Γράφει ο Μπάμπης Παπαπαναγιώτου

Την Εβίτα Περόν που έγινε αντικείμενο λατρείας και θεωρήθηκε προστάτιδα των «ντεσκαμισάδος» (των φτωχών και των απόκληρων της Αργεντινής). Από την άλλη όμως θεωρήθηκε από πολλούς μια αδίστακτη και διεφθαρμένη λαϊκίστρια, που έριξε έξω τα ταμεία του κράτους. Στην Αργεντινή έγινε «λαϊκή ηρωίδα». Στη Δύση ποπ είδωλο (για την ιστορία την Εβίτα την έπαιξαν η Μαντόνα και η Αλίκη Βουγιουκλάκη). Γι’ αυτό και το δίλημμα που τη συνοδεύει μέχρι και σήμερα είναι «σκληρό»: Τι ήταν τελικά, «αγία ή χυδαία λαϊκίστρια»;

ΕΙΝΑΙ προφανές ότι η κ. Μπαζιάνα «επιστρατεύτηκε πολιτικά», σε μια περίοδο που δημοτικότητα και η αξιοπιστία του συζύγου της καταρρέουν απότομα. Κι επιστρατεύτηκε, ως ένα σχετικά «άφθαρτο» πρόσωπο, για να μιλήσει στο συναίσθημα των αριστερών, που έχουν απογοητευτεί από τον ΣΥΡΙΖΑ και του γυρνούν την πλάτη. Ομως το «γκελ» που έκανε αυτή η συνέντευξη, οι αντιδράσεις που προκάλεσε και τα σοβαρά λάθη που αποκάλυψε οδηγούν στο συμπέρασμα ότι επρόκειτο για ένα κανονικό πολιτικό και επικοινωνιακό Βατερλώ. Το οποίο, εκτός των άλλων, υπονομεύει προκαταβολικά τον πολιτικό ρόλο που διεκδικεί κι επισήμως πλέον.

Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ απέσπασε μεγάλη δημοσιότητα. Αλλά αυτό που κατά τα άλλα είναι πρωταρχικός στόχος -εν προκειμένω- δεν απεδείχθη καλό. Καθώς η μεγάλη δημοσιότητα λειτούργησε σαν μεγεθυντικός φακός αδυναμιών, λαθών και πολιτικών αντιλήψεων μη συμβατών με τον κοινοβουλευτισμό. Ο λόγος της, ρηχός, παραπέμπει στις ακατέργαστες ευκολίες της δεκαετίας του ‘80-‘90, αποτέλεσμα ημιμάθειας και συναισθηματικού λαϊκισμού. Τα λάθη όμως πολύ περισσότερα και πολύ πιο σοβαρά: 1. Μιλώντας για την «κυβέρνηση και την εξουσία», περιέγραψε αυθόρμητα καθεστώτα τα οποία πρώτα καταλαμβάνουν την εξουσία και μετά… διορίζουν κυβερνήσεις. Η δε διάκριση των εξουσιών είναι έννοια άγνωστη και ανεπιθύμητη. 2. Τα «τρία ΔΕΝ» (δεν πρόδωσε, δεν εξαπάτησε, δεν είπε ψέματα), που χρησιμοποίησε για τη θεμιτή υπεράσπιση του συζύγου της, άθελά τους αποκάλυψαν ότι ξέρουν «τι πιστεύει ο κόσμος». Και κυρίως ήρθαν σε «μετωπική» με το βίωμα του μέσου Ελληνα, είτε είχε ψηφίσει είτε δεν είχε ψηφίσει ΣΥΡΙΖΑ. 3. Μιλώντας για το 2015 και την «μπότα των δανειστών», δεν κατάλαβε ίσως ότι χαρακτήρισε «φασιστικές» όλες τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, τις οποίες ο σύζυγός της εκλιπαρούσε όταν έπαψε να έχει αυταπάτες. 4. Το «ρομάντζο» με το ετήσιο «κλάμα της 5^ης Ιουλίου» απλώς έβαλε την τελική πινελιά της φτήνιας σ’ αυτό το πρόχειρο «πολιτικό πάτσγουορκ».

Η ΑΠΡΕΠΕΙΑ να επιτεθεί ως μη όφειλε στη σύζυγο του Κ. Μητσοτάκη απλώς επιβεβαιώνει ότι δεν διαθέτει ούτε την «αστική ευγένεια», η οποία όμως είναι επιβεβλημένη εκ του ρόλου της. Μπορεί να μην αισθάνεται «αστή», ασχέτως αν ζει σαν κανονική αστή, αλλά η ευγένεια είναι εκ των ων ουκ άνευ. Τουλάχιστον για όσο φέρει τον τίτλο της συζύγου του ΠΘ.

ΟΙ ΔΗΘΕΝ κουλτουριάρικες αναφορές στην ψυχανάλυση, στην εξουσία και τη σχέση της με τη λίμπιντο επωλούντο το ‘90 σε φυλλάδια στα πανέρια βιβλιοπωλών έξω από τη Νομική. Και δεν είναι παρά μια σταγόνα σε μια 4σέλιδη συνέντευξη, που έχει ως κεντρική ιδέα μια φράση του Π. Πολάκη στις 9/10/2017…

ΑΙΧΜΗ

«Τα κεφάλια μέσα»…

ΑΥΡΙΟ κατατίθεται το πολυνομοσχέδιο-λαιμητόμος με τα προαπαιτούμενα, προκειμένου να ψηφιστούν και να κλείσει η αξιολόγηση. Το «μπετόν» των «153 προθύμων» μάλλον δεν θα… απογοητεύσει το «καθεστώς» κι αυτή τη φορά. Ομως -κυρίως- οι ΠΛΕΙΣΤΗΡΙΑΣΜΟΙ θα γίνουν, μετά την ψήφισή τους, ο διαρκής εφιάλτης της κυβέρνησης. Ο οποίος, μάλιστα, έχει σοβαρές πιθανότητες να προκαλέσει εξελίξεις, τις οποίες δεν μπόρεσαν ή δεν θα μπορέσουν να προκαλέσουν άλλα πιο «υψηλής πολιτικής» ζητήματα. Οι πλειστηριασμοί θα αποδειχθούν «ο ΕΝΦΙΑ του ΣΥΡΙΖΑ». Οπως η κυβέρνηση Σαμαρά δεν μπόρεσε ποτέ να αποτινάξει το φορτίο του ΕΝΦΙΑ -παρά τις καταφανώς καλύτερες επιδόσεις που είχε σε όλους τους άλλους τομείς- έτσι και η κυβέρνηση Τσίπρα απειλείται να καταπλακωθεί από τις εκπλειστηριασμένες μεσαίες και λαϊκές κατοικίες. Και οι «πρώτοι του χορού» θα είναι οι πρώην σύντροφοι του Α. Τσίπρα, που μαζί -τότε- φώναζαν «κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη»…

Επικίνδυνη αλλοίωση

ΚΑΙ από την περιγραφή της «εθνικής θέσης» του Βουκουρεστίου που έκανε ο Ν. Κοτζιάς μετά την κυβερνητική σύσκεψη στο Μ. Μαξίμου και από την ανακοίνωση της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ μετά τη συνεδρίαση για το Σκοπιανό «έλειπε» κάτι: ο «γεωγραφικός προσδιορισμός» από την erga omnes σύνθετη ονομασία. Η επαναλαμβανόμενη «παράλειψη» είναι καθοριστικής σημασίας, για να είναι τυχαία ή εκ παραδρομής. Σε τι έχει συμφωνήσει άραγε το δίδυμο Τσίπρα-Κοτζιά; Πάντως, π.χ., ούτε η «Νέα Μακεδονία» ούτε η «Nova Macedonia» ούτε πολύ περισσότερο η «Δημοκρατία της Μακεδονίας» έχουν την παραμικρή σχέση με το Βουκουρέστι…

Γι’ αυτό έκρυβαν το σκεπτικό!

Με τη συζήτηση της αίτησης ακύρωσης για τη χορήγηση ασύλου στον ένα από τους «8» Τούρκους αξιωματικούς, που κατέθεσε ασθμαίνουσα η κυβέρνηση, έγινε αντιληπτό γιατί την έκρυβαν τόσες μέρες. Ούτε ένα σοβαρό νομικό επιχείρημα. Μόνο «λόγοι δημοσίου συμφέροντος», προκειμένου «να μη διαταραχθούν οι σχέσεις μας με την Τουρκία»! Και το κράτος δικαίου; Τα ανθρώπινα δικαιώματα; Η αξιοπρέπεια της χώρας; Προφανώς ασήμαντες «λεπτομέρειες» για την πιο πρόθυμη κυβέρνηση που πέρασε από την Ελλάδα…

ΑΠΟΡΙΕΣ

1. Ποιος «ευέλικτος» αρχηγός κόμματος μετακόμισε πρόσφατα σε βιλάρα των νοτίων προαστίων;
2. ΣΤΙΣ ΠΟΣΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΕΣ ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΕΣ ΠΟΥ ΕΞΑΣΦΑΛΙΖΟΥΝ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΗ ΚΑΡΙΕΡΑ ΚΑΤΑΚΤΑΤΑΙ Η ΕΞΟΥΣΙΑ;