Γράφει η Άννα Παναγιωταρέα

Η επιστροφή εκπροσώπων των φοιτητών στη διοίκηση των πανεπιστημίων είναι η απόδειξη της ιδιότυπης ιδεοληψίας της κυβέρνησης Τσίπρα-Καμμένου. Ανάλογη ρύθμιση δεν απαντάται ανά την υφήλιο. Η απομάκρυνση των φοιτητικών παρατάξεων από τη διοίκηση είχε γίνει με τη μέγιστη κοινοβουλευτική συναίνεση κατά την ψήφιση του νόμου Διαμαντοπούλου.

Η παρουσία των εκπροσώπων των συλλόγων στο πρυτανικό συμβούλιο αποτέλεσε τη χειρότερη μορφή κομματοκρατίας που γνώρισε το ελληνικό πανεπιστήμιο από ιδρύσεώς του. Οι εκπρόσωποι, ως μοχλός ρουσφετολογικής παρέμβασης, παρεμπόδιζαν τις αποφάσεις της διοίκησης, παρέμβαιναν στην εξεταστική διαδικασία, στην αξιολόγηση και την εξέλιξη των μελών ΔΕΠ.

Αλλά πώς ο κ. Γαβρόγλου αναθέτει στους φοιτητικούς συλλόγους διοικητικά καθήκοντα στα ΑΕΙ όταν λειτουργούν εκτός νομικού πλαισίου; Ο νόμος που προβλέπει τη λειτουργία τους δεν έχει ακόμη εκδοθεί. Σιγά που η κυβέρνηση θα κολλήσει στη λεπτομέρεια. Θα είναι η πρώτη φορά που τσαλακώνει -υπηρετώντας τα κομματικά της συμφέροντα- το Σύνταγμα σαν παλιόχαρτο για τα σκουπίδια;

Ταυτόχρονα, με την επιστροφή των φοιτητών καταργεί τα συμβούλια που είχαν στελεχωθεί από άριστους Ελληνες και ξένους διαπρεπείς ακαδημαϊκούς δασκάλους. Στήριζαν ανιδιοτελώς τη λειτουργία των ΑΕΙ, απομακρύνοντας τις κομματικές παρεμβάσεις στην εκλογή των πρυτανικών αρχών. Θα έχουν να λένε στη διεθνή ακαδημαϊκή κοινότητα για το χάος των ελληνικών ΑΕΙ!

Η εκλογή των πρυτανικών αρχών, που επαναφέρει ο κ. Γαβρόγλου, από πρόσωπα που δεν αποτελούν μέλη του διδακτικού προσωπικού, αποδείχτηκε καταστροφική στο παρελθόν. Η δε διάταξη για την εκλογή από χωριστά ψηφοδέλτια του πρύτανη και του αντιπρύτανη εξασφαλίζει, a priori, τη διχογνωμία στο πρυτανικό σχήμα κι επομένως τη δυσλειτουργία του.

Ο κ. Γαβρόγλου φαίνεται αποφασισμένος να ενισχύσει και τη βία στα πανεπιστήμια. Ετσι, επαναφέρει το ακαδημαϊκό άσυλο, χαϊδεύοντας τα ακραία στοιχεία που παρεπιδημούν στην ακαδημαϊκή κοινότητα. Η επαναφορά του ασύλου αποτελεί το επιστέγασμα της ολικής διάλυσης των ανώτατων ιδρυμάτων, την οποία εισηγείται το νομοσχέδιο Γαβρόγλου.

Αν κινδυνεύει από κάποιον η ομαλή διακίνηση των ιδεών εντός των πανεπιστημίων, αυτός λέγεται ΣΥΡΙΖΑ, λέγεται ΕΑΚ, λέγεται συνιστώσες και αναρχικά γκρουπούσκουλα, τα οποία δεν έχουν σχέση με τα ΑΕΙ. Δεν νοείται το νομοσχέδιο Γαβρόγλου να παρέχει άσυλο στους διακινητές ουσιών και στους κακοποιούς. Να προσφέρει ασυλία στους καταστροφείς της δημόσιας περιουσίας, που καταφεύγουν στις πανεπιστημιακές εγκαταστάσεις για την προστασία τους από το… νόμο! Θα κινούνται ελεύθερα, ανεμπόδιστα, ανεξέλεγκτα έχοντας δέσμιο το πρυτανικό συμβούλιο, το οποίο θα αποφασίζει την άρση του ασύλου, υπό την -κατά παράδοση- ομηρία των γνωστών αγνώστων.

Θα μπορούν να κτίζουν τον τοίχο ή να καταλαμβάνουν την αίθουσα όπου θα συνεδριάζει το πρυτανικό συμβούλιο, απαγορεύοντάς του να πάρει απόφαση. Θα καταστρέφουν υποδομές του πανεπιστημίου ή θα πετούν αβγά και γιαούρτια ή θα ξυλοφορτώνουν όσους συνεδριάζουν, στέλνοντάς τους στο νοσοκομείο. Δημοκρατική αδεία Γαβρόγλου! Ποιος πρύτανης, σε συνθήκες τρομοκρατίας, θα τολμήσει να ζητήσει την παρουσία του εισαγγελέα και την επέμβαση της Αστυνομίας; Ο κ. Γαβρόγλου, αν είχε πολιτική εντιμότητα, θα δήλωνε ότι πορεύεται υπάκουος στην αρχή του Αλέξη Τσίπρα: «Μεγάλη αναταραχή, θαυμάσια κατάσταση».

Αν η κυβέρνηση -υποθέτω κατακαλόκαιρα- φέρει προς ψήφιση το κομματικό νομοθέτημα ΣΥΡΙΖΑ -παρά τις σφοδρές αντιδράσεις της ακαδημαϊκής κοινότητας- η Νέα Δημοκρατία, το ΠΑΣΟΚ, το Ποτάμι, η Ενωση Κέντρου, ακόμη και το ΚΚΕ -κάνοντας την υπέρβασή του- οφείλουν να δεσμευθούν ότι το πρώτο νομοθέτημα της επόμενης κυβέρνησης που θα υπερψηφίσουν θα είναι η κατάργηση του νόμου Γαβρόγλου.

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου