Το διήγημα “Ξεπεσμένος Δερβίσης” δημοσιεύτηκε τον Ιανουάριο του 1896, περίπου τρεις μήνες πριν την πρώτη σύγχρονη αναβίωση των Ολυμπιακών Αγώνων στην Αθήνα. Ο Παπαδιαμάντης, αφουγκραζόμενος τη μεταβατική περίοδο στην οποία βρισκόταν η Ελλάδα εκείνη την εποχή, προσπαθώντας ανάμεσα σε ετερογενείς δυνάμεις να συγκροτήσει μια πολιτισμική ταυτότητα από τα συντρίμμια του αρχαίου παρελθόντος της, την οθωμανική επίδραση και το βλέμμα της Δύσης, τοποθετεί στο διήγημά του έναν περιπλανώμενο δερβίση. Εμφανίζοντας ανάμεσα στα «βαρέα τείχη» και στους «ογκώδεις κίονες του Θησείου» έναν ανέστιο ξένο, μια αινιγματική φιγούρα που παίζει το νάι και σκορπά μυστηριώδεις μελωδίες στην Αθήνα, την εποχή που αρχίζει να σκάβεται ο υπόγειος σιδηρόδρομος και οι σαλεπιτζήδες έβγαιναν το χάραμα για να πουλήσουν το σαλέπι τους, ο Παπαδιαμάντης επιθυμεί να αναδείξει το πολυπολιτισμικό τοπίο της περιόδου εκείνης.

Η θεατρική απόδοση του διηγήματος του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, «Ο Ξεπεσμένος Δερβίσης» από τον Γιάννη Καρούνη βασίστηκε κυρίως στην τοποθέτηση σε πρώτο πλάνο της γλώσσας του συγγραφέα, με απόλυτο σεβασμό στους ιδιωματισμούς, την ατμόσφαιρα και τον ρυθμό στον οποίο μας εισάγει.

Κλειδί στην προσέγγισή για την κατανόησή του έργου του Παπαδιαμάντη απετέλεσε το άρθρο της ακαδημαϊκού κυρίας Πολίνας Ταμπακάκη (King’s College London, Centre for Hellenic Studies) με τον τίτλο «Γλώσσα και μουσική, εθνική ταυτότητα και Ορθοδοξία: “Ο ξεπεσμένος δερβίσης” του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη».

Σύμφωνα με την κυρία Ταμπακάκη : «Με την ανατολική μουσική του πρωταγωνιστή να δεσπόζει στην ηχητική εικονοποιία του, το διήγημα του Παπαδιαμάντη «Ο Ξεπεσμένος δερβίσης» του 1896 παρουσιάζει έναν μοναδικό συνδυασμό από θέματα που είναι κεντρικά σε κάθε μελέτη για την εθνική ταυτότητα και την αίσθηση του «ανήκειν» σε μια κοινότητα: την ιστορική συνέχεια, τη μνήμη, την κατασκευή εθνικών μύθων, τα ιστορικά μνημεία, τη γλώσσα, τις διακρίσεις με βάση τη θρησκεία και τη φυλή. Απέναντι στο σλόγκαν «πατρίς, θρησκεία, οικογένεια» που κατασκευάστηκε κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου εκσυγχρονισμού του ελληνικού κράτους, ο Παπαδιαμάντης τοποθετεί στο κέντρο της ιστορίας του μια μορφή που ακυρώνει και τα τρία συστατικά αυτού του σλόγκαν: έναν άστεγο, ξένο τουρκόφωνο μουσουλμάνο χωρίς οικογένεια.»

Ταυτότητα Παράστασης:

Σκηνοθεσία: Γιάννης Καρούνης, Δέσποινα Ζαχαροπούλου
Ηθοποιός: Γιάννης Καρούνης
Μουσικοί επί σκηνής: Ελένη Μπαϊλη (νέι), Ευαγγελία Σταύρου (κρουστά)
Σχεδιασμός φωτισμού/ενδυμάτων: Δέσποινα Ζαχαροπούλου
Φωτογραφίες – Video: Ιωάννα Noir Ζαχαροπούλου
Υπεύθυνη επικοινωνίας: Ιωάννα Ιακωβίδη

Αγγλικανική Εκκλησία Αγίου Παύλου,
Φιλελλήνων 27, Αθήνα
Διάρκεια: 45 λεπτά
Γενική είσοδος 15 ευρώ, Μειωμένο 12 ευρώ
Ηλεκτρονική προπώληση: www.ticketservices.gr