Ο απολιθωμένος εγκέφαλος, που ανακαλύφθηκε από τον Τζέιμι Χίσκοξ κοντά στο Μπέξχιλ του Σάσεξ το 2004, προέρχεται πιθανότατα από ένα είδος που έμοιαζε με τον Ιγκουανόδοντα, έναν μεγάλο φυτοφάγο δεινόσαυρο που έζησε κατά την κρητιδική περίοδο, πριν από 133 εκατομμύρια χρόνια.

Στην ανάλυσή τους, που δημοσιεύεται σε μια ειδική έκδοση της Geological Society του Λονδίνου, οι ερευνητές αναφέρουν ότι πιστεύουν πως ο ιστός διατηρήθηκε σε τόσο καλή κατάσταση επειδή ο εγκέφαλος του δεινόσαυρου “συντηρήθηκε” σε κάποιον όγκο όξινου νερού, χαμηλής περιεκτικότητας σε οξυγόνο (ίσως σε κάποιον βάλτο) αμέσως μετά τον θάνατο του ζώου.

“Οι πιθανότητες διατήρησης του εγκεφαλικού ιστού είναι απίστευτα μικρές και για αυτό η ανακάλυψη αυτού του δείγματος είναι εντυπωσιακή”, ανέφερε ο Άλεξ Λιου του Πανεπιστημίου του Κέμπριτζ.

Ο Ντέιβιντ Νόρμαν, που ήταν επικεφαλής της έρευνας, είπε ότι το εύρημα αυτό μπορεί να αλλάξει την αντίληψή μας για τους δεινόσαυρους, καθώς πιστεύεται ότι ήταν ζώα με πολύ μικρούς εγκεφάλους. Ωστόσο προειδοποίησε ότι δεν θα πρέπει να εξαχθούν πρόωρα συμπεράσματα για το μέγεθος του εγκεφάλου ή την εξυπνάδα των δεινοσαύρων από το ένα και μοναδικό απολίθωμα που έχει βρεθεί μέχρι τώρα.

“Καθώς δεν μπορούμε να διακρίνουμε τους λοβούς του εγκεφάλου, δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι για το πόσο μεγάλος ήταν. Φυσικά, είναι δυνατόν οι δεινόσαυροι να είχαν μεγαλύτερους εγκεφάλους απ’ όσο εικάζουμε” αλλά οι επιστήμονες δεν μπορούν να είναι κατηγορηματικοί εξετάζοντας μόνο ένα απολίθωμα, εξήγησε.