διότι έτσι μάθαμε στην Ελλάδα. Το δίκιο του συνδικαλιστή να είναι μεγαλύτερο από το δίκιο του πολίτη.

Η καυστική ανακοίνωση του Κυριάκου Μητσοτάκη για την απόφαση των εργαζομένων του ΟΑΣΑ να πραγματοποιήσουν στάση εργασίας σε ώρες αιχμής και η δέσμευσή του πως αυτό θα αλλάξει με κυβέρνηση τη Ν.Δ. ήταν μια κανονική δήλωση. Ωστόσο, από τους γνωστούς αριστερούς, συνδικαλιστικούς κύκλους εκλήφθηκε ως μια ακόμα «μαινόμενη» παρέμβαση του κόμματος στο δικαίωμα στην απεργία. Μόνο που η συγκεκριμένη κινητοποίηση δεν είχε καμία σχέση με την υπεράσπιση κάποιου εργασιακού κεκτημένου, αλλά αποκλειστικά και μόνο με τη συμμετοχή των μελών στις εκλογές του σωματείου! Αντε τώρα να το εξηγήσεις αυτό στον Μοσκοβισί.

ΥΓ.: Είναι κατανοητό ότι σε κλάδους όπως οι μεταφορές, που το ωράριο εργασίας είναι συνεχόμενο, δύσκολα μπορεί να βρεθεί χρόνος για συνέλευση εργαζομένων. Ωστόσο θα μπορούσε να περιοριστεί η ταλαιπωρία του κόσμου αν προγραμματιζόταν Σαββατοκύριακο και με την παράλληλη πρόβλεψη για ελάχιστα δρομολόγια ασφαλείας. Ισχύει το ίδιο και για τις συνελεύσεις των δημοσιογραφικών σωματείων.

*Η Δέσποινα Κονταράκη είναι αρχισυντάκτρια του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]