Γράφει η *Δέσποινα Κονταράκη

Εκείνοι που θέλουν, αλλά δυσκολεύονται. Εκείνοι που θέλουν, αλλά αδυνατούν. Και εκείνοι που μπορούν, αλλά δεν θέλουν. Σε όλο τον κόσμο η φορολογική διοίκηση αντιμετωπίζει ξεχωριστά την κάθε κατηγορία. Εκτός από την Ελλάδα, που προτιμά το φορολογικό τσουβάλιασμα και το placebo της παράτασης και της προσωρινής αμνηστίας.

Τι θα συμβεί λοιπόν σε όσους έσπευσαν να συμμορφωθούν στην απαίτηση της πολιτείας να ασφαλίσουν τα οχήματά τους; Ποιο θα είναι το μπόνους εκείνων που έκαναν φορολογική δήλωση μόλις άνοιξε το taxis έναντι εκείνων που περίμεναν την παράταση; Τι θα κερδίσουν όσοι πλήρωσαν για να τακτοποιήσουν το αυθαίρετό τους και δεν υπέπεσαν σε νέα αυθαιρεσία μετά το 2011; Στη χώρα της παράτασης που λέγεται Ελλάδα, δεν θα κερδίσουν απολύτως τίποτα. Αντιθέτως, μπορεί να βγουν και χαμένοι, σε αντίθεση με όσους επιλέγουν να αγνοούν τελεσίγραφα και ειδοποιητήρια, ποντάροντας εκ του ασφαλούς σε ένα κράτος που στο τέλος θα τους «χαϊδέψει».

Το κρατικό αλαλούμ με τα ανασφάλιστα οδήγησε στο πάγωμα της διαδικασίας. Αν εξαιρέσουμε κάποιους νομοταγείς πολίτες που έπεσαν θύματα της διαλυμένης δημόσιας διοίκησης και βρέθηκαν να χρωστούν αδίκως ενώ π.χ. είχαν μεταβιβάσει το όχημά τους, οι υπόλοιποι ήταν πολίτες που για διάφορους λόγους δεν ασφάλισαν, ως όφειλαν και όταν έπρεπε, τα αυτοκίνητα ή τις μηχανές τους. Αντί λοιπόν να γίνει διασταύρωση και ξεκαθάρισμα, ακυρώνεται ισοπεδωτικά το πρόστιμο των 250 ευρώ σε όσους συνάψουν ασφαλιστήριο έως τις 14 Ιουλίου. Για τους 6.000 που το πλήρωσαν, θα επιστραφεί, λένε, αλλά χωρίς να έχουν αποφασίσει ούτε πώς, ούτε πότε.

Η ελληνική νοοτροπία της παράτασης είναι η βάση της απουσίας φορολογικής συνείδησης του Ελληνα. Παράταση για τις φορολογικές δηλώσεις, παράταση για τα πόθεν έσχες, παράταση για τα ανασφάλιστα, παράταση για να δηλωθούν τα χρήματα που βγήκαν στο εξωτερικό, παράταση για τα αυθαίρετα και για τους δασικούς χάρτες. Δεκαετίες τώρα, όλες οι κυβερνήσεις λειτουργούσαν με τη λογική του «λίγο ακόμα». Τα τελευταία χρόνια ειδικότερα, το Δεν Πληρώνω έγινε με τις ευλογίες του ΣΥΡΙΖΑ και συνώνυμο της αντίστασης στην εξουσία. Η κατάληξη είναι να μην τιμωρούνται οι συνειδητοί κακοπληρωτές, και να μην επιβραβεύονται ποτέ εκείνοι που είναι συνεπείς ή που τουλάχιστον προσπαθούν να είναι.

*Η Δέσποινα Κονταράκη είναι αρχισυντάκτρια του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου