Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης

Ο ΧΟΥΛΙΑΡΑΚΗΣ δεν θυμάται τον Γκαλμπρέιθ, τον οποίο η κυβέρνηση το 2015 τον είχε διαφημίσει ως τον οικονομολόγο – αστέρα που μαζί με το «asset για τη χώρα» -σύμφωνα με δήλωση του πρωθυπουργού- Γιάνη Βαρουφάκη θα έσκιζαν τα μνημόνια και τη λιτότητα.

Ο ΑΛΕΞΙΑΔΗΣ, προφανώς, δεν θυμάται τίποτα για τα περί κατάργησης του ΕΝΦΙΑ. Εκτός κι αν ο ΣΥΡΙΖΑ εννοούσε πως θα καταργούσε μια δόση του ΕΝΦΙΑ, ώστε να πληρώνουμε σε τέσσερις αντί για πέντε δόσεις τον φόρο – εφιάλτη.

Ο ΚΑΤΡΟΥΓΚΑΛΟΣ δεν θυμάται τις δηλώσεις του, με τις οποίες ισχυριζόταν πως δεν θα καταργηθεί το ΕΚΑΣ. Και τώρα τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ έχουν βαλθεί να μάς εξηγούν βράδυ – πρωί πως δεν έπρεπε να είχε θεσμοθετηθεί καν το βοήθημα των χαμηλοσυνταξιούχων.

Η ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΙΚΗ κουστωδία στο Πεκίνο συζήτησε για νέες κινεζικές επενδύσεις στην Ελλάδα, ξεχνώντας πως το μισό υπουργικό συμβούλιο έκλαιγε προ ημερών στη Βουλή για τη μνημονιακή – καταναγκαστική πώληση του ΟΛΠ στους Κινέζους.

ΤΟ ΠΙΟ εξοργιστικό δεν είναι τα επώδυνα μέτρα που εφαρμόζει η κυβέρνηση ούτε καν ότι προσποιούνται πως δεν θυμούνται τίποτα από όσα υπόσχονταν. Το πιο εξοργιστικό είναι η ακατάσχετη πολιτικολογία ότι παρά το μνημόνιο εξακολουθούν να εφαρμόζουν αριστερές πολιτικές που έχουν ως βάση την κοινωνική δικαιοσύνη. Δεν φτάνει που οι πολίτες πληρώνουν τον λογαριασμό της αποτυχίας του ΣΥΡΙΖΑ, είναι αναγκασμένοι να ακούν καθημερινά και την προπαγανδιστική κοροϊδία.

ΚΑΙ το πιο εγκληματικό δεν ήταν το «σχέδιο β’ ή plan x», αλλά η μη ύπαρξη σχεδίου α’ από τον πρωθυπουργό. Γιατί αν ο Αλέξης Τσίπρας διέθετε σχέδιο όταν ανέλαβε την κυβέρνηση, τότε δεν θα χρειαζόταν κανένας εναλλακτικός δραχμικός σχεδιασμός. Τον Ιανουάριο του 2015 κινήθηκε τυχοδιωκτικά και έδωσε λαϊκιστικές υποσχέσεις που γνώριζε εκ των προτέρων πως ήταν ανεφάρμοστες. Γι’ αυτό και τώρα η πλειοψηφία των Ελλήνων αναρωτιέται: «Ποιος ΣΥΡΙΖΑ;».