ΤΑ ΤΕΜΠΗ δεν πρόκειται να φύγουν από το προσκήνιο τόσο στην κοινωνία όσο και στην πολιτική. Προφανώς και θα συνεχιστούν οι διαδηλώσεις. Προφανώς, θα υπάρχει καθημερινά σφοδρή κομματική αντιπαράθεση με αφορμή τη διερεύνηση της υπόθεσης από τις Αρχές. Προφανώς, στις συνεδριάσεις της Προανακριτικής Επιτροπής η ένταση θα χτυπάει κόκκινο. Μέσα στους επόμενους μήνες θα ξεκινήσει η δίκη, οπότε οι καταθέσεις μαρτύρων και κατηγορουμένων θα αναζωπυρώνουν το ενδιαφέρον. Ετσι, με κορυφώσεις και βυθίσεις η τραγωδία των Τεμπών θα απασχολεί τους πολίτες και το πολιτικό σκηνικό μέχρι τις εθνικές εκλογές, που θα διεξαχθούν την άνοιξη του 2027.

ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ της αντιπολίτευσης είναι απόλυτα λογικό πως θα συνεχίσουν να ποντάρουν τα πάντα όλα στην υπόθεση των Τεμπών. Ετσι κι αλλιώς, δεν έχουν κάτι άλλο για να πλήξουν την κυβέρνηση, αλλά δεν έχουν και κάτι άλλο για να τραβήξουν το ενδιαφέρον των πολιτών, καθώς έχουν αποτύχει πλήρως σε όλους τους άλλους τομείς αντιπολίτευσης, ενώ κανένα κόμμα δεν διαθέτει αυτήν τη στιγμή εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης. Γι’ αυτό, άλλωστε, και σε όλες τις δημοσκοπήσεις ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η κυβέρνηση της Ν.Δ. παραμένουν κυρίαρχοι με μεγάλη διαφορά απέναντι σε ένα πολυκερματισμένο αντιπολιτευτικό σκηνικό, με το ΠΑΣΟΚ να βρίσκεται κάτω από το 15% και όλα τα υπόλοιπα κόμματα σε μονοψήφια ποσοστά.

ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ που προκύπτει είναι το αν και με ποιον τρόπο μπορεί η κυβέρνηση να φρενάρει τη φθορά ύστερα από έξι χρόνια στην εξουσία και να μπορέσει με αξιώσεις να διεκδικήσει εκ νέου μια τρίτη θητεία με αυτοδυναμία. Προφανώς και δεν υπάρχει απάντηση. Μόνο υποθέσεις. Κατ’ αρχάς, ελλείψει αντιπάλου, το πρώτο δύσκολο εμπόδιο για την κυβέρνηση είναι ο εαυτός της. Διαθέτει τη δύναμη και τη βούληση να δώσει μια μάχη, που απαιτεί σκληρή δουλειά και εντυπωσιακά αποτελέσματα σε ταχύτητα και ποσότητα, ώστε να καταφέρει να συνομιλήσει ξανά με όσους ψηφοφόρους έχουν απομακρυνθεί ή τηρούν στάση αναμονής απέναντί της;

ΑΝ ΥΠΟΘΕΣΕΙ κανείς πως η κυβέρνηση διαθέτει τα παραπάνω αναγκαία χαρακτηριστικά, τότε θα πρέπει να περάσει στο επόμενο στάδιο, το οποίο είναι και το πιο δύσκολο. Το Μαξίμου και τα κυβερνητικά στελέχη οφείλουν να βάλουν κάτω τα πολλά και μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζει η κοινωνία. Να φτιάξουν μια λίστα με τα δυο-τρία πιο σημαντικά ζητήματα σε κάθε τομέα και να προχωρήσουν -χωρίς πολλά λόγια- στην επίλυσή τους. Δεν πρόκειται για κάτι απλό. Δυο-τρία προβλήματα σε κάθε τομέα σημαίνει 60-70 προβλήματα σε σύνολο. Το κάθε πρόβλημα, προφανώς, και αφορά από λίγες έως πολλές χιλιάδες πολιτών. Αρα, αν η κυβέρνηση καταφέρει να δώσει λύσεις, τότε θα καταφέρει και να επανακτήσει τη σχέση εμπιστοσύνης με το μεγάλο μέρος της κοινωνίας.

ΜΟΝΟ που η κυβέρνηση έχει να αντιμετωπίσει ένα ακόμα πρόβλημα. Δεν έχει πολύ χρόνο. Το αντίθετο. Στην πραγματικότητα, διαθέτει μόνο ένα έτος μέχρι τις κάλπες του 2027. Θα πρέπει να υλοποιήσει τις πολιτικές της μέχρι το καλοκαίρι του 2026, για δύο λόγους: Πρώτον, γιατί μετά η χώρα θα μπει σε φουλ προεκλογικούς ρυθμούς. Δεύτερον, γιατί απαιτείται χρόνος μέχρι οι πολίτες να αντιληφθούν τις πολιτικές επίλυσης προβλημάτων. Δύσκολο το εγχείρημα για την κυβέρνηση; Προφανώς. Αδύνατο να το καταφέρει; Οχι, έχει αποδείξει πως όταν ζορίζεται αποδίδει καλύτερα.