Η «βασίλισσα» των θρίλερ, Paula Hawkins, επιστρέφει με ένα καινούργιο βιβλίο! Η «Φωτιά που σιγοκαίει» είναι ένα ψυχολογικό θρίλερ με πρωταγωνιστές ασυνήθιστους ανθρώπους, μία ιστορία μυστηρίου που ξεδιπλώνεται μέχρι την τελευταία σελίδα.

Ενώ η πλοκή ξετυλίγεται στο τελευταίο βιβλίο σας, «Φωτιά που σιγοκαίει», προκύπτουν πολλές ερωτήσεις που απαιτούν απάντηση. Θα θέλατε να μας μιλήσετε για αυτό;

Η ιστορία ξεκινά όταν ανακαλύπτεται το πτώμα ενός νεαρού άντρα σε ένα πλωτό σπίτι στο κανάλι Ρίτζεντς. Ο νεαρός άντρας, ονόματι Ντάνιελ Σάδερλαντ, έχει δολοφονηθεί βίαια και υπάρχουν μάρτυρες που έχουν δει μία γυναίκα με ματωμένα ρούχα να απομακρύνεται από τη σκηνή του εγκλήματος. Η υπόθεση φαντάζει εύκολη και ξεκάθαρη, όμως τα πράγματα είναι πολύ πιο περίπλοκα από όσο δείχνουν. Για ποιον λόγο λέει ψέματα στην Αστυνομία η γειτόνισσα του νεαρού θύματος; Είναι όντως σύμπτωση ο θάνατος δύο μελών της ίδιας οικογένειας μέσα σε λίγους μήνες; Και ποια ήταν, στ’ αλήθεια, η σχέση του Ντάνιελ με τη θεία του;

Χρησιμοποιείτε ρεαλιστικές περιγραφές για να περιγράψετε ακραίες ανθρώπινες συμπεριφορές σε ακραίες καταστάσεις, όπως τις περιπτώσεις των Λόρα και Κάρλα. Πόσο σας δυσκόλεψε να διεισδύσετε στον ψυχισμό τους;

Οι αντιδράσεις των ανθρώπων σε καταστάσεις ακραίου στρες είναι ένα από τα πράγματα που με συναρπάζουν και, έτσι, ενώ ενίοτε η ακραία συμπεριφορά είναι κάτι δυσάρεστο, είναι ταυτόχρονα ένα από τα πράγματα που με ωθούν στη συγγραφή. Με ενδιαφέρουν οι λόγοι που παρακινούν τους ανθρώπους να φέρονται με τρόπους που δεν θεωρούμε φυσιολογικούς, αλλά ίσως βρεθούμε στην ανάγκη να υιοθετήσουμε όταν βρεθούμε σε απόγνωση.

Ολοι οι κεντρικοί σας χαρακτήρες θα μπορούσαν να είναι ένοχοι. Το ζήτημα δεν είναι ποιος το έκανε, αλλά γιατί το έκανε. Σας έλκει το απαγορευμένο; Νιώσατε ποτέ να σας γοητεύει ένας ανήθικος ήρωάς σας;

Αν θέλουμε να αποδώσουμε σωστά τους χαρακτήρες, νομίζω πως θα πρέπει να έχουμε ένα είδος ενσυναίσθησης για αυτούς. Θα πρέπει να κατανοήσουμε τη συμπεριφορά τους, ακόμη και όταν είναι απαράδεκτη. Σε γενικές γραμμές, δεν νομίζω πως ασχολούμαι αποκλειστικά με ήρωες ή με αντιήρωες. Στη λογοτεχνία, όπως και στη ζωή, οι πάντες είναι ευάλωτοι. Κανείς δεν είναι απόλυτα καλός ή κακός!

Στους αναγνώστες αρέσουν οι αντισυμβατικοί χαρακτήρες. Πιστεύετε πως αυτό συμβαίνει επειδή έχουμε την τάση να διακρίνουμε σε αυτούς την ικανότητα να αποδίδουν δικαιοσύνη, ακόμη και όταν ενεργούν αντιδεοντολογικά, αντίθετα από το διεφθαρμένο δικαστικό σύστημα;

Ναι, πιστεύω πως αυτό είναι ένα από τα πράγματα που απολαμβάνουν οι αναγνώστες σε έναν αντισυμβατικό χαρακτήρα, όπως απολαμβάνουν το γεγονός πως δεν είναι προβλέψιμοι και είναι πρόθυμοι να κάνουν ή να πουν πράγματα που ίσως κι εμείς φαντασιωνόμαστε, αλλά δεν πράττουμε ποτέ.

Τι θεωρείτε ζωτικής σημασίας για ένα θρίλερ; Υπάρχει κάποια συγκεκριμένη μέθοδος για να αποφεύγονται μη ρεαλιστικές περιγραφές ή σημεία της πλοκής;

Οταν ο κόσμος αναφέρεται στα θρίλερ, συνήθως μιλάει για την πλοκή και τις ανατροπές. Για εμένα, όμως, η πεμπτουσία ενός καλού αστυνομικού θρίλερ -οποιουδήποτε μυθιστορήματος, για να είμαι ακριβής- είναι ο χαρακτήρας. Από εκεί ξεκινάω πάντα και η πλοκή μου εξελίσσεται αντίθετα από αυτόν τον χαρακτήρα. Οι ανατροπές και τα αγωνιώδη φινάλε ενδέχεται να δείχνουν βεβιασμένα – πράγμα που δεν συμβαίνει ποτέ με έναν καλό χαρακτήρα.

Θεωρείτε πως οι αναγνώστες σας συνδέονται περισσότερο με το θύμα ή με τον δράστη;

Πραγματικά, αυτό εξαρτάται από το βιβλίο! Στη «Φωτιά που σιγοκαίει» γνωρίζουμε το θύμα, τον Ντάνιελ, μόνο μέσα από τα μάτια των άλλων, με αποτέλεσμα να καθοδηγούμαστε αποκλειστικά και μόνο από τις εντυπώσεις που έχουν οι άλλοι για αυτόν. Από την άλλη, ο αναγνώστης δεν γνωρίζει με βεβαιότητα την ταυτότητα του δράστη, παρόλο που συναντάει διάφορους υπόπτους, με τους οποίους θεωρώ πως ίσως ταυτίζεται σε κάποιο επίπεδο.

Δεν γράφετε για στυγνούς εγκληματίες, αλλά προτιμάτε συνηθισμένους ανθρώπους που παραμένουν κοινωνικά απροσάρμοστοι. Τι το συναρπαστικό βρίσκετε σε αυτού του είδους τα άτομα;

Αυτοί οι άνθρωποι είναι συναρπαστικοί επειδή βρίσκονται κοντά μας. Η Patricia Highsmith έχει πει πως το πιο έντονο «τσίγκλημα» για τη φαντασία είναι «η ιδέα πως οποιοσδήποτε από τους ανθρώπους που συναντάει κανείς στον δρόμο θα μπορούσε να είναι σαδιστής, ακόμη και δολοφόνος». Εν μέρει αισθάνομαι το ίδιο. Οι άνθρωποι που ζουν ανάμεσά μας -οι οικογένειες, οι συγγενείς μας, εμείς οι ίδιοι- είναι όλοι ικανοί για πράξεις απόγνωσης. Το βρίσκω φοβερά ενδιαφέρον να φαντάζομαι αυτούς τους ανθρώπους σε θέση εξαιρετικά δύσκολη, αντί να γράφω για το είδος των ατόμων -τους γκάνγκστερ, για παράδειγμα- που οι περισσότεροι από εμάς δεν θα συναντήσουμε ποτέ.

«Η επίδραση της πανδημίας θα είναι αισθητή για πολλά χρόνια»

Πιστεύετε πως ο κόσμος μας έχει γίνει πιο ζοφερός εξαιτίας της πανδημίας Covid-19; Θεωρείτε πως ο θάνατος είναι περισσότερο παρών από όσο ήταν παλαιότερα;

Για πάρα πολύ κόσμο ναι, έχει γίνει. Εχουμε την αίσθηση (στο Ηνωμένο Βασίλειο, εν πάση περιπτώσει) πως έχουμε αρχίσει να βγαίνουμε από την πανδημία, αλλά η επίδρασή της θα συνεχίσει να είναι αισθητή για πολλά χρόνια ακόμη. Τόσοι άνθρωποι πενθούν, τόσοι άνθρωποι αντιμετωπίζουν οικονομικές δυσκολίες. Κι ας μην ξεχνάμε πως αυτήν τη στιγμή μαίνεται ένας πόλεμος στην Ευρώπη με χιλιάδες νεκρούς και εκατομμύρια πρόσφυγες. Είναι δύσκολο να μην απελπίζεται κανείς.

Είστε μία παγκοσμίως αναγνωρισμένη συγγραφέας. Ποιο είναι το καλύτερο πράγμα που σας έφερε όλη αυτή η φήμη; Και ποιο είναι το τίμημα που πρέπει να πληρώσετε για την επιτυχία σας;

Αναμφισβήτητα, είναι μεγάλο προνόμιο να μην είσαι αναγκασμένος να ανησυχείς για τα οικονομικά. Αλλά είναι, επίσης, τεράστια χαρά να ταξιδεύεις στον κόσμο για να συμμετέχεις σε λογοτεχνικά φεστιβάλ, να συναντάς αναγνώστες και συγγραφείς, να προσκαλείσαι σε πολιτιστικά δρώμενα. Το μειονέκτημα, υποθέτω, είναι η αγωνία που νιώθεις ξέροντας πως υπάρχει ένα ορισμένο επίπεδο προσδοκιών για το τι θα κάνεις στη συνέχεια… αλλά το τίμημα είναι μικρό.

Θα μπορούσατε να μας πείτε λίγα λόγια για τα μελλοντικά σχέδιά σας; Οι αναγνώστες πάντα αδημονούν να μαθαίνουν λογοτεχνικές ειδήσεις κατευθείαν από την πηγή!

Αυτήν τη στιγμή γράφω ένα νέο βιβλίο, αλλά φοβάμαι πως δεν μπορώ να αποκαλύψω πολλές λεπτομέρειες… Δεν μιλάω ποτέ για τα βιβλία μου ενόσω βρίσκομαι στο στάδιο της συγγραφής, έχω την αίσθηση πως θα τα γρουσουζέψω! Αλλά η πορεία είναι καλή και, έτσι, καλώς εχόντων των πραγμάτων, δεν θα αργήσω να σας έχω νέα…