Γράφει ο Ιάσων Πιπίνης

Αρκετά χρόνια πριν, ο ΣΥΡΙΖΑ πάλι είχε χρησιμοποιήσει την περίπτωση της Βενεζουέλας, υποσχόμενος φθηνό πετρέλαιο που δήθεν θα έστελνε ο Τσάβες στους φτωχούς κατοίκους της Καισαριανής.

Στην πραγματικότητα, δεν υπήρχε καμία προοπτική ούτε για εισαγωγή ζαρζαβατικών από τα άδεια (λόγω χρεοκοπίας) κρατικά σούπερ μάρκετ της Βενεζουέλας ούτε φυσικά εισαγωγής φθηνού πετρελαίου, καθώς κάτι τέτοιο θα ήταν εντελώς ασύμφορο.

Το πολιτικό ενδιαφέρον του ΣΥΡΙΖΑ επικεντρώθηκε στη Βενεζουέλα, στην Αργεντινή και στην Κούβα, προφανώς λόγω ιδεολογικών συσχετισμών. Δυστυχώς, όμως, ο ΣΥΡΙΖΑ, παρότι διέθετε δυνατότητες προσέγγισης, χρησιμοποίησε τις σχέσεις με τη Λατινική Αμερική σε λάθος κατεύθυνση, κατά κύριο λόγο για να εξυπηρετήσει δικές του πολιτικές και άλλες σκοπιμότητες και όχι για να δημιουργήσει νέες ευκαιρίες για επενδύσεις ή άλλες συνεργασίες. Η Ελλάδα ακόμη δεν έχει προσδιορίσει τι ζητάει από τη Λατινική Αμερική.

Αντιθέτως, οι περισσότερες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις (Γαλλία, Ισπανία, Ιταλία, Γερμανία) στρέφονται με σοβαρότητα στην αναπτυσσόμενη αγορά της Λατινικής Αμερικής, καθώς διαπιστώνουν ότι προσφέρονται τεράστιες ευκαιρίες για επενδύσεις στην περιοχή, αλλά και το αντίστροφο. Στους τομείς του τουρισμού, των τροφίμων και της τεχνολογίας, στους οποίους η Ελλάδα έχει τεράστια τεχνογνωσία.

Εκτός όμως από την Ευρώπη, τεράστιο ενδιαφέρον έχει δείξει τα τελευταία χρόνια και η Τουρκία. Ο ίδιος ο Ταγίπ Ερντογάν έχει επισκεφθεί δύο φορές τη Λατινική Αμερική για τη σύναψη εμπορικών συμφωνιών, ενώ από το 2009 και μετά άνοιξε 4 νέες πρεσβείες, μεταξύ των οποίων στο Περού και στον Ισημερινό.

Αυτή τη στιγμή βρίσκονται σε προχωρημένες συζητήσεις συμφωνίες για ελεύθερο εμπόριο της Τουρκίας με την Κολομβία, το Εκουαδόρ, το Μεξικό και το Περού. Ηδη από το 2011 υπάρχει σε ισχύ Συμφωνία Ελεύθερου Εμπορίου της Τουρκίας με τη Χιλή, ενώ στην Κωνσταντινούπολη λειτουργεί γραφείο της «Συμμαχίας του Ειρηνικού». Αποτέλεσμα της στρατηγικής συμμαχίας που έχει προωθήσει η Τουρκία τα τελευταία χρόνια είναι η αύξηση των επενδύσεων, των εισαγωγών και των εξαγωγών, αλλά και της αναβάθμισης του πολιτικού της ρόλου στην ευρύτερη περιοχή.

Την ίδια στιγμή, η ελληνική κυβέρνηση βλέπει ως επένδυση μόνο τα… ζαρζαβατικά του Μαδούρο, ενώ τα κόμματα της αντιπολίτευσης στην Ελλάδα εξακολουθούν να κοιτάζουν με μεγάλη καχυποψία την προοπτική συνεργασίας και επενδύσεων στις χώρες της Λατινικής Αμερικής, είτε γιατί θεωρούν ότι η περιοχή αποτελεί προνομιακό πεδίο του ΣΥΡΙΖΑ είτε γιατί έχουν την ψευδαίσθηση ότι ο Τσε Γκεβάρα διεξάγει ακόμη ανταρτοπόλεμο στα βουνά της Σιέρα Μαέστρα. Αγνοούν αυτό που βλέπει ο υπόλοιπος κόσμος: τις τεράστιες ευκαιρίες που προσφέρει η αναπτυσσόμενη αγορά της Λατινικής Αμερικής.

Πληροφορούμαι ότι σε λίγες μέρες ο υφυπουργός Εξωτερικών Γιώργος Κατρούγκαλος θα μεταβεί στη Λατινική Αμερική και θα επισκεφθεί την Κολομβία, το Μεξικό και την Κούβα. Το δύσκολο δεν θα είναι να υπογράψει συμφωνίες με τις λατινοαμερικανικές χώρες, αλλά οι συμφωνίες αυτές να εφαρμοστούν και να αποφασίσει επιτέλους η Ελλάδα τι ζητάει από τη Λατινική Αμερική.

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου