Γράφει ο Πάνος Αμυράς*

Τα περισσότερα μέτρα του τέταρτου Μνημονίου ξεκινούν το 2019, δηλαδή αρκετούς μήνες αργότερα από τα μέσα του 2018, όταν οι δανειστές θα κληθούν να λάβουν τις αποφάσεις τους για το ζήτημα του χρέους. Εάν ο πρωθυπουργός ήθελε πραγματικά να δείξει την αποφασιστικότητά του απέναντι στο άτεγκτο ΔΝΤ, θα μπορούσε να ακυρώσει τα μέτρα που έχουν προγραμματιστεί για φέτος, όπως είναι η κατάργηση των φοροαπαλλαγών και η μείωση κατά 50% των κονδυλίων για το επίδομα θέρμανσης.

Δεν το πράττει, για αυτό και οι απειλές του μοιάζουν με τους συνήθεις πλέον λεκτικούς πολέμους που κηρύσσει κατά καιρούς το Μαξίμου.

Οι μόνοι που μπορεί να πάρουν τοις μετρητοίς όσα λέει ο Αλέξης Τσίπρας είναι αυτοί στους οποίους έχει αποθέσει τις τελευταίες του ελπίδες: οι επενδυτές που εξετάζουν την πιθανότητα να αγοράσουν ελληνικά ομόλογα όταν το Ελληνικό Δημόσιο επιχειρήσει έξοδο στις αγορές.

Η αβεβαιότητα ανεβάζει το ρίσκο της χώρας και κατά συνέπεια το κόστος των ομολόγων. Εάν οι επενδυτές έβλεπαν ότι υπάρχει μια κυβέρνηση αποφασισμένη να εφαρμόσει τα μέτρα και τις μεταρρυθμίσεις που ψήφισε, τότε θα σκέπτονταν σοβαρά να αποκτήσουν ομόλογα μειώνοντας έτσι τα επιτόκια δανεισμού.

Οταν όμως διαπιστώνουν ότι η κυβέρνηση Τσίπρα ψηφίζει τον Μάιο αυτά που θέλει να αναιρέσει τον Ιούνιο και δηλώνει από τώρα ότι δεν πρόκειται να εφαρμόσει τον επόμενο χρόνο, η έξοδος στις αγορές μοιάζει με ένα ακόμη ανέκδοτο της περιόδου ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ.

Ο πρωθυπουργός είναι παγιδευμένος στο «αφήγημα» που είχε πλάσει το Μαξίμου για τη ροή των πραγμάτων. Πίστεψε ότι εάν τα δώσει όλα στους δανειστές θα ανταπέδιδαν το «δώρο» επισπεύδοντας κατά ένα χρόνο τις αποφάσεις για τα μεσοπρόθεσμα μέτρα για το χρέος.

Τώρα βρίσκεται μόνος με το Μνημόνιό του. Δεν πήρε τίποτε για το χρέος, η ποσοτική χαλάρωση είναι πια παρελθόν και με τις απειλές του υπονομεύει την τελευταία σανίδα σωτηρίας του, που είναι η έξοδος στις αγορές.

Σημειώνουμε ότι η Ελλάδα είχε πρόσβαση στις αγορές το 2014, επί «Σαμαροβενιζέλων», αλλά τότε ο Τσίπρας απειλούσε ότι θα έσκιζε τα Μνημόνια και θα ακύρωνε κάθε συμφωνία με τους δανειστές για να βρεθεί η χώρα στα σημερινά της χάλια…

Υπάρχει 2% που βλέπει με αισιοδοξία το μέλλον!

Σύμφωνα με διεθνή έρευνα, το 98% των Ελλήνων θεωρεί ότι η οικονομική κατάσταση της χώρας είναι κακή. Η είδηση είναι ότι υπάρχει ένα 2% που πιστεύει το αντίθετο. Η χώρα μας έχει πλέον τους πιο απαισιόδοξους πολίτες του κόσμου. Ακόμη και στις αναπτυσσόμενες οικονομίες η γνώμη των πολιτών για την οικονομική κατάσταση της χώρας τους είναι μοιρασμένη. Μόνο στην Ελλάδα, επί ΣΥΡΙΖΑ, παρατηρείται η καθολική απογοήτευση για τα οικονομικά πεπραγμένα. Πάντως με 2% μόλις αισιόδοξων απαντήσεων ακόμη και οι μισοί μετακλητοί υπάλληλοι που διορίστηκαν τα τελευταία χρόνια θα δηλώνουν απογοητευμένοι, δεν βγαίνουν αλλιώς οι αριθμοί…

Η Ν.Δ. και ο Στέφανος Μάνος

Διαβάζοντας τις δηλώσεις-ποταμό του Στέφανου Μάνου στον Ελεύθερο Τύπο της Κυριακής για την περίοδο της θητείας του στην κυβέρνηση Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, διαπιστώσαμε πόσο σημαντικό είναι για έναν υπουργό Οικονομίας να μη διστάζει μπροστά στις μεταρρυθμίσεις αλλά να προχωρά όλα τα θέματα με αποφασιστικότητα και κυρίως αποτελεσματικότητα. Επειδή δεν θα υπάρχει χρόνος για χάσιμο όταν αναλάβει η Ν.Δ. τη διακυβέρνηση της χώρας, η ηγεσία της καλό είναι να έχει στο μυαλό της το πρότυπο του Στέφανου Μάνου, που άλλαξε τις δομές της οικονομίας σε τομείς όπως οι τηλεπικοινωνίες, τα δημόσια έργα, η ενέργεια, ο τουρισμός και η φορολογία.

*O Πάνος Αμυράς είναι ο διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου