Τα κόμματα πρέπει να ψηφίζονται από τα προγράμματά τους. Αλλο ότι στον ΣΥΡΙΖΑ τελείωσαν στα… σκισίματα των μνημονίων. Με αποτέλεσμα όταν βρέθηκε στην αντιπολίτευση ο ΣΥΡΙΖΑ, να παρουσιάζει τη Ν.Δ. σαν ένα κόμμα… παιδεραστών. Το ξεκίνησε με τον Νίκο Γεωργιάδη, το συνέχισε με τον Δημήτρη Λιγνάδη, ενώ κατά καιρούς εμφανιζόντουσαν βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ να το κρατάνε στην επικαιρότητα, όπως ο Χάρης Μαμουλάκης, που είχε ανεβάσει στον λογαριασμό του στο tik tok το hastag #ΝΔ_παιδεραστές, ή η Αννα Βαγενά που στην αίθουσα της Βουλής είχε πει στον Μάξιμο Χαρακόπουλο «Πώς αισθάνεσαι που είσαι στο κόμμα των παιδεραστών;» ή τα πανό στα σημεία που μαζεύονται οι αριστεροί οπαδοί στα γήπεδα, τα οποία παρουσίαζαν τη Ν.Δ. σαν ένα κόμμα βιαστών και παιδεραστών. Οι Αμερικανοί λένε «karma is a bitch». Στους ινδουιστές κάρμα είναι η αρχή «παίρνεις ό,τι έδωσες». Με τον Γεωργούλη το κάρμα «ξεπλήρωσε» στον ΣΥΡΙΖΑ την ύβρη, και με το παραπάνω. Οχι μόνο την ύβρη στη Ν.Δ. αλλά και σε ένα μεγάλο κομμάτι των ψηφοφόρων που από τα τρολ του ΣΥΡΙΖΑ στο Διαδίκτυο παρουσιαζόντουσαν σαν υποκριτές κυρ Παντελήδες.

Αντίστοιχη προσπάθεια έγινε από τον ΣΥΡΙΖΑ για να μειωθεί η αξιοπιστία της Ελένης Χρονοπούλου που έκανε την καταγγελία για κακοποίηση στον Αλέξη Γεωργούλη. Μέλη του ΣΥΡΙΖΑ κυκλοφορούσαν υπόνοιες για τους λόγους που το θύμα έκανε τις καταγγελίες. Για παράδειγμα, όπως κατήγγειλε ο υποψήφιος του ΠΑΣΟΚ Παύλος Χρηστίδης, η περιφερειακή σύμβουλος με την παράταξη της Δούρου και υποψήφια του ΣΥΡΙΖΑ στην Ανατολική Αττική Ζωή Βαρέλη Στεφανίδου έκανε ανάρτηση στο Διαδίκτυο γράφοντας «Συγγνώμη, αλλά δεν είναι απίθανο να είναι έτσι», βάζοντας δίπλα πρωτοσέλιδο του «Μακελειού», που είχε τίτλο ότι ο Νίκος Ανδρουλάκης έβγαλε στο κλαρί την Ελένη Χρονοπούλου.

Ακόμα και αν στον ΣΥΡΙΖΑ τη διέγραφαν, δεν θα είχε νόημα. Τα χρόνια της αντιπολίτευσης των hastags του #mitsotaki_gamiesai του #ND_paiderastes, δημιούργησαν ένα κόμμα που σκέφτεται και μιλάει σαν το… «Μακελειό» και πλέον είναι πολύ αργά για να αλλάξει.

Ο ΦΡΑΧΤΗΣ ΣΤΟΝ ΕΒΡΟ, Η ΑΚΡΟΠΟΛΗ ΚΑΙ Η ΡΑΛΛΙΑ

Στο τέλος Μαρτίου ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Δημήτρης Παπαδημούλης είχαν ηγηθεί της ομάδας της ευρωαριστεράς που μπλόκαρε στην Ε.Ε. τη χρηματοδότηση του φράχτη του Εβρου. Το μπλοκάρισμα είχε συζητηθεί στην Επιτροπή Εθνικής Ασφαλείας στο Μαξίμου και αποφασίστηκε ότι η διεύρυνση του φράχτη στον Εβρο θα προχωρήσει ακόμα και αν χρειαστεί να γίνει χωρίς ευρωπαϊκή οικονομική συμμετοχή. Η απόφαση είχε επικοινωνιακά τονιστεί με την επίσκεψη του Κυριάκου Μητσοτάκη στον Εβρο. Οσο για τον ΣΥΡΙΖΑ, πανηγύριζε επειδή η απόφαση ήταν ένα ράπισμα της Ε.Ε. στη μεταναστευτική πολιτική της Ελλάδας.

Την περασμένη Τετάρτη στον ΣΥΡΙΖΑ η χαρά για το ευρωπαϊκό ράπισμα στην Ελλάδα αντικαταστάθηκε από οργή όταν το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τοποθετήθηκε υπέρ της δυνατότητας χρηματοδότησης από την Ε.Ε. της συνέχισης και επέκτασης του έργου.

Η απόφαση της Ε.Ε. για τον φράχτη του Εβρου ήρθε μετά την έκθεση της UNESCO ότι τα έργα στην Ακρόπολη που στελεχώθηκαν από επιστήμονες υψηλού επιπέδου, ενώ ακολουθήθηκε μια πλήρης και αναλυτική διαδικασία, εποπτευόμενη από το κράτος, ήταν επιτυχημένα. Υπεύθυνος των έργων ο σπουδαίος αρχιτέκτονας Μανόλης Κορρές. Ο οποίος έπεισε τους συναδέλφους του στην UNESCO, αλλά υπάρχουν αμφιβολίες ότι θα μπορέσει να πείσει και τη Ραλλία Χριστίδου, που ως επικεφαλής κλιμακίου του ΣΥΡΙΖΑ είχε επισκεφθεί την Ακρόπολη, αλλά δεν έμεινε ικανοποιημένη από τα έργα.

Στράβωσαν οι γραμμές υπεράσπισης

Στην προσπάθεια υπεράσπισης του Αλέξη Γεωργούλη ακολουθήθηκαν διαφορετικοί δρόμοι. Πρώτα του… σύννεφου. Του «πέφτω από τα σύννεφα αν ο Αλέξης έχει κάνει κάτι τέτοιο». Πιο περίοπτη η τριπλουνίστρια Πηγή Δεβετζή, που είπε στην τηλεόραση: «Είναι ένας αξιοπρεπής άνθρωπος, ένα πάρα πολύ καλό παιδί και τον συνάντησα στο Ευρωκοινοβούλιο πριν από ένα μήνα που είχα πάει καλεσμένη… Νομίζω ότι ο Αλέξης δεν θα δώσει σημασία… Η καθεμία, δεν ξέρω ποια είναι αυτή που έχει κάνει μία τέτοια καταγγελία, για κάποιο σκοπό έγινε όλο αυτό. Γελάω, τίποτα άλλο». Μετά τις αναμενόμενες αντιδράσεις, η Δεβετζή είπε ότι και αυτή έχει πέσει θύμα κακοποίησης και οι δηλώσεις της παρερμηνεύτηκαν.

Μετά ήρθε το… ένας τέτοιος λεβεντονιός δεν μπορεί να το είχε ανάγκη. Αυτό έγινε οργανωμένα στα κοινωνικά δίκτυα. Σταμάτησε όταν η γελοιότητα ότι η ομορφιά είναι επιχείρημα αθωότητας στους βιασμούς, ενώ η ασχήμια στοιχείο ενοχής, ήταν προφανής.

Τρίτο το «και αυτή γιατί να περιμένει τόσο…». Το επιχείρημα που άφηνε και τις περισσότερες αμφιβολίες, αλλά και εύκολο να απαντηθεί. Οπως ακούγεται, μετά από κάποια εμφάνιση του Γεωργούλη σαν διαπρύσιου πολέμιου της ενδοοικογενειακής βίας, η καταγγέλλουσα δεν άντεξε και στην καταγγελία προσέθεσε το όνομα.