Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης*

ΓΙΑ μια ακόμη φορά ο Αλέξης Τσίπρας επιχειρεί να αποποιηθεί τις βαριές ευθύνες του και για μια ακόμη φορά με τον τρόπο που χειρίζεται τις καταστάσεις αναδεικνύει την ανικανότητά του να πρωθυπουργεύει.

ΜΙΑ γρήγορη αναδρομή στους 30 μήνες διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ αποδεικνύει τα παραπάνω. Παρά το γεγονός ότι επιμένει να βαφτίζει επιτυχίες τις διαδοχικές αποτυχίες του, συγχρόνως ισχυρίζεται πως φταίνε όλοι οι υπόλοιποι εκτός από τον ίδιο. Και δεν εννοούμε πως ρίχνει τις ευθύνες μόνο στους δανειστές, στην αντιπολίτευση και τα μέσα ενημέρωσης, όπως συνηθίζει.

ΤΗΝ κυβερνητική πανωλεθρία του πρώτου εξαμήνου του 2015 τη χρέωσε αποκλειστικά στον Γιάνη Βαρουφάκη. Ξεχνάει πως ο ίδιος τον επέλεξε και πως ο ίδιος δημοσίως τον είχε χαρακτηρίσει ως asset για τη χώρα. Στη συνέχεια κατηγόρησε σχεδόν το ένα τρίτο των βουλευτών και πρωτοκλασάτων στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, που αποχώρησαν αμέσως μετά την υπογραφή του τρίτου Μνημονίου. Τώρα, για να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα περί… too good to be true συμφωνίας για το χρέος και τα περί… γραβάτας, δείχνει για μια ακόμη φορά πόσο κυνικός είναι. Δεν διστάζει με διαρροές να βάλει στο στόχαστρο τον Ευκλείδη Τσακαλώτο και τα υπόλοιπα στελέχη του οικονομικού επιτελείου. Μόνο και μόνο για να μη φανεί άσχετος, ανακόλουθος και επικίνδυνος.

ΑΚΟΜΑ κι αν υιοθετήσει κανείς την άποψη του πρωθυπουργού, πως φταίνε όλοι οι υπόλοιποι εκτός από εκείνον, τότε ο Αλέξης Τσίπρας πρέπει να απαντήσει σε κάποια άλλα ερωτήματα: Ο ίδιος δεν ήταν που τους έκανε υπουργούς και τους έδωσε το βαρύ ρόλο να διαπραγματευτούν το μέλλον της χώρας; Και όσο εκείνοι διαπραγματεύονταν, ο ίδιος τι έκανε; Απλά παρακολουθούσε και… προήδρευε; Είναι άβουλος; Δεν κατανοούσε ότι είτε η βαρουφάκεια τακτική είτε η χρονοκαθυστέρηση στις αξιολογήσεις οδηγούν τη χώρα στον γκρεμό; Και γιατί πανηγύριζε κάθε λίγο και λιγάκι;

ΠΡΟΦΑΝΩΣ και το Μαξίμου συνεχίζει την προπαγανδιστική πώληση… σανού. Ο Αλέξης Τσίπρας και γνώριζε και καθοδηγούσε τις διαπραγματεύσεις τόσο το 2015 όσο και φέτος. Είναι τουλάχιστον προκλητική προς την κοινωνία η προσπάθεια θυματοποίησής του. Δεν μπορεί όποτε οι λάθος χειρισμοί του οδηγούν σε καταστροφικά αποτελέσματα να ρίχνει τις ευθύνες στους συνεργάτες του και εκείνος να βγαίνει λάδι. Θα έπρεπε να έχει το θάρρος και την τόλμη και να αναλαμβάνει τις ευθύνες που του αναλογούν, αλλά και επιτέλους να πει την αλήθεια. Γιατί, όσο κι αν προσπαθεί ακόμα να δημιουργεί αυταπάτες, οι πολίτες γνωρίζουν την πραγματικότητα.

*Ο Γιάννης Τσαπρούνης είναι διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου