Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης*

ΚΑΝΟΝΙΚΟΤΗΤΑ σημαίνει πως κάθε λίγο και λιγάκι οι κάδοι απορριμμάτων ξεχειλίζουν, γιατί παραμένει ακαθόριστο το πλαίσιο εργασίας των υπαλλήλων αποκομιδής σκουπιδιών. Κανονικότητα σημαίνει πως ενώ συζητάμε εδώ και δεκαετίες για σύγχρονη διαχείριση απορριμμάτων έρχεται η μια καταδίκη μετά την άλλη από το ευρωπαϊκό δικαστήριο για τις παράνομες χωματερές.

Κανονικότητα σημαίνει πως κάθε Ιανουάριο οι αγρότες θα βγουν στα μπλόκα, είτε έχουν αιτήματα είτε όχι. Κανονικότητα είναι και το «σαφάρι ελέγχων» της εφορίας στα νησιά για την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής. Αυτό το έχουμε δει όλοι: για εβδομάδες κανείς δεν κόβει απόδειξη και μόλις αποβιβαστούν οι εφοριακοί στα νησιά, τότε οι ταμειακές μηχανές δουλεύουν στο φουλ. Πέφτει και κανά «φακελάκι» και ολοκληρώνονται με «επιτυχία» οι έλεγχοι.

Κανονικότητα σημαίνει να περιμένεις για ώρες στην ουρά δημόσιας υπηρεσίας και όταν φτάνεις στον υπάλληλο να σου δηλώνει απλά… αναρμόδιος. Κανονικότητα σημαίνει να ψηφίζονται νόμοι για την αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων και να μην εφαρμόζονται. Κανονικότητα είναι κάποιοι κροίσοι να φουντάρουν τις υπερδανεισμένες επιχειρήσεις τους και να συνεχίζουν να μένουν στις βιλάρες τους, να σουλατσάρουν ως κοσμικοί στη Μύκονο και να ανοίγουν την επόμενη εταιρία που θα κλείσουν λίγο αργότερα.

Κανονικότητα σημαίνει πως τουλάχιστον ένα – δυο βράδια την εβδομάδα στα Εξάρχεια βρέχει μολότοφ, έτσι απλά για να εκτονωθούν οι γνωστοί άγνωστοι. Κανονικότητα σημαίνει πως κάθε καλοκαίρι συζητάμε για τα «απαρχαιωμένα» Canadair που αδυνατούν να σβήσουν τις φωτιές και κάθε φθινόπωρο για τις πλημμύρες που είχαν ως αιτία τα βουλωμένα φρεάτια. Κανονικότητα είναι ότι επί τρεις δεκαετίες νομιμοποιούμε αυθαίρετα κτίσματα, που όμως συνεχίζουμε να χτίζουμε. Κανονικότητα είναι και το να μην ολοκληρώνεται ποτέ το κτηματολόγιο. Κανονικότητα είναι τα ράντζα, οι λίστες αναμονής και τα φακελάκια στα νοσοκομεία. Κανονικότητα είναι και το να αλλάζουμε κάθε δυο – τρία χρόνια το σύστημα των πανελλαδικών εξετάσεων, αδιαφορώντας τόσο για τα σχολεία όσο και για τα πανεπιστήμια.

ΜΠΟΡΕΙ και να κουραστήκατε από την επανάληψη της λέξης «κανονικότητα». Αλλά αυτές ήταν μόλις 13 από τις εκατοντάδες «κανονικότητες» που βιώνουμε καθημερινά. Η πλειοψηφία των πολιτικών και ενός μέρους της κοινωνίας δεν θέλει να ξεφύγουμε από αυτές και να ζήσουμε σε μια κανονική κανονικότητα. Γιατί αυτές οι «κανονικότητες» υποκρύπτουν… νταραβέρια. Αν μπουν κανόνες, εφαρμοστούν οι νόμοι και υπάρξει αξιοκρατία τότε θα σταματήσουν τα νταραβέρια και κάποιοι θα χάσουν θέσεις και χρήμα. Εχει τα κότσια κανείς να ξεκινήσει τη μεταρρύθμιση της «κανονικότητας»;

*Ο Γιάννης Τσαπρούνης είναι διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου