Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης*

ΘΕΩΡΟΥΝ τη χρεοκοπία και την πολυετή παραμονή της Ελλάδας στα μνημόνια ως μέρος μιας παγκόσμιας συνωμοσίας και όχι ζήτημα καθαρά εθνικής αποτυχίας. Σοκάρονται που οι Γερμανοί έβγαλαν 1,3 δισ. ευρώ από τα δάνεια προς τη χώρα μας, αλλά είναι δεδομένο πως θα ήταν οι ίδιοι που θα ανέβαιναν στα κάγκελα αν δανείζαμε χωρίς κέρδος επί μια δεκαετία κάποια άλλη χώρα π.χ. την Αλβανία.

ΔΕΝ τους προβληματίζει ότι στην Ελλάδα απαιτούνται τρία χρόνια για να εκδοθεί μια σύνταξη και δέκα χρόνια για να τελεσιδικήσει μια υπόθεση στη Δικαιοσύνη. Δεν τους ενοχλεί ότι η φοροδιαφυγή κάνει πάρτι, ότι επί δεκαετίες «ρυθμίζουμε» τα αυθαίρετα, ότι η χώρα δεν διαθέτει κτηματολόγιο, ότι τα νοσοκομεία ήταν σε τραγική κατάσταση τόσο τα χρόνια που λεφτά υπήρχαν όσο και τώρα που δεν υπάρχει σάλιο.

ΚΑΠΟΙΟΙ θεωρούν «προοδευτικό» να υφίσταται στο κέντρο της Αθήνας το «Βατικανό των μπαχαλάκηδων» και γλείφουν με δηλώσεις τις τρομοκρατικές οργανώσεις μπας και κερδίσουν καμιά ακροαριστερή ψήφο. Και κάποιοι άλλοι βλέπουν ως πρόβλημα μόνο το άβατο των Εξαρχείων όταν μαφίες και συμμορίες ελέγχουν ολόκληρες περιοχές και βέβαια τη «νύχτα» σε όλη την Ελλάδα.

ΚΑΠΟΙΟΙ άλλοι ενοχλούνται επειδή ο Κυριάκος συνάντησε σωματεία ομοφυλόφιλων. Γιατί εδώ στην Ελλάδα είμαστε όλοι άντρακλες και δεν συζητάμε με το «πουσταριό» τον πρωθυπουργό του Λουξεμβούργου που έλεγε και ο Νικολόπουλος. Ο πουριτανισμός σπάει ρεκόρ. Πρέπει το ελληνικό κοινοβούλιο να είναι το μοναδικό στην Ευρώπη που δεν έχει δημοσίως δηλωμένο ομοφυλόφιλο βουλευτή. Κάτι που προφανώς από τη μια είναι υποκριτικό και από την άλλη φανερώνει τρομερό ρατσισμό.

ΚΑΙ όλοι μαζί σφάζονται για την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση, όπου κυρίαρχο θέμα είναι η «Συννεφούλα» του Νιόνιου και τα Θρησκευτικά. Δεν τους προβληματίζει το αναχρονιστικό εκπαιδευτικό σύστημα ούτε το γεγονός πως τα παιδιά μετά τα 15 χρόνια τους διδάσκονται τα μαθήματα στα φροντιστήρια και πηγαίνουν για… καφέ στο σχολείο.

ΑΣ δεχθούν οι πολιτικοί ότι δεν τα έχουν κάνει όλα τέλεια. Γιατί αν τα είχαν κάνει δεν θα βρισκόμασταν εδώ που είμαστε τώρα. Το ίδιο πρέπει να κάνουμε και εμείς οι πολίτες. Ας μην υποκρινόμαστε άλλο, ας βάλουμε στην άκρη τις κομματικές και προσωπικές ιδεοληψίες. Ας σταματήσουμε να σφαζόμαστε για το παρελθόν, γιατί αυτό είναι ένα έξυπνο κόλπο ώστε να μη συζητάμε για το μέλλον. Και δυστυχώς το μέλλον θα είναι ακόμα πιο μαύρο αν δεν αντιμετωπίσουμε τη σημερινή πραγματικότητα.

*Ο Γιάννης Τσαπρούνης είναι διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου