Γράφει ο Πάνος Αμυράς*

Καμία απολύτως πρόνοια για την πραγματική οικονομία, κανένα ενδιαφέρον για τους οικονομικά ασθενέστερους, καμία «κόκκινη γραμμή» και για τίποτε. Υπέγραψαν όπως παρέλαβαν το κείμενο του μνημονίου από τις Βρυξέλλες επιθυμώντας να μεταθέσουν για το 2019 τα επώδυνα μέτρα που ψήφισαν τον Μάιο.

Τα «αντίμετρα» ήταν ένας ακόμη μύθος που κατέρρευσε. Οταν οι δανειστές απορρίπτουν το εύλογο αίτημα για αναστολή της αύξησης του ΦΠΑ στα 32 νησιά του Αιγαίου, πολλά από τα οποία έχουν πληγεί από την προσφυγική κρίση, είναι ξεκάθαρο ότι δεν θα δεχθούν τις προτάσεις της κυβέρνησης να μην ισχύσει η περικοπή των συντάξεων κατά 18% την 1^η Ιανουαρίου 2019. Οι φόροι στα νησιά είναι της τάξης των 60 εκατομμυρίων, οι αλλαγές στις συντάξεις 1,8 δισ. ευρώ.

Τα αντίμετρα για την αύξηση του ΦΠΑ στα νησιά είναι η αύξηση του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων! Δηλαδή η ζωή για τους νησιώτες θα ακριβύνει κατά 6% αλλά τουλάχιστον θα «δουν» αυξημένες πιστώσεις για δημόσια έργα. Ετσι αντιλαμβάνονται τα «αντίμετρα» οι δανειστές και όχι «χρήμα» για «χρήμα».

Αυτό που προκύπτει από το νέο μνημόνιο, που δημοσιεύθηκε χθες στην «Καθημερινή», είναι ότι η κυβέρνηση κινδυνεύει να βρεθεί σε ένα χρόνο από τώρα μπροστά σε ένα δίδυμο μέτρων, που θα την εξοντώσουν πολιτικά. Δηλαδή, εκτός από τη μείωση των συντάξεων να εφαρμοστεί το 2019 και η μείωση του αφορολόγητου ορίου στα 5.600 ευρώ, που ισοδυναμεί με πρόσθετη φορολογία ύψους 650 ευρώ ετησίως, ακόμη και για μισθωτούς των 500 ευρώ.

Σύμφωνα με το κείμενο που συνυπέγραψαν δανειστές και υπουργείο Οικονομικών, το θέμα του αφορολόγητου ορίου θα κριθεί τον Μάιο από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και την Κομισιόν. Εάν διαπιστωθεί ότι ο στόχος του πλεονάσματος 3,5% για το 2019 είναι αμφίβολος, οι δανειστές θα ρίξουν στην αρένα και το μέτρο του αφορολόγητου ορίου.

Εάν συμβεί αυτό, είναι σαφές ότι το Μαξίμου θα επισπεύσει τις αποφάσεις του για τις κάλπες με πιθανότερο σενάριο να προκηρυχθούν τον Σεπτέμβριο του 2018, δηλαδή πριν από τη μείωση των συντάξεων και την αύξηση των φόρων και με αιχμή τη φιέστα για την υποτιθέμενη έξοδο της χώρας από το Μνημόνιο.

Εάν πάλι τον Μάιο οι πιστωτές δεχθούν να ισχύσει από το 2020 η αλλαγή στο αφορολόγητο, η κυβέρνηση θα έχει μεγαλύτερη άνεση να αποφασίσει εάν θα πάει σε κάλπες το φθινόπωρο του 2018 ή θα παραμείνει μέχρι τέλους, έχοντας να αντιμετωπίσει την κοινωνική δυσαρέσκεια που θα προκληθεί από τις περικοπές στις συντάξεις.

Ολα δείχνουν ότι δεν θα «προλάβει» το 2019 ο κ. Τσίπρας στο Μαξίμου. Το επικαιροποιημένο μνημόνιο δείχνει αποφάσεις μέσα στο πρώτο εξάμηνο του 2018 και πιθανότατα κάλπες τον Σεπτέμβριο. Οση αγάπη κι αν τρέφουν οι συριζαίοι για τις καρέκλες της εξουσίας, δύσκολα θα μπορέσουν να τις κρατήσουν το 2019, εάν μάλιστα εκείνη η Πρωτοχρονιά σημαδευθεί από το διπλό σοκ σε συντάξεις και φόρους.

Σύννεφα πάνω από τις αγορές

Οι χρηματιστηριακοί δείκτες παγκοσμίως κατακτούν το ένα ρεκόρ μετά το άλλο. Ο Dow Jones στη Νέα Υόρκη έχει ξεπεράσει τις 24.000 μονάδες, ο DAX στη Φρανκφούρτη τις 13.000 και ο CAC τις 5.300 μονάδες αξιοποιώντας την απίστευτη ροή κεφαλαίων που έχει δημιουργηθεί από την παγκόσμια ανάκαμψη αλλά και τα μηδενικά επιτόκια των μεγάλων κεντρικών τραπεζών. Πολλοί υποστηρίζουν ότι διαμορφώνεται σκηνικό ευφορίας, αντίστοιχο με εκείνο του 2008, και όλοι αναζητούν ποια θα είναι η «φούσκα» που θα αποτελέσει το «μπαμ» στις αγορές. Αυτό μπορεί να μην είναι αργά, υποστηρίζουν αρκετοί χρηματιστές, θεωρώντας αφύσικη την πολυετή ανοδική πορεία των αγορών. Δεν γνωρίζουμε εάν η θεωρία τους θα επαληθευτεί, όμως το μόνο σίγουρο είναι ότι η Ελλάδα έχασε τη μεγάλη ευκαιρία να προσελκύσει κεφάλαια την τελευταία τριετία, είτε μέσω του προγράμματος ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ, όπου ακόμη παραμένουμε εκτός, είτε μέσω του Χρηματιστηρίου, όπου ο Γενικός Δείκτης βρίσκεται σε πολύ χαμηλά επίπεδα. Χάσαμε το πάρτι των αγορών και αυτό θα δυσκολέψει την ανάκαμψη όταν θα γυρίσει το «κλίμα» παγκοσμίως.

O Πάνος Αμυράς είναι ο διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου