Σεβίλλη ξανά και ξανά και ξανά! Για τρίτη διαδοχική φορά και πέμπτη συνολικά στην ιστορία τους, οι Ανδαλουσιανοί κατέκτησαν το Europa League. Πέντε συμμετοχές σε τελικό, ισάριθμοι θρίαμβοι. Στο «Ζανκτ Γιάκομπ Παρκ» της Βασιλείας ήταν η σειρά της Λίβερπουλ να λυγίσει, καθώς, αν και προηγήθηκε, ηττήθηκε 3-1 από τους Ισπανούς.

Γράφει ο Άρης Τσιρτσίκος

Η τελευταία φορά που αγγλικός σύλλογος νίκησε ισπανική ομάδα σε τελικό ήταν το 2001, όταν οι «ρεντς» επιβλήθηκαν της Αλαβές στο Κύπελλο UEFA. Η πρόσφατη παράδοση δεν άλλαξε στην Ελβετία. Ακόμη και αν οι παίκτες του Γιούργκεν Κλοπ εξαφάνισαν στο πρώτο ημίχρονο τους αντιπάλους τους.

Στο 8′ ο Τσαν απείλησε, μα ο Νταβίντ Σορία απέκρουσε, ενώ στο 11′ ο Ντάνιελ Καρίσο έδιωξε πάνω στη γραμμή την κεφαλιά του Στάριτζ. Δευτερόλεπτα αργότερα ο ίδιος παίκτης βρήκε την μπάλα με το χέρι μέσα στη μεγάλη περιοχή, σταματώντας την προσπάθεια του Ρομπέρτο Φιρμίνο, αλλά ο διαιτητής έδειξε να συνεχιστεί το παιχνίδι. Στο 25′ ξανά ο Στάριτζ πλησίασε στη μικρή περιοχή, όμως ήταν σε πλάγια θέση και ο Ισπανός τερματοφύλακας απομάκρυνε με τα πόδια.

Η Σεβίλλη επιχείρησε να βγει από την άμυνά της και το ανάποδι «ψαλίδι» του Γκαμερό πέρασε μόλις άουτ, ωστόσο στο 35′ ο Στάριτζ άνοιξε το σκορ με εξαιρετικό πλασέ με εξωτερικό φάλτσο. Είναι ο πρώτος Άγγλος που σημειώνει γκολ στην τελική μονομαχία της δεύτερης τη τάξει διασυλλογικής διοργάνωσης από τον Φάουλερ πριν από μια 15ετία. Η Λίβερπουλ δεν έριξε στροφές και στο 39′ ακυρώθηκε ορθώς το τέρμα του Λόβρεν, γιατί μπήκε στη φάση ο σκόρερ, που ήταν σε θέση οφσάιντ.

Στην ανάπαυλα, πάντως, ο Ουνάι Έμερι πρέπει να έδωσε το… μαγικό φίλτρο στους ποδοσφαιριστές του. Με τη σέντρα στο δεύτερο μέρος (για την ακρίβεια κύλησαν 17”), ο Μαριάνο απέφυγε όλους τους οπισθοφύλακες των «ρεντς» κι έστρωσε την κατάλληλη στιγμή στον Γκαμερό, ο οποίος έσπρωξε απλώς την μπάλα στα δίχτυα. Σίγουρα το ευκολότερο από τα οχτώ γκολ που πέτυχε στο φετινό τουρνουά, εντούτοις και το πιο σημαντικό. Πρόκειται για το πιο γρήγορο, μάλιστα, που σημειώνεται σε δεύτερο 45λεπτο σε ευρωπαϊκό τελικό.

Έπειτα από δύο λεπτά, ο Γάλλος φορ ξεκίνησε την κούρσα του προς την αντίπαλη εστία, μα ο Τουρέ του πήρε την… μπουκιά από το στόμα. Ο Ιβοριανός έγινε ο μεγαλύτερος σε ηλικία Αφρικανός που συμμετέχει σε τελικό διασυλλογικού θεσμού της «γηραιάς ηπείρου» (35 χρόνων, 60 ημερών). Στο 60′ χρειάστηκε η ενστικτώδης απόκρουση του Μινιολέ για να κρατήσει την ομάδα του όρθια στο ματς, όταν ο Γκαμεϊρό βρέθηκε ολομόναχος απέναντί του.

Ο Βέλγος γκολκίπερ, όμως, δεν μπορούσε να κάνει τίποτε στο ξαφνικό σουτ στην κίνηση του Κόκε στο 64′, με το οποίο ανατράπηκε η κατάσταση στη Βασιλεία. Το… φάντασμα της Λίβερπουλ είχε βγει από τα αποδυτήρια. Και ύστερα από έξι λεπτά, πάλι ο Κόκε της έδωσε τη χαριστική βολή. Οι κόντρες τον ευνόησαν κι ενώ άπαντες νόμιζαν ότι ήταν σε αντικανονική θέση (μέχρι και ο πρώτος βοηθός σήκωσε το σημαιάκι του), ο Έρικσον πήρε με σωστή απόφαση τη φάση πάνω του.

Οι Ανδαλουσιανοί (εξασφάλισαν την παρουσία τους στους ομίλους του Champions League της επόμενης περιόδου) έγιναν ο πρώτος σύλλογος που ανεβαίνει στην κορυφή του Europa League για τρεις συνεχόμενες χρονιές. Γενικά σε ευρωπαϊκό θεσμό, ο τελευταίος που τα κατάφερε ήταν η Μπάγερν Μονάχου στο Κύπελλο Πρωταθλητριών από το 1974 ως το 1976. Ο Ουνάι Έμερι είναι ο μόνος προπονητής που έχει σηκώσει τρεις φορές το συγκεκριμένο τρόπαιο με μια ομάδα (ο Τζοβάνι Τραπατόνι το έκανε με δύο, Γιουβέντους και Ίντερ). Αντίθετα, ο Γιούργκεν Κλοπ έφυγε με σκυμμένο κεφάλι για πέμπτο σερί τελικό.

Πριν από την έναρξη της αναμέτρησης δεν έλειψαν οι εντάσεις ανάμεσα στους οπαδούς των δύο ομάδων.

Το πρόσωπο του αγώνα:

Ο Κόκε φυλούσε το καλύτερο για το τέλος. Ο Ισπανός άσος δεν είχε σκοράρει ποτέ στο Europa League, ωστόσο βρήκε δύο φορές το δρόμο για τα δίχτυα μέσα σε λίγα λεπτά στο δεύτερο ημίχρονο στο μεγάλο τελικό και κράτησε τη Σεβίλλη στο θρόνο της.

Οι ενδεκάδες των δύο μονομάχων:

Λίβερπουλ (Κλοπ): Μινιολέ, Κλάιν, Λόβρεν, Τουρέ (82′ Μπεντέκε), Αλμπέρτο Μορένο, Τσαν, Μίλνερ, Φιλίπε Κοουτίνιο, Λαλάνα (73′ Άλεν), Ρομπέρτο Φιρμίνο (69′ Οριγκί), Στάριτζ

Σεβίλλη (Ουνάι Έμερι): Νταβίντ Σορία, Μαριάνο, Ραμί (78′ Κολοτζιέτσακ), Ντάνιελ Καρίσο, Σέρχιο Εσκουδέρο, Κριχόβιακ, Ενζονζί, Κόκε, Μπανέγα (90’+3′ Κριστόφορο), Βιτόλο, Γκαμερό (89′ Ιμπόρα)