Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης*

Οχι, βέβαια, για να κερδίσει στις κάλπες, απλά για να έχει ένα αξιοπρεπές ποσοστό. Το τελευταίο του χαρτί είναι το Δημόσιο. Ετσι κι αλλιώς απέτυχαν σε όλα τα υπόλοιπα. Η αλματώδης ανάπτυξη δεν ήρθε, η φορολογία διαρκώς αυξάνεται, τα εισοδήματα διαρκώς μειώνονται, οι επιτυχίες σε εθνικά θέματα ήταν «αυταπάτες», η σκανδαλολογία δεν αλλάζει τα ποσοστά των κομμάτων.

Οπότε επιχειρεί να αναβιώσει με κάθε τρόπο το «ελληνικό όνειρο» της προμνημονιακής εποχής, ελπίζοντας πως θα δελεάσει ένα μέρος από τους εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες που είτε είναι άνεργοι είτε υποαμείβονται στον ιδιωτικό τομέα.

ΕΙΝΑΙ δεδομένο πως έτσι κι αλλιώς το κρατικιστικό μοντέλο υπάρχει στο DNA των στελεχών της Κουμουνδούρου. Μπορεί για να μη χάσουν την καρέκλα να κάνουν αποκρατικοποιήσεις, αλλά είναι δεδομένο πως αν τους δινόταν η ευκαιρία θα εξάπλωναν το κράτος όσο περισσότερο μπορούσαν. Το ακόμα μεγαλύτερο πρόβλημα είναι πως το μοντέλο του κράτους που έχουν στη φιλοσοφία τους δεν προβλέπει ούτε αξιολόγηση ούτε συγκεκριμένο σχεδιασμό.

ΑΣ θυμηθούμε ότι το κράτος δεν μπορεί να διαχειριστεί το μικρό πάρκο στο Πεδίον του Αρεως, για το οποίο κάθε λίγο και λιγάκι δίνονται χρήματα, σουλουπώνεται και στο τέλος πάντα καταλήγει ένας τόπος εγκαταλελειμμένος κατάλληλος μόνο για διακίνηση ναρκωτικών και πορνεία. Ας φανταστούμε λοιπόν τι θα συνέβαινε αν το παλαιό αεροδρόμιο στο Ελληνικό γινόταν δημόσιο μητροπολιτικό πάρκο, για το οποίο έδωσε τόσες μάχες ο ΣΥΡΙΖΑ.

Ο Τρύφωνας Αλεξιάδης το δήλωσε ξεκάθαρα: «δεν είναι δυνατόν να μειώσουμε τους δημοσίους υπάλληλους, για να εξυπηρετηθούν ιδιωτικά συμφέροντα». Και συνέχισε με το ακόμα καλύτερο: «τώρα δεν έχουμε αναξιοκρατία στο Δημόσιο».

ΔΕΝ είναι το ζητούμενο η μείωση του αριθμού των δημοσίων υπαλλήλων. Αλλά ο Αλεξιάδης και δεν κόμισε κάποια πρόταση πως το Δημόσιο θα εξυπηρετεί πιο σωστά τον πολίτη και για να ικανοποιήσει τους ψηφοφόρους λέει ότι υπάρχει αξιοκρατία. Οταν σε όλες τις θέσεις ευθύνης κάθε κυβέρνηση ξηλώνει τους προηγούμενους και τοποθετεί τα δικά της «παιδιά» και όταν τα περισσότερα κόμματα και οι συνδικαλιστές μπλοκάρουν κάθε έννοια αξιολόγησης. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει διορίσει αποτυχημένους πολιτευτές, στελέχη του κόμματος, συζύγους, αδέλφια μέχρι και… μπαμπάδες σε διοικήσεις οργανισμών και θέσεις κλειδιά.

ΤΗΝ ίδια ώρα παρεμβαίνουν στον ΑΣΕΠ, καταθέτουν τροπολογίες για μονιμοποίηση συμβασιούχων και οι περισσότεροι υπουργοί υπόσχονται χιλιάδες προσλήψεις.

Η ανυπαρξία βούλησης και η ανικανότητα διαχείρισης της εξαιρετικά δυσχερούς κατάστασης στην πραγματική οικονομία οδηγεί την κυβέρνηση να κάνει ακόμα ένα λάθος. Να υπόσχεται πως «λεφτά υπάρχουν» για να «βολευτούν» στο Δημόσιο ψηφοφόροι. Ακριβώς το αντίθετο από ό,τι χρειάζεται αυτή τη στιγμή η χώρα. Και κάτι που θα το πληρώσουμε στο μέλλον…

*Ο Γιάννης Τσαπρούνης είναι διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]