Στο νέο του βιβλίο με τίτλο «Το γράφημα του χρόνου. Εν δήμω κείμενα» (εκδόσεις «24 γράμματα»), ο καλός συγγραφέας και δημοσιογράφος, που έχει επίσης θητεύσει με επιτυχία στην ποίηση και το δοκίμιο, πήγε λίγο πιο πίσω και συγκέντρωσε σε μία έκδοση 77 χρονογραφήματα συνθεµένα πριν από 20 χρόνια, όταν δούλευε σε καθημερινή εφημερίδα.

Με γραφή που στηλιτεύει τα κακώς κείμενα, με λόγο που δεν φοβάται και δεν κρύβεται, ο Ηλίας Βολιότης – Καπετανάκης μάς θυμίζει γεγονότα αυτής της εικοσαετίας με έναν λόγο διαχρονικό, σε θέματα που συχνά παραμένουν ακόμα άλυτα. Μικρά κείμενα, τέσσερις όλες κι όλες παράγραφοι γραμμένα στην ένταση της δημοσιογραφικής ρουτίνας για θέματα της επικαιρότητας, που λειτουργούν λες και είναι γραμμένα σήμερα ή και αύριο. Με «Το γράφημα του χρόνου. Εν δήμω κείμενα» ο Ηλίας Βολιότης – Καπετανάκης επιχειρεί και φιλοδοξεί την αναβίωση αλλά και την ανανέωση του χρονογραφήματος.

«Το χρονογράφημα ήταν παλιά το “σαλόνι” των εφημερίδων. Δεν λέμε τυχαία ότι το “Γράφημα του χρόνου” συνιστά ανανέωση του χρονογραφήματος! Σήμερα δεν υπάρχει», λέει στον «Ε.Τ.» της Κυριακής ο Ηλίας Βολιότης – Καπετανάκης και συνεχίζει: «Θα μου πείτε, εδώ φυτοζωεί ο Τύπος, “πεθαίνει” από την οθόνη! Το χρονογράφημα, όμως, είναι πεζός λόγος με ισχυρή οικουμενική φόρτιση και προφανή λογοτεχνική διάσταση. Ανάλογα με το ταλέντο του δημιουργού απογειώνεται από το εφήμερο στο σχετικά διαχρονικό. Από τον Γαβριηλίδη, τον Κονδυλάκη, τον Μητσάκη, τον Ροΐδη, τον Νιρβάνα έως τον Ψαθά αισθητικά δυνατές πένες το υπηρετούν. Με χρονική απόσταση σχεδόν 20 ετών, μου άρεσαν αυτά τα κείμενα και θαρρώ ότι συμβάλλω σήμερα σε αυτό το ξεχασμένο πλέον λογοτεχνικό είδος».

Πώς όμως και αποφάσισε να βγάλει αυτά τα χρονογραφήματα στην επιφάνεια;

Είναι κάτι συμπτώσεις στη ζωή μας τόσο απρόσμενες, που δυσκολεύεσαι να πιστέψεις ότι έγιναν έτσι… Πριν από ενάμιση χρόνο έδωσα τον υπολογιστή για συντήρηση. Οταν ξαναφόρτωσα από εφεδρικό σκληρό δίσκο όλα τα κείμενα, «βρήκα» ξεχασμένο αρχείο: «Κείμενα Απόφαση». Σχεδόν 20 χρόνια με περίμενε μόνο στον εφεδρικό δίσκο, απλώς δεν τα πέταξα και από εκεί. Οπως ξέρετε, η «Απόφαση» ήταν θνησιγενής απογευματινή εφημερίδα, συντηρητικών πεποιθήσεων, που κυκλοφόρησε τα κρίσιμα, μεστά γεγονότων 2003-2004. Δούλεψα κάνα εξάμηνο στην αρχισυντακτική ομάδα, «κοινώς τραβούσα μερόνυχτα κουπί σε λείψανδρες γαλέρες». Δεν έφθανε ο καθημερινός μαραθώνιος, είχα φαεινή ιδέα να γράφω και χρονογράφημα, αιρετικό. «Εκτός γραμμής» λεγόταν για ευνόητους λόγους η στήλη στη δεύτερη σελίδα. Τέσσερις ή πέντε παράγραφοι, συνόψιση κοινωνικών προβλημάτων. Αυτά τα 95-100 χρονογραφήματα της συνεργασίας με την «Απόφαση», βρέθηκαν στον εφεδρικό δίσκο. Τα 77 από αυτά φιλοξενούνται στο «Γράφημα του χρόνου».

Τι ξεχωρίζει αυτά τα κείμενα από τα δημοσιογραφικά;

Ποτέ δεν αποθησαυρίζω τα δημοσιογραφικά μου κείμενα. Μόνο αυτά κράτησα. Προφανώς, ένιωσα ενστικτωδώς ότι δεν ήταν τέτοια! Χύμα στο κύμα του οίστρου. Το γράφημα του χρόνου στον δρόμο ταχύτητας της κοινωνίας στην απαξίωση, στην αθλιότητα, στη μαζική βλακεία και στην αδόκητη επιστροφή στον (ψηφιακό πια) μακρινό πρόγονο. Το γράφημα του χρόνου της λυτρωτικής συναίσθησης και ταξικής μάχης ότι κάποιοι, δυστυχώς λιγοστοί, παραμένουμε άνθρωποι έως την ύστατη ανάσα.

Και το ύφος τους;

Σίγουρα είναι πολιτικός λόγος, σκληρός και εκτός συρμού. Αιρετικός. Είναι πια καιρός ν’ αφήσουμε τον λόγο μας πριν η ψυχή μας κάνει πανιά -για να κλέψω τον Γιώργο Σεφέρη, προσθέτοντας ότι αυτός τα έγραφε στο κέντρο ενός μεγάλου πολέμου, ενώ εμείς πάμε προς τον μέγιστο πόλεμο, που θα ζήσει η ανθρωπότητα, αν επιτέλους δεν ξυπνήσουμε! Τα λέμε όχι για να κάνουμε τον έξυπνο ή τον δικαιωμένο. Και, βέβαια, οι δημιουργοί είναι ψωνισμένοι με την υστεροφημία και το διαχρονικό έργο! Αλλά δεν πρόκειται περί αυτού. Το χρονογράφημα στον Τύπο ήταν πάντα το καμπανάκι για το ξύπνημα από τον ταξικό λήθαργο…

Ζωγράφοι πίσω από την εικονογράφηση

Την εικονογράφηση του βιβλίου ανέλαβαν σημαντικές σύγχρονες ζωγράφοι με εξαιρετικά έργα: Μαργαρίτα Ράντεβα (φιλοτέχνησε, επίσης, εξώφυλλο και οπισθόφυλλο), Εύα Μελά, Δέσποινα Καφενταράκη. «Το γράφημα του χρόνου. Εν δήμω κείμενα» συμπληρώνει απάνθισμα σύντομων σχολίων του συγγραφέα από την ιστοσελίδα mousapolytropos.gr και τη στήλη «Δρεπάνι και σφυρί» (ένα είδος ψηφιακού χρονογραφήματος). Ως επίλογος «Το άρθρο του αιώνα», με αφορμή την Ουκρανία, πόλεμος και ειρήνη στον 21ο αιώνα, πάντα σύμφωνα με το αιρετικό πρίσμα του Ηλία Βολιότη – Καπετανάκη.

Ειδήσεις σήμερα

Σέρρες: Βαριές κατηγορίες για εργολάβο, ηλεκτρολόγο – Μπαλάκι οι ευθύνες

Συντάξεις: Τριπλός χριστουγεννιάτικος μποναμάς για συνταξιούχους

Εορταστικό καλάθι νοικοκυριού: Τι θα περιλαμβάνει