Γράφει η Άννα Παναγιωταρέα

Για να τον πιστέψουμε αφηγείται και πώς χώνεις το κινητό μέσα στο ψυγείο να γίνει παγάκι για να μην υποκλέψει το πού βρίσκεσαι, με ποιους μιλάς και τι λες η ΕΥΠ! Δηλαδή, ο όμαιμος Ρουμπάτης. Γιατί ποια σοβαρή υπηρεσία θα παρακολουθούσε τον καημένο υιό ενός διάσημου -πλην τεθνεώτος- πατρός με κάνα – δυο ακόμη συνωμότες της ελεεινής μορφής;

Μέσα σε δεκαοκτώ μήνες δεν καταγράφεται στη σύγχρονη Πολιτική ιστορία άλλη κυβέρνηση που να κορυβαντίασε όπως η υφιστάμενη. Ούτε κι άλλος πρωθυπουργός, που να στέκεται μπροστά σε ένα από τα θαύματα του κόσμου τούτου και να τους εκφράζει την εκτίμησή του. Ναι! Την εκτίμησή του. Εκείνα ουχί ομοίως, να υποθέσω.

Τα Nobel που κέρδισε με το σπαθί της η κυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου στο ψεύδος και στην απάτη κατακυρώθηκαν εσαεί στο όνομά τους. Κανείς δεν το αμφισβητεί. Οι επόμενες γενιές, όταν θα μιλούν για την κυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου, θα τραγουδούν «των εχθρών τα φουσάτα περάσαν, σαν τον λίβα που καίει τα σπαρτά…». Πού θα πάει; Θα περάσουν και τα σπαρτά θα τα ξανασπείρουμε.

Είναι ώρα να αποφασίσει ο πρωθυπουργός, ο υπουργός Παππάς ή ο Φλαμπουράρης ή όποιος παρακοιμώμενος να πει τι συνέβη τον θλιβερό Μάρτη 2015, όταν η Ελλάδα κτυπούσε σαν τρομαγμένο πουλί πάνω στα σίδερα του Grexit που της ετοίμαζαν η ανικανότητα, η άγνοια και η ύβρις τους, όλα μαζί αντάμα. Δεν είναι πρέπον να εκδίδει «την αρένα» του ο Γκαλμπρέιθ για να μάθουμε πώς παρά τρίχα γλύτωσε η Ελλάδα μια νέα δικτατορία της υπαρκτής αριστεροδεξιάς κι ένα grexit που θα την έκανε Βενεζουέλα της Ευρώπης, με παραγωγή σανού, για να ταΐζει η λαοπρόβλητη κυβέρνηση το υπερήφανο πόπολο. Πετρέλαια δεν βρέθηκαν ακόμη. Ας βρεθούν τουλάχιστον δυο – τρεις που έχουν καταλάβει ότι από τύχη γλυτώσαμε να εκφράσουν τη συντριβή τους, λέγοντας αλήθεια. Πρώτα στον εαυτό τους και μετά στους πολίτες.

Το χρωστούν, κυρίως, σε εκείνους που μετά το κλείσιμο των τραπεζών, μετά τα 60 ευρώ ημερησίως στις ουρές των ΑΤΜ, μετά το ΟΧΙ στο δημοψήφισμα που ξημερώνοντας έγινε ΝΑΙ, πήραν την τολμηρή απόφαση και ξαναψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ. Πληρώνουμε κι μείς μαζί τους τα επίχειρα. Κι είναι άδικο.

Διαβάστε την συνέχεια στον Ελεύθερο Τύπο που κυκλοφορεί