Το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, στο πλαίσιο της εξαιρετικά ενδιαφέρουσας δράσης «Αθέατο Μουσείο», επιλέγει από τον κόσμο των αποθηκών του να παρουσιάσει το αριστουργηματικό χάλκινο ειδώλιο που φέρεται να έχει βρεθεί στη Μίλατο των Μαλίων στα τελευταία χρόνια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου.

Το καλοκαίρι του 1923 το ειδώλιο περιήλθε στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο ύστερα από απόφαση του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου της εποχής. Ο τελευταίος του κάτοχος ήταν ένας τελωνειακός υπάλληλος στο λιμάνι του Πειραιά. Το ειδώλιο αποδίδει τον γνωστό νεοανακτορικό τύπο του «λατρευτή», που στέκεται όρθιος και προστατεύει με το δεξί χέρι τα μάτια του από το ασύμμετρο φως της θεότητας που εμφανίζεται εμπρός του.

Ερευνες

«Η ιστορία του Κούρου από την Κρήτη παράξενη σαν γρίφος», σχολιάζει στον «Ε.Τ.» ο επιμελητής αρχαιοτήτων προϊστορικών συλλογών του ΕΑΜ και υπεύθυνος της δράσης «Αθέατο Μουσείο», δρ Κώστας Πασχαλίδης, εξηγώντας μας πως το αγαλματίδιο δεν βρέθηκε σε ανασκαφή, αλλά αποκτήθηκε από το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο το 1923 και εκτέθηκε για μικρό χρονικό διάστημα στον Μεσοπόλεμο. Η άδηλη προέλευσή του, η ασυνήθιστη φυσιοκρατική απόδοση ποικίλων λεπτομερειών σε συνδυασμό με το μεγάλο του μέγεθος το καθιστούν μοναδικό, ενώ εγείρουν αμφιβολίες για τη γνησιότητά του. Η επίλυση αυτού του γρίφου, της ταυτότητας δηλαδή αυτού του αριστουργήματος μινωικής τέχνης, θα ρίξει φως αν πρόκειται για μοναδικό εύρημα της Μινωικής Αναγέννησης ή αν είναι ένα κίβδηλο έργο του 20ού αιώνα… Η έρευνα βρίσκεται σε εξέλιξη και θα ολοκληρωθεί τους επόμενους μήνες.

Με αφορμή τη συμπλήρωση των εκατό χρόνων από την άφιξη του αντικειμένου στο πρώτο μουσείο της χώρας, αυτές τις ημέρες το εξαιρετικό αυτό έργο της μινωικής τέχνης βρίσκεται στην Αίθουσα του Βωμού στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο και διηγείται την πλούσια ιστορία του. Παράλληλα, όμως, οι αρχαιολόγοι του ΕΑΜ προχωρούν και στην επίλυση του γρίφου που φέρει το αγαλματίδιο. «Το χάλκινο αγαλματίδιο αποδίδει την πιο σημαντική στιγμή του μινωικού λατρευτή», περιγράφει ο κ. Πασχαλίδης και μας διηγείται την παράξενη ιστορία του. Σύμφωνα με μερίδα αρχαιολόγων, το αγαλματίδιο είχε εντοπιστεί στη Μίλατο από κύκλωμα λαθρανασκαφέων. Το 1923 περιήλθε ύστερα από απόφαση του ΚΑΣ στο ΕΑΜ. Ομως το 1984 μια κορυφαία μελετητήρια της μινωικής τέχνης αμφισβητεί την ως τότε παγιωμένη άποψη της αυθεντικότητάς του.

Τα πρώτα στοιχεία της έρευνας του ΕΑΜ δείχνουν πως η σύνθεση του μετάλλου, του κράματος, έχουν αποδώσει συμβατό κράμα με τη μεταλλοτεχνία της μινωικής εποχής, αλλά τα ακριβή στοιχεία θα αποδοθούν με τα επόμενα στάδια της μελέτης της πατίνας με σύγχρονα μέσα. Επίσης, όπως εξηγεί ο κ. Πασχαλίδης, τα πρόσφατα ευρήματα που ήρθαν στο φως στο Παλαίκαστρο, στη Σητεία και στην Πύλο επιβεβαιώνουν την ορθότητα της μορφής του ειδωλίου.

Αναψηλάφηση 

Αν πάντως η αναψηλάφηση της υπόθεσης στο Εργαστήριο Αρχαιομετρίας του ΕΑΜ δείξει πως ο Κούρος είναι αυθεντικός, η σύσταση του μετάλλου -όπως σημειώνει ο κ. Πασχαλίδης- είναι ίδια με εκείνη που έχουν τα χάλκινα έργα της Νεοανακτορικής περιόδου στην Κρήτη (1700-1450 π.Χ.), τότε αξίζει να πάρει καίρια θέση στους εκθεσιακούς χώρους του πρώτου μουσείου της χώρας ως αριστούργημα της περιόδου που έχει χαρακτηριστεί ως Μινωική Αναγέννηση .

info

Για την παρακολούθηση της παρουσίασης θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας.

Τηλ. επικοινωνίας: 213 214 4856.

Ειδήσεις σήμερα

Η Μελόνι «πλήρωσε τον λογαριασμό των ηλίθιων» στην Αλβανία [βίντεο]

Ένοχη η νοσοκόμα του… διαβόλου – Σκότωσε επτά βρέφη

Κύπρος: Βίντεο ντοκουμέντο – Η στιγμή που οι μπουλντόζες των Τουρκοκυπρίων χτυπούν τα οχήματα του ΟΗΕ

Ανάλυση: Οι φήμες και η αλήθεια για τη «ναυτική βάση» της Τουρκίας στη Λιβύη